Για τα αρνητικά που προέρχονται μάλλον από αρρωστημένα υστερικά και πιστά(με την θρησκευτική έννοια) monsters:Ε δεν με "κέρδισε" εμένα ακόμα η συμπαθής κατά τα άλλα Γκάγκα!Και άλλο to ARTPOP -που με μικρά θα γραφόταν artpop- άλλο η... Artpop-κατά την Artrock ή Pop art. Ας περιμένουμε και θα δούμε. Και για να εξηγηθώ, το ενδιαφέρον teaser βίντεο σε συνδυασμό με τις φωτογραφίες, που αμφότερα είναι αφηρημένα μεν αλλά από την άλλη δείχνουν κάτι το συγκεκριμένο, κάτι που έχει ένα περιεχόμενο που μπορεί να κοινωνηθεί ως αληθές-πράγμα που επίσης δείχνει ότι η Γκάγκα ίσως να φλερτάρει από εδώ και πέρα με την Sherman περισσότερο από ότι μπορεί να έκανε η Madonna ή και η Bjork και πολύ καλά θα κάνει - είναι μόνο ευοίωνο για μένα. Λυπάμαι για την εξονυχιστικότητα, αλλά είπε ότι τάχα μου θα κάνει και ποπ επανάσταση. Ε αυτά, δεν χαρίζονται έτσι. Θα λυπηθώ πολύ βέβαια αν φάει τα μούτρα της. ΥΓ1: Η πιθανή επιρροή από Sherman δεν είναι τυχαία. Γι αυτό και βρίσκω τον ως Γουορχολικό προσδιορισμό του εγχειρήματός της από την ίδια εντελώς άτοπο ανώριμο και εύκαιρο από έναν entertainer με "καλοτεχνίτικο" backround. Γιατί είναι σαν να αποτίει φόρο τιμής στον....παππού της.Η Γκάγκα έχει υιοθετήσει στο παρελθόν κάτι από την Sherman και ακόμα πιο αισθητά από την Orlan στο Born This Way, όπως και ποιο "απλωμένα" από τον Hirst. Φαντάαζομαι εν γνώση της, αφού είναι αρκετά διαβασμένη σε αυτά. Και εδώ ίσως είναι και το πρόβλημα.Το καλό μεν είναι ότι -όπως συνέβη και με την Abramovic και τώρα τελευταία και με την Bjork ή όπως συνέβη με την Frida Kahlo και την Madonna- κάνει γνωστούς στο απαίδευτο κοινό της μεγαθήριa της Avant-guard τέχνης και της πρωτοπόρας ποπ των τελευταίων δεκαετιών. Αλλά-έμαθα ότι θα συνεργαστεί και με τον Coons;- από την άλλη δείχνει ότι δεν κάνει τίποτα πηγαίο. Υιοθετεί μια περασμένη και γερασμένη γενιά πρωτοπόρων, αδυνατώντας να ψαχουλεύσει την underground σύγχρονη πρωτοπορία-στην Νέα Υόρκη ζει!- και να βγάλει κάτι αυθεντικό. Φαίνεται ότι πάει να πιάσει τον παπά απ'τα αρ***ια μοστράρωντας ηχηρά ονόματα μιας παλιότερης ιστορίας, για να έχει τάχα μου το τεκμήριο του art στο pop. Artpop; Σ αυτήν την περίπτωση σας υποτιμάει monsters και σεις υποτιμάτε τον εαυτό σας. Σας σερβίρει σκελετούς για φάγωμα και σεις το τρώτε για τέχνη. Όλα αυτά μέχρι να κάνει κάτι μεγαλειώδες...ΥΓ2: Εφιστώ την προσοχή στους παραδωμένους στο hype: υπάρχει μία δήθεν μου και καλά στροφή των εμπορικών ποπ καλλιτεχνών της Αμερικής στην Τέχνη και την Φιλανθρωπία. Μην γελιέστε! Εκεί που εσείς χαίρεστε που ο Jay-Z ανεβαίνει τάχα μου επίπεδο, άλλοι λυπούνται που η Abramovic συνοδεύοντάς τον σε μια άνευ προηγουμένου ευτελή περφόρμανς κατεβαίνει ένα. Αρχίζει λέει να μαζεύει και έργα τέχνης κιόλας ο μεγάλος ράπερ...Μα πιο σίγουρη επένδυση και ασφάλιση χρημάτων δεν υπάρχει από αυτήν. Μόλις είδαν ότι η Madonna με εναν Leger χτίζει ολόκληρο σχολείο, είδαν τον κόσμο τάχα με άλλα μάτια. Τα μάτια της τέχνης ντε! Πετάει λοιπόν ο εν λόγω και δύο κλασσικά αγάλματα στο εξώφυλλο του με βαρύγδουπους τίτλους που κλονίζουν τάχα και εγείρουν βαθυστόχαστα την περιέργεια των fans και έγινε arty. Σε μία μέρα ξαφνικά καταλαβαίνει τέχνη λέει, και μαζεύει και -τί άλλο- Basquiat! Να σου και η τίμηση ενός μαύρου καλλιτέχνη με πονεμένη ιστορία, που ως τότε μάλλον ως αδερφήπαραπαίδι του Γουόρχολ(της αδερφάρας) θα περνούσε...Από την άλλη, είναι στροφή και των μεγάλων ιδρυμάτων της Τέχνης. Ο κόσμος της Τέχνης περνάει κρίση και ήρθε η ώρα για ταχυφαγία.Όχι ότι ο κόσμος της τέχνης είναι αποσυνδεδεμένος από το κεφάλαιο, ολυτε ότι αιτούμαι κάτι τέτοιο ούτε και ότι το ένα ευτελίζει οπωσδήποτε το άλλο. Απλά μέχρι να συναντηθεί με τον Jay-Z, η Ambramovic ήταν άρτια. Και σε αυτό δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς...Και εδώ φαίνεται και η τάχα μου στροφή της τέχνης προς την ευρεία εμπορικότητα. Για όλα σκέφτηκαν, μόνο τέχνη δεν βγήκε.Οπότε μην ψαρώ...