Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο

Τα εξωτικά αξιοθέατα, οι ήχοι, οι μυρωδιές και οι γεύσεις του Μαρακές μπορεί να σε τρελάνουν. Αυτό το κείμενο θα σε βοηθήσει να εξοικειώθεις με αυτό το χάος.

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο

Ψάχνεις μανιωδώς στο Ίντερνετ να βρεις έναν ταξιδιωτικό προορισμό να περάσεις τις διακοπές σου. Βαρέθηκες την κουλτουριάρικη Ευρώπη και θες να εξερευνήσεις μια άλλη ήπειρο. Πέφτεις πάνω σε μια τρομερή προσφορά με τερματικό σταθμό το γειτονικό Μαρόκο. Σκέφτεσαι να κλείσεις τα εισιτήρια. Πριν το κάνεις, θα ήθελα να σου πω κάποια πράγματα.


Κάπως έτσι έτυχε να κλείσω και εγώ το ταξίδι μου και να επισκεφτώ το εξωτικό Μαρόκο. Η αλήθεια είναι πως είχα δει κάμποσες φωτογραφίες από τα πολύχρωμα παζάρια, τα επιβλητικά παλάτια και την αχανή έρημο, είχα διαβάσει πολλά για την ζωή εκεί, το θρήσκευμα, την πολιτική και οικονομική κατάσταση, το φαγητό τους και ένιωθα αρκετά προετοιμασμένη. Κανείς όμως δεν με είχε προειδοποιήσει για όλα αυτά που θα πάθαινα.


Πριν φύγω αποφάσισα να κάνω όλα τα εμβόλια που χρειάζονται όταν ταξιδεύεις σε χώρες της Αφρικής, κάτι που δεν μου ήταν καθόλου ευχάριστο. Οχυρώθηκα κατά του κίτρινου πυρετού, κατά της γαστρεντερίτιδας, κατά της γρίπης. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Τελικά, ενώ αναγκάστηκα κι έγινα σουρωτήρι, κατέληξα να τα πάθω όλα αυτά. Μαζί.


Για να μην έχεις την ίδια τύχη με τη δική μου και να μοιάσεις κι εσύ να με ένα ψόφιο, εμπύρετο, γεμάτο καντήλες πτώμα που εκσφενδονίζει πολύχρωμους εμετούς, σου γράφω εδώ μερικά tips που μπορεί να σε βοηθήσουν.

Μην κάνεις το λάθος και αρνηθείς την πρόταση γάμου που θα σου κάνει ο μαυρομάλλης, μαροκινός βεδουίνος με τις ογδόντα καμήλες ένα ήρεμο βράδυ στην μέση της απέραντης ερήμου. Και το μέλλον σου θα εξασφαλίσεις και η μάνα σου θα σταματήσει να σε πιέζει και ο πατέρας σου θα αποκτήσει ογδόντα καμήλες προίκα να βάλει στην ταράτσα της πολυκατοικίας. 

1.

Πιες εμφιαλωμένο νερό και φάε σε καλά μαγαζιά

Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Σίγουρα αν περιπλανηθείς και εξερευνήσεις αρκετά την κεντρική πόλη του Μαρακές κάτω από τον καυτό ήλιο, με 50 βαθμούς κελσίου, χωρίς να έχεις φάει τίποτα από το πρωί θα βρεθείς κάποια στιγμή πεινασμένος, διψασμένος και καταϊδρωμένος. Κάπως έτσι έμοιαζα όταν έτρεξα με φόρα στην πρώτη βρύση που βρήκα μπροστά μου, να γεμίσω το μπουκάλι μου. Το γεγονός ότι από τη βρύση έτρεχε σχεδόν καφέ νερό δεν έδειξε να με επηρεάζει πολύ. Το θεώρησα απόλυτα φυσιολογικό, αφού έπινε και εκείνο το παιδάκι που φαινόταν να είναι της γειτονιάς. Στην συνέχεια έπρεπε να καταλαγιάσω και την πείνα μου. Και τι πιο έξυπνο να κατευθυνθώ σε έναν πάγκο που ξεπρόβαλε μέσα από μια αποπνικτική σκόνη, που είχε σηκώσει ο μάστορας του διπλανού μαγαζιού ενώ έκοβε ξύλα και να επιλέξω να φάω εκείνο το τηγανισμένο κοτόπουλο που πριν λίγο οι μύγες ολάκερης της χώρας ήταν ξαπλωμένες πάνω του. Μην τα πολυλογώ, για τον υπόλοιπο καιρό που έμεινα εκεί έγινα κολλητή φίλη με την τουαλέτα και η πιο μισητή πελάτισσα του ξενοδοχείου.


Στην μεγάλη σου λοιπόν πείνα και δίψα μην σκεφτείς να αρπάξεις ό,τι βρεις μπροστά σου τύπου «έλα μωρέ, μία ζωή την έχουμε». Προτίμησε να φας σε ένα καλό μαγαζί πληρώνοντας κάτι παραπάνω.

2.

Προσπάθησε να μην χαθείς

Προσπάθησε όσο μπορείς να βάζεις σημάδια σε κάθε δρόμο. Έναν πάγκο με τοτέμ, ένα κολιέ με τεράστιες πορτοκαλί πέρλες, δύο τύπους με πολύχρωμα φτερωτά καπέλα. Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Αν νομίζεις ότι θα μοιάζεις με την Κάρι Μπράντσο χαμένη στους στενούς, χαοτικούς, δαιδαλώδεις δρόμους του Μαρακές, γελιέσαι. Το κατάλαβα καλά μόλις άφησα για μόλις τρια δευτερόλεπτα την παρέα μου, που κουβαλούσε όλα μου τα πράγματα, και μπήκα σε ένα μαγαζί με μπαχάρια. Μέχρι να πω και να πάρω κύμινο είχαν εξαφανιστεί. Μετά από πολλή ώρα και ενώ είχα γίνει ήδη ρεζίλι κατάλαβα ότι δεν είχε νόημα να κραυγάζω σαν ανυπεράσπιστο ζώο κάνοντας τεράστιους μάταιους κύκλους. Συνέχισα την εξερεύνηση στις αγορές, μόνη και καταϊδρωμένη, όπου αντί να ψάχνω για αξιοθέατα και σπάνιους θησαυρούς έψαχνα να βρω τις φίλες μου.


Προσπάθησε όσο μπορείς να βάζεις σημάδια σε κάθε δρόμο. Έναν πάγκο με τοτέμ, ένα κολιέ με τεράστιες πορτοκαλί πέρλες, δύο τύπους με πολύχρωμα φτερωτά καπέλα. Πράγματα που θα σε κάνουν να καταλάβεις ότι έχεις ξαναπεράσει από το ίδιο σημείο. Κυρίως μην κάνεις το λάθος να ζητήσεις από κάποιον ντόπιο να σε κατευθύνει. Θα σε πάει μέχρι το μέρος που ψάχνεις και στο τέλος θα σου ζητήσει να πληρωθεί. Έτσι θα βρεθείς και απένταρη.


3.

Αν όλοι κάνουν Ραμαζάνι θα κάνεις και εσύ

Επέλεξε να πας σε μια περίοδο που δεν έχουν Ραμαζάνι. Εκτός αν τα φτηνά εισιτήρια που βρήκες είναι για εκείνο το διάστημα, οπότε είσαι καταδικασμένη. Αν θες να φας, να πιεις ή να παζαρέψεις την ωραία δερμάτινη τσάντα που μόλις είδες την ώρα που ο ιμάμης καλεί για προσευχή, απλώς ξέχνα το. Όλοι οι πιστοί αφήνουν ό,τι κάνουν, γονατίζουν όπου βρουν και ξεκινάνε να προσεύχονται. Και καλύτερα να μην προσπαθήσεις να περάσεις τον δρόμο πηδώντας πάνω από κεφάλια, μπορεί να βρεθείς κυνηγημένη. Οπότε ξεκίνα να προσεύχεσαι και συ μπας και βρεθεί κάποιος χριστιανός να σε εξυπηρετήσει.


4.

Μην φοράς πολύ κοντά ρούχα

Χρειάστηκαν δύο μέρες να καταλάβω ότι αυτές οι κοκκινίλες που έβγαλα στο σώμα μου δεν ήταν από τον καυτό ήλιο αλλά τσιμπήματα από κοριούς της ερήμου, που μεγάλωναν συνεχώς. Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Όχι, μη σου πάει το μυαλό στο κακό. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μπορεί να θελήσεις να επισκεφτείς την έρημο Σαχάρα που είναι αρκετά κοντά και να διανυκτερεύσεις σε αντίσκηνα. Όλον τον καιρό που έμεινα εκεί, κυλιόμουνα καθημερινά στην άμμο, βούταγα όλο μου το κεφάλι μέσα στους λεπτούς χρυσαφένιους κόκκους της και πόζαρα ανέμελη ανάμεσα σε εντυπωσιακούς αμμόλοφους. Κι όλα αυτά φορώντας λεπτά αέρινα κοντομάνικα. Χρειάστηκαν δύο μέρες να καταλάβω ότι αυτές οι κοκκινίλες που έβγαλα στο σώμα μου δεν ήταν από τον καυτό ήλιο αλλά τσιμπήματα από κοριούς της ερήμου, που μεγάλωναν συνεχώς. Όταν γύρισα στο ξενοδοχείο με έβαλαν στο δωμάτιο καραντίνας. Εκεί, βρέθηκα μέχρι να φύγω, κρεβατωμένη με 39 πυρετό, μόνη ξανά, γιατί οι φίλες μου είχαν πλέον φύγει για την εξωτική Ίμπιζα, να σκέφτομαι πως θα μεταφέρουν τη σορό μου στην Ελλάδα. Γι΄ αυτό σου λέω, φασκιώσου με μπουφάν, κασκόλ και μακρυμάνικα αν θες να κάνεις τούμπες στην ζεστή άμμο.


5.

Μην ψάχνεις σε σκεπές

Πώς να μου πάει το μυαλό ότι από τη σκεπή που αποφάσισα να κρεμαστώ για πλάκα σε ένα σκοτεινό, απομονωμένο δρομάκι δίπλα από την κεντρική πλατεία θα έπεφταν δύο σακουλάκια καλά τυλιγμένου ντόπιου παράνομου προϊόντος. Σε κλάσματα δευτερολέπτου τέσσερις νεαροί ξεπετάχτηκαν από διαφορετικές γωνιές και πλησίασαν εμένα και την φίλη μου. Πιάσαμε την κουβέντα και μας εκμυστηρεύτηκαν πως με αυτόν τον τρόπο γίνεται συνήθως το αλισβερίσι και ότι κρύβουν την πραμάτεια τους στις σκεπές ώστε να μην την κουβαλάνε πάνω τους όταν τους ψάχνουν οι αστυνομικοί. Για να μην έχεις μπλεξίματα λοιπόν απέφυγε να κρεμαστείς από κάποια σκεπή, εκτός και αν είσαι λάτρης του φυτού ή θες να ζήσεις την περιπέτεια.


6.

Πες «ναι» στην πρόταση γάμου

Στη σεμνή φωτο, η συγγραφέας του άρθρου. Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Τελευταίο και κυριότερο. Μην κάνεις το λάθος και αρνηθείς την πρόταση γάμου που θα σου κάνει ο μαυρομάλλης, μαροκινός βεδουίνος με τις ογδόντα καμήλες ένα ήρεμο βράδυ στην μέση της απέραντης ερήμου. Και το μέλλον σου θα εξασφαλίσεις και η μάνα σου θα σταματήσει να σε πιέζει και ο πατέρας σου θα αποκτήσει ογδόντα καμήλες προίκα να βάλει στην ταράτσα της πολυκατοικίας.

Πέρα όμως από όλα αυτά που μπορεί να σου συμβούν, αν είσαι αρκετά γκαντέμης ή αρκετά τυχερός, το ταξίδι σε αυτήν την χώρα είναι κάτι το εξωπραγματικά μοναδικό. Λέω τυχερός όχι γιατί απλά επέζησα μετά από όλα αυτά, αλλά γιατί τα έζησα.


Όταν βιώνεις δυσκολίες σε μια ξένη χώρα είναι σαν να τις ζεις χίλιες φορές πιο έντονα. Σταματάς να είσαι τουρίστας. Ζεις την πραγματικότητα αλλιώς. Βλέπεις την χώρα και τους ανθρώπους της αλλιώς. Γίνεσαι ντόπιος. Έστω και για λίγο. Τέτοιες εμπειρίες σε αναγκάζουν να χαθείς μέσα στους δρόμους, να ζητήσεις βοήθεια, να μιλήσεις την γλώσσα τους, να φας το καθημερινό φαγητό τους, να πιείς από το νερό τους. Εκεί που σε είχαν αυτοί ανάγκη, τώρα τους έχεις εσύ. Εισπνέεις έναν τελείως αλλιώτικο κόσμο από το δικό σου. Γίνεσαι αυτόπτης μάρτυρας και μέρος τραγελαφικών σκηνών που δύσκολα συναντάς στις γειτονιές της χώρας σου. Εικόνες με παιδάκια που σου πουλάνε ένα αυτοσχέδιο χάρτινο παιχνιδάκι με την ελπίδα να τους δώσεις λίγα κέρματα, γυναίκες που σπάνε καρπούς με πέτρες στη μέση του δρόμου, κόσμος που λούζεται με κουβάδες νερό για να ξεφύγει από την αφυδάτωση της πολύωρης νηστείας βρέχοντας σε και σένα, άνθρωποι γονατιστοί που προσεύχονται όλοι μαζί στραμμένοι προς το ίδιο σημείο, κάνοντάς σε να κοιτάξεις προς τα κει και να καταλάβεις την κουλτούρα και τη νοοτροπία τους λίγο καλύτερα. Φαγητά που αναδύουν μυρωδιές που πιθανόν δεν έχεις ξαναμυρίσει. Εικόνες μοναδικές. Άνθρωποι αλλιώτικοι και τόσο ξεχωριστοί. Εμπειρίες έντονες και τόσο αληθινές. Το ταξίδι στο Μαρόκο είναι σίγουρα από τα πιο απρόβλεπτα, αξέχαστα, αυθεντικά που αξίζει να κάνεις.


Τελευταία λοιπόν συμβουλή που θα ήθελα να σου δώσω είναι: Μην το σκέφτεσαι, κλείσε τα εισιτήρια και ζήσε αυτό το ταξίδι.