Δεν παίζει ρόλο η ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, το αν είναι ελεύθερη ή δεσμευμένη. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μέσα στη φρενίτιδα της καθημερινότητας, μία γυναίκα κάνει πολλές αρνητικές σκέψεις, συνήθως για τον εαυτό της, που την εμποδίζουν από το να χαρεί τη δουλειά, τον σύντροφο, την οικογένεια, τους φίλους της.
Σύμφωνα με μελέτες παρακολούθησης της συμπεριφοράς, 5 τέτοιες σκέψεις «αγκυλώνουν» μία γυναίκα παραγωγικής ηλικίας, ενώ συνήθως υποχωρούν μετά τα 45, όπου η αυτοπεποίθηση από τη μια και η περί ματαιότητας αίσθηση από την άλλη «εξουδετερώνουν» τέτοιου είδους αρνητικούς συνειρμούς. Και ενώ εσείς την βλέπετε να χαμογελάει με άνεση ή βιαστική να σας προσπερνάει για να προλάβει το Μετρό, εκείνη συνήθως μπορεί να βασανίζεται από μαύρες σκέψεις, που κάλλιστα τις κάνει και ένας άντρας, αλλά η ζωή και ο κοινωνικός ιστός τον έχει εκπαιδεύσει να αντιδρά αλλιώς...
«Είμαι χοντρή»
Έτσι ακριβώς. Με αυτή τη διατύπωση και αυτές τις λέξεις, έστω και από μέσα τους. Κάθε μέρα. Μπροστά στον καθρέφτη, οτιδήποτε κι αν φορούν, όσο κομψές κι αν φαίνονται, οι περισσότερες γυναίκες πιστεύουν ότι δείχνουν "γεμάτες". Δεν έχει να κάνει με το μορφωτικό επίπεδο, λένε οι ειδικοί. Έχει να κάνει με τα σύγχρονα κοινωνικά πρότυπα, που «πυροβολούν» τις γυναίκες από παντού. Όσο κι αν κόπτονται κάποια Μέσα, λένε, ψυχολόγοι με εμπειρία ετών σε περιπτώσεις γυναικών με διαταραχές όρεξης, η επικρατούσα αντίληψη είναι ότι μια ζουμερή γυναίκα δεν είναι αποδεκτή. Πώς αντιστρέφεται αυτή η σκέψη; Με αγάπη για τον εαυτό μας, κυρίως. Κανείς δεν θεωρεί «κουσούρι», κάτι που αγαπάμε εμείς, λένε οι ψυχολόγοι. Δίαιτες, διατροφές, είναι στο πρόγραμμα, αλλά αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη, τις περισσότερες φορές είναι αυτό που θέλουμε να δούμε.
«Δεν είμαι αρκετά ικανή / έξυπνη / όμορφη»
Γενικώς. Ως ερωτικές σύντροφοι, εργαζόμενες, μητέρες, μπαίνουν διαρκώς στη διαδικασία να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τη φίλη, την προϊσταμένη, τη γειτόνισσα. Και, ναι, η ζωή δια του συγκριτικού πίνακα πάει μπροστά καλώς ή κακώς, όμως, δεν χρειάζεται να μας «καταπιεί». Γιαγιάδες και γενικώς παλιότερες γενιές συνήθιζαν να λένε ότι δεν πρέπει να ζηλεύεις ή να κοιτάς την ευτυχία ή την τύχη του διπλανού σου. Η παραγωγική σκέψη σ’ αυτή την περίπτωση είναι ότι δεν ξέρεις πώς ο άλλος έφτασε σ’ αυτά τα επίπεδα «ευτυχίας / επιτυχίας». Πόση επαφή με την πραγματικότητα έχει αυτό που περιγράφει ή παριστάνει ότι ζει; Οι πολύ ιδανικές καταστάσεις – η τέλεια μαμά, η τέλεια σύζυγος, η τέλεια ερωμένη – συνήθως πίσω τους κρύβουν δυσάρεστες ή έστω άβολες αλήθειες.
«Γερνάω»
Ναι, η φύση είναι λίγο περισσότερο εκδικητική με τις γυναίκες. Τα άσπρα μαλλιά δεν θεωρούνται γοητεία, όπως συμβαίνει με τους άντρες και η βιολογία λέει ότι στην ευαίσθητη γυναικεία επιδερμίδα ο χρόνος «γράφει» πιο εύκολα. Οι αισθητικές επεμβάσεις, ειδικώς όταν γίνουν συνήθεια έχουν τα ακριβώς αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα και είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα, η σκέψη ότι δεν είσαι πια... στα καλύτερα σου, δεν βοηθά και πολύ. Ξεχνάμε, ωστόσο, την εμπειρία, λένε οι ψυχοθεραπευτές. Τα οφέλη γνώσης που κερδίσαμε με κόπο. Και το γεγονός ότι – ναι – υπάρχει γοητεία και χάρη σε κάθε ηλικία. Κι ότι οι γυναίκες με ρυτιδούλες γύρω από τα μάτια είναι πιο επιθυμητές απ’ όσες έχουν «πειράξει» ή παραμορφώσει τα χαρακτηρισιτκά τους.
«Κανείς δεν με νοιάζεται πραγματικά»
Το ακριβώς αντίθετο όλων των παραπάνω. Κάποια που τα καταφέρνει σε όλα, είναι «κελεπούρι» στις δυτικές κοινωνίες. Άψογη ερωμένη και καλή μητέρα και σωστή επαγγελματίας και τελοσπάντων όλοι κάτι ζητούν από αυτήν, αλλά κανείς δεν νοιάζεται για το τι πραγματικά θέλει, αν περνάει καλά, αν θα ήθελε μία χείρα βοηθείας σε κάτι. Πολλές γυναίκες «βυθίζονται» σ’ αυτή την καθόλου αισιόδοξη σκέψη μέσα στην ημέρα, φοβούνται να δείξουν τις αδυναμίες τους και «σπάνε» με τις πιο –φαινομενικά – ανόητες αφορμές. Είναι, όμως, μια πραγματικότητα. Εδώ προτείνονται τα «όχι» που πρέπει πολλές φορές να λέμε στη ζωή και η απαίτηση για βοήθεια. Χρειάζεται να αποβάλλουμε την πεποίθηση ότι τα μπορούμε όλα και τα καταφέρνουμε παντού.
«Αν αποτύχω, θα...»
Συμπληρώστε ό,τι θέλετε. «Αν αποτύχω θα απολυθώ, αν αποτύχω θα χωρίσω, αν αποτύχω θα χάσω φίλους / χρήματα / ευκαιρίες»... Γενικώς, η αποτυχία ισοδυναμεί με καταστροφή, ειδικά για τον γυναικείο πληθυσμό, ο οποίος ακόμη και σήμερα βιώνει ανισότητα στην ιεραρχία της εργασίας, στις απολαβές, σε πολλά πεδία της κοινωνικής ζωής. Κι όμως. Έχει γίνει πλέον μάθημα – κυρίως, στον κόσμο των επιχειρήσεων – ότι και η αποτυχία είναι μία μορφή προόδου. Συνειδητοποιούμε τι πήγε λάθος, διορθώνουμε, δοκιμάζουμε ξανά, πηγαίνουμε παρακάτω. Το “worst case scenario”, μπορεί να είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για την επόμενη επιτυχία. Το “trial error” το σέβονται οικονομικοί κολοσσοί και πολιτικοί ηγέτες πρώτης γραμμής. Κάτι παραπάνω θα ξέρουν...
Με στοιχεία από το Lifehack