Και η γενοκτονία στη Ρουάντα; Η γενοκτονία των Ερυθρών Χμερ (η οποία, περιέργως, νομικά δεν εμπίπτει στον ορισμό); Η γενοκτονία στη Σρεμπρενίτσα (η οποία έχει χαρακτηρισθεί έτσι από δύο διεθνή δικαστήρια); Επίσης η γενοκτονία των Αρμενίων συνέβη πριν δημιουργηθεί ο όρος 'γενοκτονία'. Όλα αυτά είναι αντικείμενο διαφωνίας -- επιστημονικής, ιστορικής, πολιτικής -- και δεν έχω καμία μα καμία εμπιστοσύνη ότι ελληνικές εισαγγελικές αρχές, αλλά και τα ελληνικά δικαστήρια είναι σε θέση να χειριστούν τέτοια ζητήματα. Η μόνη λογική/εξήγηση/δικαιολόγηση συγκεκριμένα για το Ολοκαύτωμα έχει να κάνει είτε με το παρελθόν μιας χώρας (πχ Γερμανία) είτε με το ότι η άρνηση του Ολοκαυτώματος ισούται, στην ουσία, με ναζισμό και πρόσκληση σε τέλεση αδικημάτων. Δηλαδή αυτοί που αρνουνται το Ολοκαύτωμα θα ήθελαν η τελική λύση να είχε ολοκληρωθεί. Λογική προβληματική, η οποία σίγουρα δεν επεκτείνεται στις υπόλοιπες περιπτώσεις.
Σχολιάζει ο/η