Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Πώς να τού ραγίσεις τη καρδιά και να λήξεις μια σχέση

'Ενα λογοτεχνικό κείμενο που διαβάζεται ως συμβουλή για ραγισμένες καρδιές

Πώς να τού ραγίσεις τη καρδιά και να λήξεις μια σχέση
Μό­λις τοῦ ρα­γί­σεις τὴν καρ­διά, κά­νε τον νὰ κα­τα­λά­βει ὅ­τι μό­νο μὲ αὐ­τὸν τὸν τρό­πο θὰ ἐ­πι­βί­ω­νες. Γί­νε πα­ρά­τολ­μη μὲ τὶς καρ­δι­ὲς τῶν ἄλ­λων καὶ ἄ­στα­τη μὲ τὴ δι­κή σου.


Πρώτα αποφοίτησε ἀ­πὸ τὸ κολ­λέ­γιο. Τώ­ρα εἶ­σαι κι ἐ­πί­ση­μα ενήλικας.

Με­τά, ὑ­πο­σχέ­σου σὲ κά­ποι­ον ὅ­τι θὰ τὸν ἀ­γα­πᾶς γιὰ πάν­τα. Πές του, «κα­νέ­νας ἐ­κτὸς ἀ­πὸ ἐ­σέ­να δὲ θὰ φι­λή­σει πο­τὲ αὐ­τὰ τὰ χεί­λη» (χά­ι­δε­ψέ τα μὲ τὰ δά­χτυ­λά σου γιὰ ἔμ­φα­ση). Σύ­ρε τὸ χέ­ρι σου μέ­χρι τὸ μπρο­στι­νὸ μέ­ρος τοῦ τζίν σου καὶ πὲς «κι αὐ­τό σοῦ ἀ­νή­κει, ἐ­πί­σης». Δι­ά­λε­ξε μιὰ με­ριὰ στὸ κρε­βά­τι ποὺ θὰ εἶ­ναι μό­νο δι­κιά σου, ἀλ­λὰ μοι­ρά­σου τὸ ἀ­πο­σμη­τι­κό σου καὶ τὸν κω­δι­κό σου. Στὰ τα­ξί­δια μὲ τὸ αὐ­το­κί­νη­το δι­ά­βα­ζε δυ­να­τὰ με­γά­λα μυ­θι­στο­ρή­μα­τα. Συμ­φω­νῆ­στε ποι­ὸ θὰ εἶ­ναι τὸ τρα­γού­δι σας. Ὅ­ταν πλέ­ον δὲ θὰ σὲ κα­λύ­πτει ἡ ἀ­σφά­λεια ὑ­γεί­ας τῶν γο­νι­ῶν σου, πά­ρε τὴν ἀ­πό­φα­ση νὰ τὸ γι­ορ­τά­σεις δη­μο­σί­ως. Δι­ά­λε­ξε ἕ­ναν πά­στο­ρα ἀ­πὸ τὸν τη­λε­φω­νι­κὸ κα­τά­λο­γο κι ἂν γί­νε­ται δι­ά­λε­ξε ἕ­ναν ποὺ θὰ ἔ­χει δι­κή του σφρα­γί­δα. Σέρ­βι­ρε κε­φτέ­δες γιὰ φα­γη­τό.


Ἀ­γο­ρά­στε ἀ­πὸ κοι­νοῦ μί­α βα­σι­κὴ οἰ­κια­κὴ συ­σκευ­ή. Ψάξ­τε κι ἀ­γο­ρά­στε ἕ­να σπί­τι. Ἄλ­λα­ξε τὸ ἐ­πί­θε­τό σου καὶ πὲς στὶς πε­ρισ­σό­τε­ρες φί­λες σου ὅ­τι εἶ­ναι πα­ρά­δο­ση γιὰ τὶς γυ­ναῖ­κες τῆς οἰ­κο­γέ­νειάς σου. Ὀρ­γα­νῶ­στε μα­ζὶ τὸ σπί­τι. Κάν­τε ἔ­ρευ­να σὲ ἱ­στο­σε­λί­δες μὲ ἰ­δέ­ες γιὰ δι­α­κό­σμη­ση, γιὰ νὰ βρεῖ­τε χρῶ­μα γιὰ τοὺς τοί­χους.


Κά­νε τὰ ἴ­δια καὶ τὰ ἴ­δια γιὰ χρό­νια. Ἐ­ξαρ­τᾶ­ται ἀ­πὸ ἐ­σέ­να πό­σα χρό­νια. Ἀλ­λὰ κά­που ἐ­κεῖ, ξε­κί­να νὰ κοι­μᾶ­σαι ὅ­ταν βρί­σκε­σαι στὴ θέ­ση τοῦ συ­νο­δη­γοῦ σὲ με­γά­λα τα­ξί­δια. Ἄρ­χι­ζε νὰ κου­ρά­ζε­σαι ποὺ ἀ­πο­λαμ­βά­νει τό­σο πο­λὺ τὸ δελ­τί­ο και­ροῦ. Πεῖ­σε τὸν ἑ­αυ­τό σου ὅ­τι πο­τὲ δέ σοῦ ἄ­ρε­σε τὸ σὲξ ἔ­τσι κι ἀλ­λι­ῶς.

Ὅ­ταν νι­ώ­σεις ἕ­τοι­μη, ξε­κί­να νὰ ἀ­νυ­πο­μο­νεῖς γιὰ τὴ στιγ­μὴ τῆς νύ­χτας ποὺ ἐ­κεῖ­νος θὰ ἔ­χει κοι­μη­θεῖ. Ἐ­ρω­τεύ­σου ἐ­κεῖ­νες τὶς ὡ­ραῖ­ες προ­τά­σεις μέ­σα στὰ βι­βλί­α ποὺ θὰ παίρ­νεις στὸ κρε­βά­τι γιὰ δι­ά­βα­σμα. Πι­ὲς πο­λὺ σ' ἕ­να πάρ­τι καὶ φί­λα κά­ποι­ον πο­λὺ μι­κρό­τε­ρό σου. Θυ­μή­σου πῶς δί­νουν φι­λιά. Μη­χα­νι­κὰ φι­λιά. Πά­ρε το ἀ­πό­φα­ση ὅ­τι εἶ­σαι μιὰ ἠ­θι­κὴ τσού­λα. Ὑ­πο­κρί­σου ὅ­τι προ­σπα­θεῖς νὰ πεί­σεις τὸν ἄν­τρα σου νὰ κά­νει κι αὐ­τὸς τὸ ἴ­διο, ἀλ­λὰ εὐ­χή­σου νὰ δι­α­φω­νή­σει. Ἴ­σως αὐ­τὸ νὰ θέ­λει ἀρ­κε­τὴ προ­σπά­θεια.

Καὶ τὸ κυ­ρι­ό­τε­ρο, κά­νε πα­ρέ­α μὲ γυ­ναῖ­κες κυ­νι­κὲς καὶ ὀ­νει­ρο­πό­λες...

Ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ προ­χω­ρή­σεις τὴ ζω­ή σου σι­γά-σι­γά. Σκόρ­πι­σε στὴν τρα­πε­ζα­ρί­α τὶς ἀγ­γε­λί­ες μὲ τὰ κυ­κλω­μέ­να μὲ κόκ­κι­νο στυ­λὸ δι­α­με­ρί­σμα­τα. Ἀ­να­ρω­τή­σου ποι­ὸς θὰ πά­ρει τὸ μι­σο­ά­δει­ο ὑ­γρὸ σα­πού­νι χε­ρι­ῶν τοῦ μπά­νιου καὶ σι­γου­ρέ­ψου ὅ­τι τὰ δη­μη­τρια­κὰ θὰ τὰ πά­ρεις ἐ­σύ. Κρύ­ψε τὰ ἀ­γα­πη­μέ­να σου βι­βλί­α στὴ δου­λειά. Ἄρ­χι­σε πά­λι νὰ ἀ­να­φέ­ρε­σαι στὸν ἑ­αυ­τό σου στὸ α' ἑ­νι­κὸ πρό­σω­πο δη­μο­σί­ως. Πά­ρε τη­λέ­φω­νο τὴ μη­τέ­ρα σου καὶ ζή­τη­σέ της κου­τιά.

Μό­λις τοῦ ρα­γί­σεις τὴν καρ­διά, κά­νε τον νὰ κα­τα­λά­βει ὅ­τι μό­νο μὲ αὐ­τὸν τὸν τρό­πο θὰ ἐ­πι­βί­ω­νες. Γί­νε πα­ρά­τολ­μη μὲ τὶς καρ­δι­ὲς τῶν ἄλ­λων καὶ ἄ­στα­τη μὲ τὴ δι­κή σου. Μά­θε νὰ ζεῖς χω­ρὶς τὰ πε­ρισ­σό­τε­ρα ἀ­πὸ τὰ ἔ­πι­πλά σου, ἀλ­λὰ βα­σί­σου στὰ τσι­γά­ρα σου. Θὰ σοῦ χρεια­στοῦν, ὅ­ταν θὰ κό­ψεις κά­θε ἐ­πα­φή. Δι­ά­γρα­ψε τὰ μι­σὰ ὀ­νό­μα­τα τῆς τη­λε­φω­νι­κῆς σου ἀ­τζέν­τας μὲ ἀ­νε­ξί­τη­λο μαρ­κα­δό­ρο. Συ­νή­θι­σε νὰ μὴ φο­ρᾶς τὴ βέ­ρα σου στοὺς πε­ρι­πά­τους πρὸς τὸ μα­γα­ζί.

Καὶ τὸ κυ­ρι­ό­τε­ρο, κά­νε πα­ρέ­α μὲ γυ­ναῖ­κες κυ­νι­κὲς καὶ ὀ­νει­ρο­πό­λες. Βγὲς μα­ζί τους καὶ πά­ρε τὸν ἀ­πο­γευ­μα­τι­νό σου ὑ­πνά­κο μὲς στὴ ζε­στα­σιὰ καὶ μὲ ὄ­μορ­φα συ­ναι­σθή­μα­τα. Πα­ρα­δέ­ξου ἐ­κεῖ­να ποὺ χρει­ά­ζε­σαι. Μεῖ­νε ἥ­συ­χη ὅ­τι θὰ σὲ ἀ­γα­ποῦν ἀ­κό­μα κι ἂν κα­τα­λα­βαί­νουν ὅ­τι κά­ποι­ες φο­ρὲς εἶ­σαι ἁ­πλὰ ἕ­να κο­ρί­τσι ποὺ θέ­λει νὰ κά­νει τὸ δι­κό του. Ὁ δρό­μος τῆς ἐ­πι­στρο­φῆς δὲν εἶ­ναι πάν­τα ὁ ἴ­διος μὲ ἐ­κεῖ­νον ποὺ ἀ­κο­λού­θη­σες, γιὰ νὰ φτά­σεις μέ­χρι ἐ­δῶ, θὰ σοῦ θυ­μί­σουν.

___________
Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Thomas, James and Robert Shapard, eds., Flash Fi­ction For­ward, 80 very short stories, New York, London: W.W. Norton & Company, 2006. Της Τζέ­νι­φερ Α. Χά­ου­αρντ

Με­τά­φρα­ση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά: Βα­σι­λεί­α Μπλέ­τσα.