Φαίνεται πως οι παραλίες με τη λευκή αμμουδιά και τα διάσημα αρχιτεκτονικά μνημεία δεν είναι οι μοναδικοί δημοφιλείς προορισμοί για τους τουρίστες, που κάθε χρόνο συρρέουν σε μέρη τα οποία χρόνια ή δεκαετίες νωρίτερα οι άνθρωποι που βρίσκονταν τότε εκεί θα έκαναν τα πάντα για να φύγουν.
Ο Γάλλος φωτογράφος Ambroise Tézenas ασχολείται με αυτό που ο ίδιος χαρακτηρίζει «σκοτεινό τουρισμό» από το 2008, με αφορμή την είδηση πως οι τουρίστες επισκέπτονται τη Σρι Λάνκα, όπου είχε βρεθεί κι εκείνος το 2004 όταν χτύπησε τα καταστροφικό τσουνάμι. Περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί τότε, παρόλα αυτά όμως υπάρχουν τουρίστες που έρχονται μόνο και μόνο για να δουν ένα τρένο στη ζούγκλα- λείψανο της καταστροφής και του τρόμου.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο "Tourisme de la Désolation" εστιάζοντας στα φρικιαστικά μέρη που σήμερα αποτελούν τουριστική ατραξιόν.
Αυτές είναι μερικές από τις φωτογραφίες του που παρουσιάστηκαν στο Mashable.com:
Για χρόνια, το όνομα Άουσβιτς προκαλούσε ανατριχίλα σε όσους έζησαν τη φρίκη των Ναζί, καθώς έγινε το μέρος όπου έλαβαν χώρα χιλιάδες φόνοι. Λίγους μήνες μετά το τέλος του πολέμου, μια ομάδα από πρώην Πολωνούς κρατουμένους ξεκίνησε να προάγει την ιδέα του να τιμηθεί η μνήμη των θυμάτων του. Η Βουλή της Πολωνίας το 1947 αποφάσισε να το ανοικοδομήσει και να το μετατρέψει σε μουσείο. Το 2011 το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Auschwitz έκανε ρεκόρ επισκεψιμότητας καταγράφοντας 1.4 εκατ. τουρίστες.
Από το 1988 πραγματοποιείται κάθε χρόνο στη μνήμη του Ολοκαυτώματος η "Πορεία των ζωντανών", ενώ το 1996 καθιερώθηκε στη Γερμανία επίσημα η 27 Ιανουαρίου, ημέρα απελευθέρωσης του Άουσβιτς, ως ημέρα μνήμης των Εβραίων θυμάτων του εθνικοσοσιαλισμού.
Η ανελέητη εξόντωση του λαού στο Oradour-sur-Glane το 1944 έχει δώσει σε αυτό το γαλλικό χωριό τη τρομακτική διάκριση ως «το αρχέτυπο σφαγής του άμαχου πληθυσμού». Η προσωρινή κυβέρνηση της Γαλλίας αποφάσισε στις 28 Νοεμβρίου 1944 να διατηρήσει τα ερείπια της σφαγής.
Οι εκθεσιακές εγκαταστάσεις το μαρτυρικό χωριό Oradour-sur-Glane.
Υπάρχουν ομαδικές ξεναγήσεις που ρίχνουν μια ματιά σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μυστήρια της εποχής μας- την ιστορική δολοφονία του Προέδρου John F. Kennedy. Ένα από τα πιο γνωστά μέρη είναι το Sixth Floor Museum, το σημείο από όπου ο Lee Harvey Oswald έριξε τη μοιραία σφαίρα, ωστόσο υπάρχουν κι άλλα χαρακτηριστικά μέρη στο Dallas που πλέον συνδέονται με τη δολοφονία.
Το σπίτι στο Oak Cliff όπου ζούσε ο Oswald τον Νοέμβριο του 1963.
Στην Καμπότζη του 1970, ένα μέλος των Ερυθρών Χμερ (σ.σ. έτσι ονομάζονταν οι οπαδοί του κομμουνιστικού κόμματος της Καμπούτσεα, της οργάνωσης που προκάλεσε μέσω των κοινωνικών πολιτικών της τη γενοκτονία της Καμπότζης) προκειμένου να προβαίνει σε ανακρίσεις, βασανισμούς κι εκτελέσεις κρατουμένων δημιούργησε μια μυστική φυλακή, την Security 21. Το 1979 η κυβέρνηση συγκέντρωσε αποδεικτικά στοιχεία από την S-21, τα οποία εκτίθενται σήμερα στο Tuol Sleng Genocide Museum.
Το ισόγειο του Tuol Sleng Genocide Museum. Από τα κελιά, υπολογίζεται πως το διάστημα 1975-1979 πέρασαν περίπου 17.000 άνθρωποι, ενώ άλλοι κάνουν λόγο για σχεδόν 20.000, αν και ο ακριβής αριθμός όσων βασανίστηκαν και πέθαναν εκεί είναι άγνωστος.
Το «Behind Bars: The Show» είναι ένα διαδραστικό ριάλιτι σόου που υπάρχει στην Λετονία και γίνεται με τη συμμετοχή του κοινού κι αποτελεί δημοφιλή τουριστική δραστηριότητα για όσους επισκέπτονται την χώρα. Το κτίριο όπου πραγματοποιείται χτίστηκε κάπου το 1900 και ως το 1970 λειτούργησε σαν στρατιωτική φυλακή. Καθώς τα καθεστώτα εναλλάσσονταν στην εξουσία, άλλαζαν και οι κρατούμενοι –«φιλοξένησε» από επαναστάτες μέχρι ναυτικούς και λιποτάκτες- αλλά οι τακτικές βασανισμού παρέμειναν απαράλλακτες. Η «παράσταση» χρησιμοποιεί αληθινές ιστορίες για να δώσει στους επισκέπτες και συμμετέχοντες την ευκαιρία να ζήσουν όπως οι τότε φυλακισμένοι. Προϋπόθεση ηλικία άνω των 12 ετών και το να υπογράψουν ένα έντυπο συγκατάθεσης.
Στο "Extreme Night" που διοργανώνεται στη συγκεκριμένη φυλακή, η κατάσταση είναι ακόμη πιο τρομακτική. Κατά τη διάρκεια του δρώμενου, οι τουρίστες ανακρίνονται, παρενοχλούνται, σπρώχνονται και εξευτελίζονται- όλα στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού ρόλων σχεδιασμένο να προσομοιάζει με μια αληθινή εμπειρία μέσα σε φυλακή.
Το να δραπετεύσεις από την ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) ήταν κάποτε ζήτημα ζωής και θανάτου- σήμερα όμως αποτελεί παιχνίδι. Κυριολεκτικά. Τουρίστες συνεργάζονται για να ξεπεράσουν διάφορα εμπόδια προκειμένου να φτάσουν σώοι και ασφαλείς σε ένα υποβρύχιο.
Στη σοβιετική συνοριακή ζώνη είναι ζωτικής σημασίας να σιωπάς και να προχωράς περνώντας απαρατήρητος και με άκρα μυστικότητα. Αν οποιοδήποτε μέλος της ομάδας γίνει αντιληπτό από κάποιον συνοριοφύλακα, χτυπά ένας συναγερμός και η επιχείρηση θεωρείται αποτυχημένη.
Στην ζώνη του Τσερνόμπιλ υπάρχει και μια πόλη- φάντασμα, η Πρυπιάτ, που παρά την πυρηνική καταστροφή σήμερα κατακλύζεται από πράσινα πάρκα και λιβάδια στα οποία ωστόσο δεν παίζουν πια παιδιά. Οι τουρίστες πρέπει να επιδοθούν ειδικής άδειας για να επισκεφθούν τον πυροσβεστικό σταθμό του Τσερνόμπιλ και το μνημείο προς τιμήν όσων πυροσβεστών έχασαν τότε τη ζωή τους. Οι επισκέπτες μπορούν επίσης να δουν και τη σαρκοφάγο πάνω από τον αντιδραστήρα ή να πάνε στο μουσείο που εξηγεί το πυρηνικό ατύχημα.
Τα χειρότερα ραδιενεργά κατάλοιπα συγκεντρώθηκαν μέσα στα υπολείμματα του αντιδραστήρα. Ο ίδιος ο αντιδραστήρας καλύφθηκε με σάκους που περιείχαν άμμο, μόλυβδο και βορικό οξύ, οι οποίοι πετάχθηκαν από ελικόπτερα (περίπου 5.000 τόννοι τη βδομάδα μετά το ατύχημα). Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1986 είχε χτιστεί μια μεγάλη τσιμεντένια σαρκοφάγος για να σφραγίσει τον αντιδραστήρα και τα περιεχόμενά του.
Το Gorilla Safari Genocide Memorial προσφέρει μια σύντομη ιστορική περιήγηση στην πόλη Kigali και στο μνημείο γενοκτονίας στη Ρουάντα.
Η γενοκτονία της Ρουάντα ήταν η μαζική δολοφονία περίπου 850.000 ανθρώπων, κυρίως της φυλής Τούτσι, από τους ομοεθνείς τους που άνηκαν στη φυλή Χούτου, το 1994.
Το Mleeta Resistance Tourist Landmark στον Λίβανο είναι μέρος της προσπάθειας να διατηρηθούν τα μέρη όπου έζησαν οι Μουτζαχεντίν, δίνοντας στους επισκέπτες τη δυνατότητα να μάθουν λίγα πράγματα για τη μοναδική εμπειρία της ισλαμικής αντίστασης κατά των ισραηλινών δυνάμεων.
Χαρακτηριστικό δείγμα του μεγέθους της καταστροφής στον Λίβανο.
Στις 12 Μαΐου του 2008, ένας τεράστιος σεισμός έπληξε την Wenchuan, στην επαρχία Sichuan. Σπίτια καταστράφηκαν ολοσχερώς και πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Σήμερα διεξάγονται εκδρομές που προσφέρουν μια ματιά στον τρομακτικό απόηχο του σεισμού.
Η Hanwang Zhen,παλιά βιομηχανική πόλη μέτρησε 3.000 νεκρούς στο φονικό σεισμό.