Χίλια μπράβο στους καλλιτέχνες αυτούς, όλους τους, όντας μια μικρή αλλά συγκλονιστική μειοψηφία μέσα στον εσμό των κανίβαλων των ΜΜΕ, από τη στιγμή επέλεξαν να κάνουν το αυτονόητο : Να στηρίξουν ένα νέο παιδί το οποιο αργοπεθαίνει ζητώντας πολύ απλά να σταματήσει ένα ολόκληρο κράτος να τον βλέπει ως σάκο του μποξ, και οι "δικαστές" να ξεσκίζουν ακόμη και τους αστικους νόμους του κράτους αυτού, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα εκδικητικά αισθήματα μιας αιμοβόρας εξουσίας. Με αυτόν τον τρόπο σίγουρα γίνονται ακόμη λιγότερο αρεστοί στ' αφεντικά τους, όμως δεν τους ενδιαφέρει. Κάνουν αυτό που λέει η καρδούλα τους. Και πάλι μπράβο. Όσο για τους "συνχολιαστές" (νεοφιλελέδες κάθε απόχρωσης, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύω βαμμένους κυβερνητικούς) έχω γράψει πολλές φορές για αυτό το είδος του νεοφιλελέ κανίβαλου που κυκλοφορεί γύρω μας και διψάει για αίμα, αλλά αυτή τη φορά η πραγματικότητα με ξεπερνάει. Τα λεγόμενά τους είναι μνημείο φασιστικών τρόπων σκέψης, θα μπορούσαν άνετα να είχαν γραφτεί σε νεοναζιστικά blogs, ανάλγητα, κτηνώδη, την ώρα που αυτοί στα αφεντικά τους (αν δεν είναι οι ίδιοι, που συνήθως είναι) δεν σηκώνουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι, την ώρα που ο πόνος που έχουν νιώσει στη ζωή τους δεν είναι μεγαλυτερος από την κούραση του αριστεριού χεριού να σηκώνει το χάμπουργκερ και του δεξιού να παιζει με το ποντίκι του υπολογιστή τους.
