Ο όρος «μεζεδοπωλείο» είναι ίσως από τους πιο ταλαιπωρημένους στην Αθήνα, είναι τόσα εκείνα τα μαγαζιά που τον έχουν χρησιμοποιήσει μέσα στα χρόνια, ερμηνεύοντάς τον ποικιλοτρόπως. Μέσα στα χρόνια που θυμάμαι εγώ έχουν δημιουργηθεί ολόκληρες πιάτσες σε διάφορα σημεία της πόλης, γεμάτες από αυτά, έτσι που μπερδεύαμε ποιο τραπεζοκάθισμα αντιστοιχεί σε ποιο μαγαζί, έχω προλάβει κι εκείνα που πόνταραν στη live μουσική τους, ενώ παρεμπιπτόντως είχαν κι έναν κατάλογο φαγητού. Η εποχή της χοιρινής τηγανιάς ξεπεράστηκε, αφού πρώτα καταναλώσαμε μπόλικη.
Όσο η γαστρονομία της Αθήνας βρίσκεται σε ανοδική τροχιά, τόσο επιστρέφουν τύποι μαγαζιών που αφήσαμε πίσω μας, σε μια ανανεωμένη και κατά πολύ βελτιωμένη συνήθως εκδοχή. Ένα παράδειγμα τέτοιας ανανέωσης είναι η πιο πρόσφατη άφιξη της πλατείας Αγίων Θεοδώρων.
Για την ιστορία, η εκκλησία που στέκει εκεί υπολογίζεται ότι χτίστηκε στα μέσα του 11ου αιώνα μ.Χ. και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της πόλης. Σήμερα, το μνημείο αυτό αναστηλώνεται, ενώ τα τραπέζια ενός σύγχρονου μεζεδοπωλείου στήθηκαν απέναντι του, κάτω από τη σκιά ενός πλάτανου που κάνει αυτό το τόσο κεντρικό σημείο να θυμίζει χωριό – βοηθάνε σε αυτό και τα πουλιά που ακούγονται να κελαηδούν, παρότι το σημείο είναι πολύ κεντρικό. Ανάμεσα στην πλατεία Κλαυθμώνος και την οδό Πραξιτέλους στήνεται μια νέα, ωραία πιάτσα.
Οι συνταγές που προτείνει αυτό το νέο μεζεδοπωλείο έχουν ελληνικό άρωμα, την υπογραφή και τα twists του σεφ που, όσα δημιουργικά πειράματα κι αν κάνει, του πετυχαίνουν. Ο Χριστόφορος Πέσκιας δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, όχι γιατί είναι τηλεοπτικός αλλά γιατί είναι διαχρονικά ευφυής και πρωτοπόρος.
Εκεί, λοιπόν, φτιάχτηκε το νέο εγχείρημα των αδελφών Πιτσιλή, του Ανδρέα και του Γιώργου, πίσω από το Rock'n'Roll, το Balthazar και άλλα, κυρίως νυχτερινά στέκια της Αθήνας, και όχι μόνο. Στο Dopios, που ανοίγει από νωρίς το μεσημέρι, συνυπάρχουν δύο γενιές της οικογένειας, αφού οι γιοι τους Πάτροκλος και Πέτρος είναι εκείνοι που θα το πάρουν πάνω τους, θα το τρέξουν και θα αναλάβουν να μας συστήσουν όσα έχει να μας προσφέρει.
«Λόγω δουλειάς ξενυχτάμε, οπότε απολαμβάνουμε να βγαίνουμε το μεσημέρι για τσίπουρο και φαγητό στη μέση. Θέλαμε, λοιπόν, να κάνουμε κάτι πιο χαλαρό και σε αυτό μας βοηθάει η τοποθεσία, όσο γεμάτη κι αν είναι η πλατεία, παραμένει ήσυχη. Νομίζουμε ότι αυτό το μαγαζί μπορεί να προσελκύσει τον κόσμο των γύρω γραφείων, τους ντόπιους περαστικούς από το κέντρο αλλά και τους ξένους επισκέπτες της πόλης». Το μενού του Dopios είναι κατανοητό και προσιτό, «έχει τελειώσει πλέον το ελιτίστικο στυλ στα μαγαζιά, είναι και λίγο προκλητικό στην εποχή μας. Στόχος μας είναι να είμαστε προσιτοί προκειμένου να απευθυνθούμε πραγματικά σε όλο αυτό το συνονθύλευμα ανθρώπων που συναντιούνται εδώ» όπως λέει ο Ανδρέας Πιτσιλής.
Οι συνταγές που προτείνει αυτό το νέο μεζεδοπωλείο έχουν ελληνικό άρωμα, την υπογραφή και τα twists του σεφ που, όσα δημιουργικά πειράματα κι αν κάνει, του πετυχαίνουν. Ο Χριστόφορος Πέσκιας δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, όχι γιατί είναι τηλεοπτικός αλλά γιατί είναι διαχρονικά ευφυής και πρωτοπόρος.
Καθώς κινείται πάντα μεταξύ της παράδοση και των μοντέρνων και διεθνών τάσεων της γαστρονομίας, με διάθεση νοσταλγίας αλλά και ανανέωσης, με εποχικά και κυρίως ντόπια υλικά, ο σεφ έχει δημιουργήσει ένα μενού τόσο για εκείνους που θέλουν να τσιμπήσουν κάτι με ένα ούζο, ένα τσίπουρο ή ένα ελληνικό κρασί όσο και γι’ αυτούς που έχουν τον χρόνο και τη διάθεση να δοκιμάσουν, να μοιραστούν πολλά και νόστιμα.
Ήδη από το κουβέρ, ο Dopios μας υποδέχεται δυναμικά, βγάζοντας προζυμένιο ψωμί από τον φημισμένο φούρνο των Ιλισίων «Τρομερό Παιδί», μαζί με τσακιστές ελιές που συνδέονται με την καταγωγή του σεφ: είναι λεμονάτες και με έντονο τον ξερό κόλιανδρο. Η ταραμοσαλάτα του είναι μεστή και φτάνει με τσιπς γαρίδας, η καπνιστή μελιτζανοσαλάτα του έχει dressing από πιπεριές Φλωρίνης, η τυροκαυτερή του είναι ένας αφρός με μαρμελάδα βύσσινο. Στις σαλάτες θα βρείτε μια χωριάτικη με ξινοτύρι Σύρου, θρούμπι και κάππαρη, μία με φασόλια πιαζ λαδολέμονο, miso και αρμυρίκια βραστά με γιαπωνέζικο λαδολέμονο. Η ρεβιθάδα έχει κρέμα από μανούρι, τα μαραθοπιτάκια του συνοδεύονται με τσάτνεϊ από σταφίδες και ταμάρινδο.
Σε ψάρια και θαλασσινά θα δοκιμάσετε ένα άψογα ψημένο καλαμάρι στη σχάρα με σάλτσα από το μελάνι του, γαύρο μαρινάτο με μαγιονέζα ρέγγας, πράσινη ντομάτα και κουμκουάτ, χέλι καπνιστό με πουρέ παντζάρι και dressing εσπεριδοειδών, σαρδέλα τυλιχτή σε αμπελόφυλλο με πέστο πιπεριάς κέρατο. Στα κρεατικά, θα βρείτε κεμπάπ λαρισινό με προβατίνα και κρέμα αβοκάντο, καβουρμά, αρνίσια γλυκάδια αλλά και τα κεφτεδάκια, δίπλα στα οποία θα δείτε την περιγραφή «τα καλά σαν και του άλλου μαγαζιά».
Τα θρυλικά πλέον κεφτεδάκια του Χριστόφορου Πέσκια είναι ένα πιάτο που δεν έχει φύγει από τον κατάλογο του Balthazar τα τελευταία δώδεκα χρόνια, η συνταγή τους παραμένει ίδια και στο Dopios απλώς σερβίρονται σε μικρότερο μέγεθος. Όσο για τα μεγάλα πιάτα που βγάζει η κουζίνα, ανάμεσά τους θα βρείτε μισό ξεκοκαλισμένο κοτόπουλο από τα Γιάννενα, κριθαρότο με θαλασσινά, ένα λαβράκι με μια φοβερή κρούστα από ψίχουλα ψωμιού και σάλτσα από ελιές Καλαμών. Στα γλυκά, αν απολαμβάνετε τον συνδυασμό γλυκού και αλμυρού, δοκιμάστε οπωσδήποτε τη γαλατόπιτα tres leches.
Κάποια από τα προϊόντα μικρών παραγωγών, τα οποία αναδεικνύει ο σεφ με τις δημιουργικές του συνταγές, μπορείτε να τα προμηθευτείτε για το σπίτι. Ακόμα κι αν δεν το έχετε με τη μαγειρική όμως, από αυτό το καλοκαίρι θα μπορείτε να τρώτε πιάτα ενός μεγάλου σεφ σε ένα χαλαρό μέρος, στην καρδιά του κέντρου.
Dopios, Σκουλενίου 1, πλατεία Αγίων Θεοδώρων, 210 3310049