Τα μέτρα που περιγράφονται ειναι οντως καλά και φαινεται και μια υστατη προσπάθεια να ισορροπήσουν το υπάρχον πρόγραμμα/μνημονιο με καποια μέτρα ανακούφισης. Αυτο που δεν μπορω ακομη να καταλάβω - ισως φανει βεβαια η απαντηση με θετικο τρόπο οταν ολα αυτα γινουν συγκεκριμενα - ειναι πώς θα ξεπεραστεί η αντίφαση που υπάρχει σε όλο το σκεπτικο. Εχουμε ήδη δεχτεί να ακολουθήσουμε τους δημοσιονομικούς στόχους του μνημονίου με μικρότερο σίγουρα πρωτογενες πλεόνασμα. Η τρύπα όμως που υπάρχει ηδη στα έσοδα και το γεγονός οτι δεν υπάρχει χρηματοδοτηση επι της ουσίας(αυτό θα κριθεί τέλος Απριλιου εφοσον κλείσει επιτυχώς η αξιολογηση του τρέχοντος προγράμματος ) λειτουργει ως παγίδα στους τελικούς λογαριασμούς. Το κέρδος από το μικρότερο πρωτ. πλεον. το έχουμε ήδη χάσει. Φοβάμαι δλδ οτι εμεις προσπαθούμε στο χρόνο που νομιζουμε οτι κερδίσαμε να περάσουμε θετικές μέτρα και μεταρρυθμίσεις που όμως θέλουν πολυ περισσότερο χρόνο για να αποδωσουν ταμειακά, ενω από τη άλλη πλευρά χαλαρά μας περιμένουν στη γωνία. Ροκανίζουν μαζί μας αυτο το 4μηνο και μετά.. surprise! Ο προϋπολογισμός δε βγαίνει ουτε καν ισοσκελισμένος, χρειαζεστε νέο πρόγραμμα, νέο δάνειο, νέα μέτρα.Με όλο αυτό ολοι βγαινουν προς το παρόν κερδισμένοι, οι δικοί μας παιζουν χαρούμενα νταούλια και οι δανειστές μας ηρεμούν τις αγορές και το ευρώ ενω ταυτόχρονα ετοιμαζουν νεο κουστουμι. Σκέφτομαι πώς πουλήσαν στο φτερό την προηγούμενη κυβέρνηση που ήταν σαφώς πειθαρχημένη στη λογική τους και αυτη η χαρά που εχουν δεν μου αρεσει καθόλου.
