Από τα + και -- που βλέπω, και κυρίως από τα πολλά "μη ενδιαφέρον" σε σχόλια που πρόσκεινται θετικά για το άρθρο, καταλαβαίνω ότι όλοι οι Αθηναίοι δεν αντέχετε την αλήθεια σας: ότι , ναι ρε γαμώτο, είστε ζόμπι. Ρωτήστε, εμάς, της περιφέρειας... Ο ξένος μπορεί να καταλάβει καλύτερα τους κατοίκους μιας πόλης από έναν κάτοικο. Κι έχετε αλλοτριωθεί, το ξέρετε. Αλλά δεν αντέχετε να το ακούτε μου φαίνεται lifoπαιδα... Ένα από τα πολλά περιστατικά που μου συνέβησαν στην Αθήνα, ως επισκέπτρια, ήταν να πέσω, να μην μπορώ να σηκωθώ και να μην σταματάει κανείς να μ ερωτήσει αν είμαι καλά (δεν είχα την αξίωση φυσικά να με βοηθήσει να σηκωθώ...). Σερνόμουν στο πεζοδρόμιο μέχρι που βρήκα ένα πεζούλι να στηριχτώ και να σηκωθώ.Μέρα μεσημερι στην Αθήνα. : )