Δεν καλείς σε απολογία ένα καθηγητή επειδή πήρε μια πρωτοβουλία στην τάξη η οποία δε σου άρεσε και δεν είναι συναισθηματικό αυτό που λέω. Το σχολείο δεν είναι στρατός, να τιμωρείσαι αν παραβλέπεις έναν κανονισμό επειδή είναι εντελώς ασύμβατος με την πραγματικότητα που καλείσαι να αντιμετωπίσεις. Στην τελική το κράτος απ'τη μία σου λέει ότι τα παιδιά των μεταναστών πρέπει να γράφουν στα ελληνικά και απ'την άλλη επιτρέπει σε παιδια που δε μιλούν ελληνικά να πηγαίνουν στο ελληνικό σχολείο (και καλά κάνει φυσικά). Εσύ λοιπόν ως εκπαιδευτικός τι θα κάνεις όταν συναντήσεις μια τέτοια περίπτωση; Θα αφήνεις το παιδί στην ίδια τάξη για να το χαντακώσεις εντελώς ενώ βλέπεις ότι προσπαθεί; Η ανθρωπιά είναι βασικό προσόν του δάσκαλου.
Σχολιάζει ο/η