Αγαπητή εξομολογούμενη, καταλαβαίνω πως είχες μια άσχημη συντροφική εμπειρία στο παρελθόν. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να καθορίζει το κάθε βήμα γνωριμίας μελλοντικού συντρόφου. Θα σου τι πιστεύω διαβάζοντας την εξομολόγηση σου: ότι φοβάσαι. Φοβάσαι γιατί ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ! Εχεις θέσει τους άλλους ως πυξίδα σου και είσαι παντελώς ασύνδετη με τις δικες σου ανάγκες. Ξέχασε τα πρέπει που εχεις θέσει, και βάλε μόνο ένα πρέπει: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΑΝΑΓΚΕΣ. Δηλαδή: θα στειλεις μείνει όταν ΕΣΥ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ, θα βγεις μαζί του ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΑΝ ΕΣΥ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ, θα κοιμηθείς μαζί του ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΑΝ ΕΣΥ ΤΟ ΝΙΩΣΕΙΣ. Προσπαθείς τόσο πολύ να λειτουργείς με εγχειρίδια και εχεις ξεχάσει να ακούς τον εαυτό σου! Προσπαθείς να κρατήσεις ή να δημιουργήσεις σχέση με τερτίπια αλλά ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ και το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΨΕΥΤΟΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ. Αν ο αλλος είναι εσωτερικά κούφιος ή δεν θέλει να συσχετιστεί μαζί σου, ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΜΕ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ. Εσύ εχεις χρέος να είσαι συνεπής προς ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΑΝΑΓΚΕΣ και αν αυτό που είσαι αρέσει στον άλλον τότε θα δημιουργήσεις σχέση, αν δεν αρέσει τότε δεν είσαστε συμβατοί. Η μόνη «λάθος σχέση» που σε επηρεάζει είναι αυτή που εχεις με τον εαυτό σου: σταμάτα να ετεροπροσδιοριζεσαι και ξεκίνα να αυτοπροσδιορίζεσαι. Ξεκίνησε με το να είσαι συντονισμένη και να αφουγκραζεσαι ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΑΝΑΓΚΕΣ😊