Η Kim Malone Scott θεωρείται μία από τις πιο εμπνευσμένες συμβούλους κορυφαίων τεχνολογικών εταιρειών και δικτύων, μεταξύ των οποίων το Twitter, το DropBox, το Kurbo, κ.α. Είναι ένα από εκείνα τα «χρυσά κορίτσια» που γνωρίζουν καλά τους σκληρούς νόμους της Sillicon Valley, ειδικά εναντίον των γυναικών και έχει πλούσια αρθρογραφία σε ό,τι αφορά την προώθηση και τη συμβουλευτική της γυναικείας επιχειρηματικότητας.
Ωστόσο, μέσα στα βιβλία και την πλούσια αρθρογραφία της, συναντά κανείς συμβουλές, οι οποίες δεν απευθύνονται αποκλειστικά σε γυναίκες, αλλά αφορούν τη βελτίωση των σχέσεων με το «αφεντικό», τον εργοδότη, τον άνθρωπο, τον οποίο πολύ συχνά μπορεί να βλέπουμε περισσότερες ώρες μέσα στη μέρα απ’ ό,τι την ίδια μας την οικογένεια.
Προτείνει, μάλιστα, 5 αποτελεσματικά βήματα που μπορούν να «διορθώσουν» ή να βελτιώσουν τη σχέση μας μαζί του, χωρίς να χρειαστεί να προσπαθήσουμε πολύ.
1.
Σταματάμε να είμαστε αμυντικοί
Η ενοχή και η υπερπροσπάθεια για τελειότητα δημιουργεί μία σχέση «επίθεσης – άμυνας», γράφει μεταξύ άλλων η Scott. Είναι ωραίο να είμαστε υπεύθυνοι και να αναλαμβάνουμε το κόστος των λανθασμένων επιλογών μας, αλλά μέχρι εκεί. Δεν χρειάζεται να ζητάμε συνεχώς συγνώμη και σίγουρα δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε τον εργοδότη ως θεότητα. Το να αμυνόμαστε συνεχώς δημιουργεί την εντύπωση ότι έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν πιστεύουμε ιδιαίτερα στις δυνατότητες μας, λέει. Συν τοις άλλοις, ο φόβος είναι κάτι που οσμίζονται όλοι, ακόμη και τα μικρά παιδιά. Πόσω μάλλον, ο εργοδότης σας.
2.
Παρατηρούμε καλύτερα τον εργοδότη
Τι του αρέσει περισσότερο, που αντιδρά επιθετικά, ποιες συμπεριφορές τον ικανοποιούν και τι τον δυσαρεστεί περισσότερο. Δεν χρειάζεται να γίνουμε αυτό που θέλει, εννοείται. Μπορούμε, απλώς να τροποποιήσουμε τη συμπεριφορά μας, ώστε να περνάμε όλοι καλά.
3.
Ζητάμε διευκρινήσεις
Τα αφεντικά, όπως αναφέρει έχουν την τάση να αφήνουν κάποια πράγματα «φλου». Είτε γιατί πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο θα μας κάνει πιο παραγωγικούς, είτε γιατί ούτε οι ίδιοι πολλές φορές ξέρουν τι ακριβώς θέλουν, είτε γιατί μπορεί – σπανίως, αλλά μπορεί – να μη θέλουν να μας προσβάλλουν με κάποια απαίτηση τους. Εμείς, όμως, οφείλουμε να ρωτάμε για το «ακριβώς», όπως γράφει και όχι με το «περίπου». Με το «περίπου» δεν πήγε ποτέ κανείς πολύ μακριά.
4.
Ζητάμε αξιολόγηση
Ναι, θέλει θάρρος, γιατί μπορεί να ακούσουμε και πράγματα που δεν θα μας αρέσουν, αλλά ζητάμε τη γνώμη του «αφεντικού» για τις επιδόσεις μας, για την παραγωγικότητα και τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Όπως εξηγεί η Scott, κάποιος που δεν θέλει απλώς να μας «στύψει», θα είναι ειλικρινής μαζί μας και θα έχουμε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Ακόμη, όμως, κι αν το αφεντικό μας δεν είναι ακριβώς τέρας ειλικρίνειας, αν είμαστε αρκετά παρατηρητικοί θα μπορέσουμε να καταλάβουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε και τι μπορούμε να βελτιώσουμε.
5.
Επιβράβευση; Ναι, παρακαλώ!
Δεν το παίζουμε «υπεράνω», όταν μας επιβραβεύουν, έστω και λεκτικά. Το επιζητούμε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γινόμαστε δουλικοί, με ευγενικό τρόπο διεκδικούμε έναν καλό λόγο, μία μικρή αύξηση, μία προαγωγή, όταν οι αριθμοί και τα αποτελέσματα της δουλειάς μας είναι με το μέρος μας. Όπως τονίζει η Scott, αυτή είναι και μία συμπεριφορά εργαζόμενου με φιλοδοξίες, που ξέρει πού θέλει να φτάσει. Μπορεί σε πρώτη φάση ο εργοδότης να παραξενευτεί ή ακόμη και να εκνευριστεί, αλλά στο τέλος της ημέρας ξέρει ότι απέναντι του έχει έναν άνθρωπο που στέκεται στα πόδια του, ξέρει ποιός είναι και μπορεί να χειριστεί κρίσεις και επαγγελματικές προκλήσεις.
Κατά την Scott, με όλα τα παραπάνω σαφές και δεν γίνεστε φιλαράκια με το «αφεντικό». Άλλωστε, δεν είναι αυτός ο στόχος. Δημιουργείτε, όμως, έδαφος για μία έντιμη σχέση, αλλά και στρώνετε όνομα στην αγορά εργασίας.
Με στοιχεία από το Inc.com