Η Σκύρος έχει καταφέρει να περάσει απαρατήρητη και να κινείται, μέχρι τώρα τουλάχιστον, σε έναν δικό της ρυθμό. Ο τουρισμός υπάρχει και είναι αρκετός, αλλά δεν νιώθεις να έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα της. Δεν θα βρεις θορυβώδη μπαρ· στο νησί αλλά και στη Χώρα, όπου μαζεύεται ο κόσμος το βράδυ, υπάρχει μια σχετική ηρεμία, ούτε άγχος, ούτε πολλές φωνές. Τη Χώρα, μικρή και μαζεμένη, με ένα κεντρικό σοκάκι, τη διασχίζεις όλη. Όμορφη το μεσημέρι άδεια, όμορφη και το βράδυ γεμάτη.
Από παραλίες,ο Άγιος Πέτρος, μεγάλη, με ωραία αμμουδιά και σκιά από κέδρους. Αρκετός κόσμος, αλλά ήσυχα. Στον όρμο της Αγαλίπας, δύο μικρές, αλλά από τις ομορφότερες του νησιού. Στη μία βράχος και ανοιχτόχρωμη αμμουδιά, στην άλλη δέντρα και το περίφημο ναυάγιο. Πρόσβαση μέσω μονοπατιού από τον Άγιο Πέτρο, με περίπου μισάωρη και σχετικά εύκολη πεζοπορία ή διά θαλάσσης. Στα νότια, η παραλία Κολυμπάδα, ερημική – κατεβαίνει αυτοκίνητο, αλλά με προσοχή. Στην Ατσίτσα η απόλυτη γαλήνη και ηρεμία, υπέροχος κόλπος – αγαπημένη ώρα το απόγευμα στο café κάτω από τα πεύκα. Επίσης, ωραία απογευματινή βόλτα στα εκκλησάκια στα Πουριά – πιο εντυπωσιακό αυτό του Αγίου Νικολάου, σκαμμένο σε βράχο, υπέροχο.
Αξιόλογο και ιδιαίτερο το Λαογραφικό Μουσείο Φαλτάιτς στη Χώρα, κοντά και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Βόρεια στο νησί ο Αρχαιολογικός Χώρος στο Παλαμάρι, ένας από τους σπουδαιότερους προϊστορικούς οικισμούς του Αιγαίου. Ο ποιητής Μπρουκ, επίσης, τιμάται δέοντως στο νησί. Πέραν του αγάλματος και της γνωστής πλατείας στη Χώρα, υπάρχει και το μνημείο μέσα στους ελαιώνες στα νότια. Κατεβαίνοντας, συναντά κανείς και τα μοναδικά στον κόσμο σκυριανά αλογάκια.
Σχετικά με το φαγητό, για ψάρι, αστακομακαρονάδα και λοιπά θαλασσινά ο Ασημενός στους Ασπούς, στη Χώρα η Μαρίτσα, δίπλα για παγωτό η Φαλταΐνα και κάτω, στα Μαγαζιά, ο Στέφανος. Στον Άγιο Πέτρο, στην ταβέρνα, για κρέατα και τυριά δικά τους. Για πρωινό στον φούρνο στη Χώρα – θα τον καταλάβεις από την ουρά.