Γιατί ασχολήθηκες με την τέχνη;
Όταν ήμουν παιδάκι, ήμουν στον κόσμο μου. Με ένα χαρτί και ένα μολύβι, ζωγραφίζοντας δημιουργούσα κόσμους. Τώρα είμαι 35 χρονών και ακόμα είμαι στον κόσμο μου και δεν νομίζω ότι έχω μεγαλώσει.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που έμεινες άφωνος μπροστά σε έναν πίνακα;
Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα του Todd Schorr, τον πίνακα που λέγεται 'A Pirate's Treasure Dream'. Πίστευα ότι μόνο οι παλιοί ζωγράφοι αφιέρωναν χρόνια σε έναν πίνακα, μέχρι που είδα τα έργα του
Πες μου μια τρελή ιστορία από την εποχή που έβαφες τρένα στην Αθήνα.
Μιλάμε πάμε τώρα 20 χρόνια πίσω! Τι να σου πω; Τόσα σκηνικά, από κάμερες, συναγερμούς, υπόγεια τούνελ, κίνδυνος ηλεκτροπληξίας και από πάνω να έχεις τους τρεναντιδες και μπάτσους. Κυνηγητά και αδρεναλίνη. Ήταν άλλες εποχές τότε. Ήμασταν βάνδαλοι, τώρα καταντήσαμε ζωγράφοι!
Ο Ιερώνυμος Μπος σε έχει επηρεάσει πάρα πολύ στις δημιουργίες σου όπως έχεις πει σε συνεντεύξεις σου. Τι είναι αυτό που θαυμάζεις περισσότερο στα έργα του;
Ήταν ο πρώτος σουρεαλιστής. Έκανε τα πιο τρελά έργα στις αρχές της Αναγέννησης. Η φαντασία του είναι αυτό που θαυμάζω. Ο τρόπος που δείχνει την αντίθεση του παράδεισου και της κόλασης, ο συμβολισμός του και το πώς αιώνες μετά, ακόμα μας υπνωτίζει με το πώς καθρεφτίζει τον κόσμο γύρω του με τις ονειρικές και εφιαλτικές εικονογραφήσεις του.
Θυμάσαι κάποιες από τις ζωγραφιές που έκανες παιδί;
Θυμάμαι ότι είχα ζωγραφίσει μια οικογένεια από χαρούμενους σκελετούς και είχαν και ένα σκυλί που ήταν σκελετός. Ήταν πολύ σαν τα έργα του Tim Burton αλλά δεν ξέρω από που είχα επηρεαστεί γιατί τότε δεν είχαν βγει οι ταινίες του. «Παίζει» να είχα επηρεαστεί κάπως από την ημέρα των νεκρών στο Μεξικό αλλά δεν ξέρω το πως και το γιατί.
Έχεις κάνει δουλειές για την Nokia και τους Arctic Monkeys. Υπάρχει χώρος για ελεύθερο πειραματισμό σε τέτοιες συνεργασίες ή ακολουθείς αυστηρά αυτό που ζητάει ο πελάτης;
Γενικώς έχω κάνει πολλές δουλειές για διάφορους πελάτες και είναι περίεργο αλλά όταν είναι μεγάλη εταιρεία σε αφήνουν να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Πιστεύω ότι ο λόγος είναι γιατί με διάλεξαν για το style μου ενώ οι μικρότερες εταιρείες που δεν έχουν τόσα φράγκα σε ζαλίζουν με αλλαγές και δεν ξέρουν ούτε αυτοί τι θέλουν.
Μίλησε μου για την συνεργασία με τους Arctic Monkeys
Εντάξει δεν ήταν τίποτα τρελό. Μου έστειλαν email και μου είπαν κάνε ότι γουστάρεις για το sold out tour που είχαν στην Αμερική. Γενικώς τα gig posters στην Αμερική είναι πολύ collectable. Με πλήρωσαν καλά και μου έδωσαν και αρκετά prints για να πουλάω στις εκθέσεις μου. Πουλήθηκαν όλα στην Αγγλία αλλά πιστεύω ότι έχουν μείνει ένα-δυο prints στην Ελλάδα που μπορείτε να αγοράσετε από εδώ
Δώσε μου ένα top5 με κομμάτια που θα άκουγες ξανά και ξανά
Του Τζίμη Πανούση ο δίσκος που λέγεται «Μουσικές Ταξιαρχίες» που όταν βγήκε στη Χούντα έπαιξε τρελή λογοκρισία!
________________
Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς:
MiloManara: Τα φεστιβάλ της Βαβελ στην Αθήνα. Back in the good old days :)
Ταϊλάνδη: Να επιπλέω στη θάλασσα και να βλέπω την παραλία γεμάτη τροπικά φυτά και πιθηκάκια
Ιαπωνία: Το κέντρο του Τόκιο γεμάτο φώτα, γιαπωνέζικα γράμματα σε neon,. animation στους δρόμους και magna characters για logos
Aστυνομία: Μπάχαλα στο Πολυτεχνείο
Ανατολικό Λονδίνο: Gallery openings, τσάμπα ποτά, μεθύσια με τους άλλους καλλιτέχνες!
Αθήνα: Ρακόμελα με την παρέα
Μπρίστολ: Γκράφιτι κάθε μέρα
Banksy: Το στένσιλ που έκανε με την Mona Liza με τo μπαζούκα.
Κατά την γνώμη σου, ποια είναι η μεγαλύτερη παγίδα που μπορεί να πέσει ένα καινούριος καλλιτέχνης που προσπαθεί να πετύχει στο Λονδίνο;
Θα έλεγα να μην υπογράψει αποκλειστικότητα μόνο με μια γκαλερί, γιατί υπάρχουν χιλιάδες σε όλο τον κόσμο.
Θέλεις να ρωτήσεις κάτι τον εαυτό σου; (αν θες απάντησε το κιόλας!)
Κάποιο ενδιαφέρον σχόλιο που σου έκαναν για την δουλειά σου;
Τις προάλλες είχα πάει στο νοσοκομείο για κάποιες εξετάσεις που είχε να κάνει η γυναίκα μου. Όταν περίμενα έβγαλα το sketchbook και άρχισα να ζωγραφίζω. Ένας άγνωστος που καθόταν δίπλα μου γύρισε και μου είπε: «Όταν διαβάζω ένα βιβλίο διαβάζω τις σκέψεις του συγγραφέα, όταν κοιτάω τι ζωγραφίζεις βλέπω τις σκέψεις σου!
Ποιος είναι κατά την γνώμη σου ο μεγαλύτερος εχθρός της street art σήμερα;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει. Αν καταστραφούν όλα τα κτίρια του κόσμου, δεν υπάρχουν τούβλα, ούτε εργάτες να φτιάχνουν καινούρια κτίρια και ξεμείνουμε από μπογιές, τότε θα είναι και το τέλος της street art. Έως τότε θα βάφουμε τους τοίχους πολύχρωμους, υπάρχουν χειρότερα εγκλήματα στον κόσμο.
Τι θα έλεγες σε εκείνο το παιδί που έβαφε τρένα το 1997 στην Αθήνα αν το είχες σήμερα μπροστά σου;
Αν είχα το αυτοκίνητο από την ταινία «Back to the future» θα γύρναγα πίσω στο 1997, θα έβρισκα τον εαυτό μου νεώτερο και θα του έλεγα: «Μην πας Αγγλία. Μείνε Αθήνα». Όχι ότι έχω μετανιώσει, αλλά πολλές φορές αναρωτιέμαι το πώς θα ήταν αν είχα μείνει Ελλάδα. Θα επέστρεφα στο μέλλον να δω πως θα ήταν και αν δεν μου άρεσε θα ξαναγυρνούσα στο 97 και θα έλεγα στον εαυτό μου: «Οκ. Τελικά κάνε αυτό που ήταν να κάνεις, έτσι και αλλιώς»!
Με τι θα αντάλλασσες την ικανότητα σου να δημιουργείς;
Θα τα έδινα όλα να γινόμουν στρουμφάκι στο στρουμφοχωριό μου με το μανιταρόσπιτο μου, να γυρνάω τσόντες με την Στρουμφίτα!
________________
Περισσότερα για τον ίδιο στο site του