οι NYT θα έπρεπε πρώτα να γνωρίζουν ότι μόνο ρεαλιστική πολιτική δεν είναι να υποστηρίζεται η αποκοπή της Ρωσίας με την Ουκρανία ακόμα και στα πλαισια των ιμπεριαλιστικών πλαισίων. Έπειτα, μιλάνε για Ενωμένη Ευρώπη η οποία όμως ακόμα και στα πλαίσια μέσα στα οποία υφίσταται ως οικονομική ένωση ευρωπαϊκών μονοπωλίων, δεν ακολουθεί εξωτερική πολιτική συμφέρουσα σε όλα τα κράτη μέλη αλλά βασιζόμενη κάθε φορά στα συμφέροντα των ηγετικών κρατών της Ένωσης. Εν ολίγοις, το άρθρο προπαγανδίζει απλά τα κοινά(για την ώρα) οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα ΗΠΑ-Ε.Ε. Όχι ότι η Ρωσία αποτελεί κάποιον ειλικρινή σύμμαχο της Ελλάδας αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοιες κινήσεις στην εξωτερική πολιτική λειτουργούν ως μοχλοί πίεσης στους ''παραδοσιακούς'' εταίρους της Ελλάδας. Αυτά πάντα στα σημερινά πλαίσια τα οποία βέβαια καμιά αξία δεν έχουν επί του πρακτέος στην κατεύθυνση λύσεων για την επίλυση κοινωνικών ζητημάτων, εργασιακών κτλ