Στο δικό μου σχολείο το μοίραζε ο κύριος Κάνιας, ο δάσκαλος θρησκευτικών ηλικίας άνω των 75, οικογενειάρχης με οκτώ παιδιά και διπλάσια εγγόνια. Το συνάντησα και σε άλλα σχολεία στα οποία μετακινήθηκα, κάποιες φορές μάλιστα το διάβασα. Ήταν cult, με άρθρα ποικίλης ύλης που αφορούσαν την ζωή των εφήβων και το δρόμο του Θεού, συνταγές, ποίηματα και σταυρόξελα. Ήταν ένα κατηχητικό τσέπης.
Το Προς τη Νίκη, το περιοδικό που εκδίδει εδώ και πάνω από πενήντα χρόνια η αδελφότητα ‘ο Σωτήρ’, είναι ένα Χριστιανικό περιοδικό για εφήβους και παιδιά. Το ΓΚΡΕΚΑ συνάντησε τον διευθυντή του περιοδικού, Νικόλαο Βασιλείου, και μαζί συζήτησαν για την πορεία του περιοδικού μέσα στα χρόνια, τη σημερινή νεολαία και την Χριστιανική εκκλησία που μοιράζει αγάπη και αποδοχή, υπό προϋποθέσεις.
Ο κύριος Βασιλείου μεγάλωσε στην Κύπρο. Είναι ψηλός, με κοκκάλινο γυαλί, μεγάλο μουστάκι και καρό πουκάμισο και θυμίζει συγκλονιστικά τον δάσκαλο θρησκευτικών μου στο γυμνάσιο. Για την συνέντευξη τον συνάντησα στο κτίριο της αδελφότητας στην οδό Ισαύρων στα Εξάρχεια, στο ισόγειο όπου βρίσκεται το λιτά διακοσμημένο γραφείο του. Εκείνος μου πρόσφερε χυμό και γλυκό βύσσινο.
Ο ‘Σωτήρ’ είναι μοναστική αδελφότης που αποτελείται από κληρικούς και λαϊκούς που ζουν κοινοβιακά, χωρίς περιουσία. «Τώρα βρίσκεσθε σε ένα μοναστήρι», μου εξήγησε εμφατικά ο κ. Βασιλείου. «Από τον όροφο αυτό και πάνω δεν ανεβαίνουν γυναίκες, είναι άβατο. Στην κορυφή του κτηρίου υπάρχει ένας ναός, παρακάτω είναι τα δωμάτιά μας, στο ισόγειο τα γραφεία και στο υπόγειο τα τυπογραφεία μας. Τα τυπογραφεία δεν τα λειτουργούμε εδώ και δύο χρόνια λόγω κόστους. Οι εκτυπώσεις γίνονται σε τυπογραφεία της περιοχής».