τα σχολεία λειτουργούν με κάποιον κανονισμό, τον οποίο καλό είναι να τηρούν, ο οποίος, πιθανώς επιβάλλει πως τα μαθήματα στα ελληνικά σχολεία πρέπει να γίνονται στα ελληνικά. Αν πάρουμε ένα ακραίο παράδειγμά, αν όλοι οι αλλοδαποί μαθητές αξίωναν να απαντάν στη μητρική τους γλώσσα, θα πήγαινε ένα ικανό ποοσοστό των κονδυλίων της παιδείας, σε μεταφράσεις διαγωνισμάτων και εκθέσεων. Ποιός το πληρώνει αυτό; οι φορολογούμενοι. Ανιχνεύοντας το γενικώτερο ρεύμα του κόσμου εδώ μέσα, για την αντίληψη περί νόμων και κανονισμών, καθώς και της σκοπιμότητάς τους, μου δικαιολογεί πλήρως το φαινόμενο, γιατί στη χώρα μας κάποιος που καβαλάει αμάξι, θα καβαλήσει και το πεζοδρόμιο. Και να χώσω και το σαρκαστικό 'ναι ρε φίλε, υπακούω τους νόμους και θέλω και οι υπόλοιποι να τους υπακούν. Είμαι φασσσσίιιιστας.'