Σε λίγη ώρα ξεκινάει ο αγώνας. Όλος ο περιβάλλων χώρος γύρω από το ΟΑΚΑ έχει αρχίσει να γεμίζει με καπνούς. Όχι δεν είναι από τα καπνογόνα και τις φωτοβολίδες που - εδώ που τα λέμε - έχουμε συνηθίσει στα ελληνικά γήπεδα, αλλά από τα σουβλάκια και τα λουκάνικα τα οποία ψήνονται πάνω στις σχάρες που έχουν στηθεί μερικά μέτρα μακριά.
Σε λίγο πρόκειται να αρχίσει το ντέρμπι μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, δυο ομάδων που μετά τις περσινές τους κόντρες στο ματς το οποίο διακόπηκε στην Τούμπα, έχουν αρχίσει να μισούνται. Μπροστά μας, όμως, τώρα δεν έχουμε κάποιον καλογυμνασμένο αθλητή, αλλά τους - κατά βάση τροφαντούς - καντινιέρηδες, τους αφανείς ήρωες των ελληνικών γηπέδων.
Στο βρώμικο, τις πατάτες, το κρεμμύδι, τη μουστάρδα, τη μπύρα και στους ξηρούς καρπούς - ελπίζουμε για πρόγευμα - χτυπά η καρδιά της γηπεδικής γαστρονομίας. Οι πιο πολλοί από τους εκπροσώπους της πρέπει να γνωρίζονται πολύ καλά, αν κρίνει κανείς πως κάθε σαββατοκύριακο είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι που γυρνούν από γήπεδο σε γήπεδο για να ψήνουν σουβλάκια. Άλλωστε το φαγητό και η πείνα, ομάδα δεν κοιτά.
Έχοντας φάει, έχοντας πιει, μ' όλο μας το σώμα στη θέση του και κυρίως όλο τον εξοπλισμό μας σώο παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Μαζί, όμως, έχουμε κι ένα χαρτάκι. Πάνω του έχουμε γράψει «η συνταγή για το καλύτερο βρώμικο», έτσι όπως μας την έδωσε ένας από τους πιο παλιούς της δουλειάς.
Εμείς, όμως, βρισκόμαστε σήμερα έξω από το ΟΑΚΑ, το οποίο με κάθε απόβαση οπαδών από τον ηλεκτρικό αρχίζει να ασφυκτιά. Πηγαίνουμε κοντά και αρχίζουμε να μιλάμε με τους περισσότερους. Τους ζητάμε να φωτογραφίσουμε τα βρώμικα. «5 ευρώ φίλε». «Δεν έχει επιχειρηματικό μυαλό» γκρινιάζουμε από μέσα μας και βγάζουμε από την τσέπη μας το χαρτονόμισμα. Δεν το λες και φθηνό πάντως.
Αφού το φωτογραφίσαμε, το ανοίξαμε, το ξανακλείσαμε, είπαμε να το φάμε. Κρίμα είναι να πάει χαμένο. Είναι και τα 5 ευρώ άλλωστε. Όσο εμείς τρώμε, το ματς έχει ξεκινήσει. Έχουμε ανοίξει το κινητό για να βλέπουμε live το σκορ ενός αγώνα που εκτυλίσσεται μερικά μέτρα μακριά μας. Επειδή, όμως, οι γραμμές του ίντερνετ δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεπεράσουν την ταχύτητα του ήχου, ακούμε πρώτοι τις φωνές μέσα από το γήπεδο.
Γύρω μας όλα είναι έρημα και σκοτεινά - όπως άλλωστε αρμόζει σ' ένα στάδιο το οποίο πριν από 15 χρόνια φιλοξένησε Ολυμπιακούς Αγώνες. Και εκεί λοιπόν που όλα κυλούν ήρεμα, ξαφνικά οι καντινιέριδες μπαίνουν μέσα στα αυτοκίνητα, βάζουν μπροστά και τρέχουν όλοι προς την ίδια κατεύθυνση. Τους ακολουθούμε.
Έχουν φύγει πια από τα «περίχωρα» του γηπέδου και έχουν σταθεί ακριβώς έξω από τα σίδερα που απαγορεύουν την είσοδο εντός του σταδίου. Εκεί θα τους συναντήσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ στο ημίχρονο για να πάρουν χέρι με χέρι τα σάντουιτς και να επιστρέψουν πίσω. Μόνο τα κάγκελα τους χωρίζουν. Αν παρατηρούσε κανείς τις σκηνές και δεν έβλεπε μπροστά του τις σχάρες, θα νόμιζε πως κάτι πολύ παράνομο κάνουν αυτοί.
Προσπαθούμε στα κρυφά να βγάλουμε καμιά φωτογραφία. Δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουμε άλλα 5ευρα, ως εδώ. «Ρε, αυτός μας βγάζει φωτογραφίες» φωνάζει ένας και αμέσως εμφανίζεται μπροστά μας ένας κύριος ίσα με δύο μέτρα, λίγο αγριεμένος αλλά ευγενικός. «Τι θέλετε εσείς εδώ ρε; Σβήστε τις φωτογραφίες αλλιώς θα σου σπάσουμε την κάμερα» λέει στο φωτογράφο. Του αναφέρεις εκείνη την ώρα πως αυτό που κρατάει δεν είναι κάμερα, αλλά φωτογραφική μηχανή; Αποφασίσαμε πως όχι. Δεν νομίζουμε πως θα εκτιμούσε ιδιαίτερα αυτή την παρατήρηση.
Επειδή, όμως, εκεί τελικά που πίπτει ράβδος, μπορεί να πίπτει και λόγος, τον πείσαμε πως δεν θέλαμε το κακό του, μόνο να φωτογραφίσουμε το φαγητό. Εκεί λοιπόν που ήταν έτοιμος να μας σπάσει την κάμερα - ας είναι - τώρα μας αγκαλιάζει. «Φοβηθήκαμε ρε παιδιά μην είστε από τα κανάλια». Αυτό το πράγμα; Κάθε φορά που βλέπουν μπροστά τους φακό, να νομίζουν πως είναι από τηλεοπτικό σταθμό.
Έχοντας φάει, έχοντας πιει, μ' όλο μας το σώμα στη θέση του και κυρίως όλο τον εξοπλισμό μας σώο παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Μαζί, όμως, έχουμε κι ένα χαρτάκι. Πάνω του έχουμε γράψει «η συνταγή για το καλύτερο βρώμικο», έτσι όπως μας την έδωσε ένας από τους πιο παλιούς της δουλειάς. Σας την παραθέτουμε αυτολεξεί.
«Υλικά: 1 λουκάνικο ή 1 σουβλάκι, Τηγανιτές πατάτες - κατά προτίμηση χοντροκομμένες για να μην σκληραίνουν -, Φρέσκα κρεμμύδια, 3 κομμάτια ντομάτας, Λάχανο ή Μαρούλι, Κέτσαπ - Μουστάρδα, πολύ αλάτι».
Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο πρώτο τεύχος του περιοδικού ΦΟΥΤΜΠΟΛ