Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις στην εκδρομή του χειμωνιάτικου βουνού είναι να στριμωχτείς μαζί με άλλους χιλιάδες στη Μακρινίτσα και στην Πορταριά. Εκεί όπου αποκλείεται να βρεις πάρκινγκ, τα περισσότερα παραδοσιακά γλυκά κουταλιού φτιάχνονται στην Κίνα και τα γραφικά δρομάκια χάνουν το χρώμα τους στο στριμωξίδι του συνωστισμού.
Τα χωριά του Πηλίου είναι πολλά, όλα πεντάμορφα, μοιάζουν μεταξύ τους αλλά και με τη Μακρινίτσα, όλα διαθέτουν την ιστορία, τη γραφική πλατεία, τον πλάτανο και τα πετρόχτιστα αρχοντικά τους. Μια ανάσα δρόμος το ένα από το άλλο.
Μια έξυπνη ιδέα είναι να κάνεις την τουριστική διαδρομή και να καταλήξεις κάπου πιο απόμερα για φαγητό ή να επιλέξεις τις ταβέρνες των τουριστικών χωριών τις προπαραμονές ή τις μεθεπόμενες ημέρες της γιορτής.
Στην Πορταριά
Η Κρίτσα ή, αλλιώς, Ελένη Καραΐσκου είναι η βασίλισσα της πηλιορείτικης κουζίνας. Με δικό της μποστάνι και κότες αλλά και με έναν υπέροχο ξενώνα πάνω από το μαγαζί, η πιο κοντινή διαδρομή στο πιο λουκούλλειο, τοπικό πρωινό, μαγειρεύει στο πιο αυθεντικό ντεκόρ, κάτω από τα πλατάνια της πλατείας, το πάνθεον της ντόπιας κουζίνας.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα άγρια χόρτα της με τα αυγά από τις κότες στον φούρνο, ένα πιάτο που μόνο εδώ θα βρεις ολόσωστα μαγειρεμένο, με την ντοματούλα και τα φρέσκα μυρωδικά του. Προβατίνα κοκκινιστή με ντόπια ζυμαρικά, μπουμπάρι, χταποδάκι κρασάτο με φάβα, κρεμμυδοκουλούρα, κατσικάκι με πατάτες, κουνέλι στη γάστρα, πίτες με σπιτικό φύλλο, υποδειγματικό σπετζοφάι με το αυθεντικό, ντόπιο λουκάνικο και ονειρεμένο γαλακτομπούρεκο.
Αν ψάχνεις τον ιδανικό συνδυασμό ατμόσφαιρα-νοστιμιά για μια παραμονή, σου το συστήνω ανεπιφύλακτα. Αλλά να φροντίσεις από τώρα για κράτηση!
24280 99121
Στη Μακρινίτσα
(που τελικά δεν θα αποφύγεις γιατί είναι και κούκλα)
Η Κατερίνα είναι η αγαπημένη όσων έχουν σπίτι στο χωριό και το ξέρουν από την καλή αλλά, κυρίως, από την ανάποδη. Δεν είναι αυτή που θα σου χτυπήσει πρώτη στο μάτι, καθότι υπάρχουν και πιο κινηματογραφικά σε ντεκόρ μέρη, αλλά το σίγουρο είναι πως θα καλοφάς βυθισμένος στην πιο πανοραμική θέα του Βόλου και του Παγασητικού.
Η Κατερίνα ορίζεται κυρίως ως ψησταριά, αν και φτιάχνει και τα μαγειρευτά της, έναν κόκορα κρασάτο, ας πούμε, που πολλοί αγαπούν. Προσωπικά, την βρίσκω άπαιχτη στη σχάρα, στο τροφαντό, υπέροχο μπιφτέκι, στα παϊδάκια, στο λουκάνικο, στο χοιρινό στη σούβλα, στο ζουμερό κοντοσούβλι με τις ωραίες σαλάτες και το φρυγανισμένο ψωμάκι.
Μόλις μπαίνεις στον δρόμο για την πλατεία, 24280 99174
Στις Μηλιές
Το Σαλκίμι με την υπερυψωμένη θέα σε ό,τι μπαινοβγαίνει στο χωριό είναι κοσμικό, προσγειωμένο στις τιμές και πεντανόστιμο. Προσωπικά, το λατρεύω για το χουνκιάρ του, το γκιούλμπασι με τα τρία διαφορετικά κρέατα στη γάστρα, για την αυθεντική πηλιορείτικη παχουλή «κεφτέδα» με ντοματένια σάλτσα, την αρνίσια συκωταριά που τυλίγεται σε μπόλια, το ρολό μοσχαράκι που λιώνει, έντονα σκορδάτο, πάνω στη μακαρονάδα και τη μαραθόπιτα της κυρα-Μυγδαλιώς που διευθύνει τις κατσαρόλες. Έχει και καλό τσίπουρο.
Πάνω στην πλατεία, από τις ομορφότερες του Πηλίου, η Αίγλη, με όλη την απλωσιά μπροστά της να παίξουν τα πιτσιρίκια, σε ένα παλιό, ψηλοτάβανο πέτρινο αρχοντικό μαγειρεύει υπέροχα την πηλιορείτικη κουζίνα.
Εγώ το λατρεύω για τη γίδα στη γάστρα –όχι, δεν μυρίζει είναι σαν μοσχαράκι γάλακτος, αλλά πιο νόστιμη και πιο τρυφερή−, τα μυρωδάτα κεφτεδάκια, το ωραίο μοσχάρι στο πήλινο, τη σπιτική χορτόπιτα, τους ανάλαφρους, αρωματικούς λαχανοντολμάδες.
24230 86011
Στο Λιοστάσι, λίγο έξω από το χωριό, η Αναστασία και ο Αποστόλης έχουν πετύχει μια ιστορία αποκέντρωσης, χτίζοντας με τα χεράκια τους το μαγαζί με την υπέροχη αυλή και το μεγάλο τζάκι.
Τσίπουρο εγγυημένο από το οικογενειακό καζάνι στην Καρδίτσα, σωστό γαλοτύρι, κατσικάκι στη γάστρα με κόκκινο κρασί και δεντρολίβανο, αφράτοι, αρωματικοί κεφτέδες, πολύ καλό παϊδάκι, μοσχαράκι με λιαστή ντομάτα και μανιτάρια, κόκορας κρασάτος με χυλοπίτες, χοιρινό με πάπρικα και δεντρολίβανο, κουζίνα της παράδοσης με ένα μικρούλι κλικ δημιουργικότητας, ωραίες μουσικές και ζεστή ατμόσφαιρα.
24230 86082
Στη Δράκεια
Κεντρικά τοποθετημένη, σε απόσταση αναπνοής από τα τουριστικά χωριά και με τρεις πλατείες, η Δράκεια είναι σχετικά άγνωστη, πλην όμως πασίγνωστη στους ντόπιους, κυρίως για τη νοστιμιά του «Μεταξογένη» της.
Θα ξεκινήσεις με το δικό τους τσίπουρο, τις δικές τους ελιές, το αυθεντικό γαλοτύρι, τις χυλωμένες φασόλες στον φούρνο και τα εξαίρετα ντολμαδάκια, για να περάσεις στις γιγάντιες μερίδες των κυρίως: ζυγούρι στη γάστρα (όχι, δεν μυρίζει, μόνο λιώνει ιδανικά), χοιρινό στο πήλινο με λιωμένο τυρί, μοσχαρίσια γλώσσα που βάζει κάτω και φιλέτο.
Αν είναι να δοκιμάσεις το τοπικό μπουμπάρι, είσαι στο σωστό σημείο: έντερο γεμιστό με ρύζι, μπαχαρικά, συκωτάκια και φρέσκα μυρωδικά. Στο τέλος, το πρόβειο γιαούρτι συνοδεύει τα σπιτικά γλυκά του κουταλιού. Ναι, ναι, έχει και (σπάνιο) καρυδάκι και σύκο και κεράσι.
Πανύψηλα δέντρα στην αυλή, τζάκι, κοφτό κουρτινάκι, κουλέρ λοκάλ και απαστράπτουσα καθαριότητα!
24280 96015
Στον Άγιο Λαυρέντιο
Μαγικό χωριό που ενδέχεται να γνωρίζεις από το Διεθνές Ετήσιο Φεστιβάλ Μουσικής, ο Άγιος Λαυρέντης απέχει γύρω στα 20 λεπτά από τον Βόλο και αξίζει την επίσκεψη, τόσο για την καταπράσινη παραδοσιακή ομορφιά του όσο και για τα τσίπουρα στον παλιό καφενέ της πλατείας, που όμως κλείνει το βράδυ. Δεν πειράζει, μένει ανοιχτός ο Λωτός.
Η κυρία Φρόσω είναι σε επαγρύπνηση και μαγειρεύει από τα 16 της στο ίδιο πανέμορφο μαγαζί στο έμπα του χωριού την κουζίνα του Πηλίου, παραδοσιακή και μαμαδίστικη. Ο γιος Απόστολος στο πλάι της, και οι δυο μαζί να επιμένουν στις τεράστιες μερίδες.
Να πάτε παρέα για να μοιραστείτε νοστιμιές που αξίζουν: τσιγαριαστά χόρτα με αυγά στο πήλινο, κεφτέδα με κόκκινη, γλυκιά σάλτσα και σταφίδες, κατσικάκι-λουκούμι στη λαδόκολλα, γίδα στη γάστρα, καραμελωμένο χοιρινό μπούτι με πορτοκάλι, αληθινή πατάτα, γνήσιο γαλοτύρι, χειροποίητες πίτες και γλυκά του κουταλιού φτιαγμένα από τα φρούτα του κήπου.
24280 96243
Στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας
Κι εδώ να διευκρινίσω κάτι. Τα τσιπουράδικα ανήκουν στο Βόλο και όχι στο Πήλιο, καθότι μόνο πλάι στο κύμα μπορείς να βρεις το φρέσκο, το σπαρταριστό. Τσιπουράδικα υπάρχουν στα χωριά, αλλά με γήινο μεζέ, τίποτα που να συστήσεις σε έναν ξένο.
Ο Στεφανής είναι ο μόνος που το ψάχνει παραπάνω. Κάθε μέρα και κάτι άλλο, ανάλογα με την εποχή: τουρσί κολοκυθάκι, άγρια χόρτα, βλαστάρια φτέρης, ντόπιο γίδινο τυρί, σπιτικό τουρσί μελιτζάνα, κολιός με χόρτα, γαύρος μαρινάτος, υπέροχα κεφτεδάκια με αληθινή πατάτα, άγρια μανιτάρια, αν υπάρχουν, ή φρικασέ με αμανίτες.
24280 93000
Στην Άνω Γατζέα
Το Αγγελικόν είναι μια καλή ευκαιρία να εξερευνήσεις άλλο ένα πανέμορφο, απείραχτο χωριό που αγναντεύει τη θάλασσα από τα πετρόχτιστα αρχοντικά του, να δεις πώς ήταν το παλιό Πήλιο με τον σταθμό του Μουτζούρη, το παλιό μπακάλικο, την καταπράσινη ζωή.
Με μαγική θέα στον Παγασητικό και σε έναν υπέροχο, παλιό πέτρινο καφενέ, θα δοκιμάσεις μια αληθινή κουζίνα. Χόρτα, κρεμμυδοκεφτέδες, υπέροχος κόκορας κρασάτος, αρνάκι στην κατσαρόλα, γουρουνόπουλο, μπουμπάρι.
24230 23042
Στο Νεοχώρι
Παραδοσιακό, ανέγγιχτο από τον χρόνο, ορεινό αλλά και κοντά στη θάλασσα, με μια μοναδική πλατεία, το Νεοχώρι είναι άλλο ένα κρυμμένο μυστικό στις off road διαδρομές. Εμείς το αγαπάμε για το φαγητό του. Για τον Γερμανό της πλατείας, που δεν είναι Γερμανός αλλά ο Γιάννης, που την τέχνη για το καλύτερο κρέας την έμαθε στη Γερμανία.
Αν είσαι του κρέατος, μόνον εδώ θα έρθεις. Για τη βουβαλίσια μπριζόλα, το βουβαλίσιο λουκάνικο, το κοντοσούβλι, το φίνο γαλοτύρι, τη χοιρινή μπριζόλα από ντόπιο γουρουνάκι που θα σε κάνει να ξεχάσεις όλα όσα ήξερες μέχρι σήμερα για μια χοιρινή. Φτιάχνει όμως και υπέροχα μαγειρευτά και μια κολασμένη χορτόπιτα. Στο τέλος, πρόβειο γιαούρτι «όνειρο» με σπιτικά γλυκά κουταλιού.
πλ. Νεοχωρίου, 24230 55390
Στον δρόμο που ανεβαίνεις για την πλατεία, ο Παράδεισος, με την τεράστια αυλή κάτω από τα πλατάνια, είναι όνομα και πράγμα! Ο Θανάσης και η Νικολέτα Γερογιάννη δούλεψαν είκοσι χρόνια στην εστίαση της Ύδρας πριν ανοίξουν τούτο εδώ το μαγαζί. Καλύτερο σέρβις του νομού από τη Νικολέτα, οι νοστιμιές από τον Γιάννη.
Στέκι των γουρουνοκυνηγών της περιοχής, μπορεί να τύχεις σε τσιμπούσι που θα σε κεράσει ονειρεμένο γουρουνόπουλο, αν όχι, έχει τις γάστρες και τα μαγειρευτά του Γιάννη: μαγικός κολιός παστός, μελιτζάνα τουρσί και πολίτικη σαλάτα, μύδια αχνιστά, κεφτέδα κοκκινιστή, ζυγούρι στη γάστρα αλλά και ολόφρεσκο ψαράκι.
24230 58012
Στον Κισσό
Πλάι στην τουριστική Τσαγκαράδα, ο Κισσός είναι άλλο ένα μαγικό χωριό βγαλμένο από παραμύθι. Στην είσοδο, πριν από την πλατεία, τα 5Φ είναι το βασίλειο μιας οικογένειας με καταγωγή από τη Θεσσαλία που από το 1939 μαγειρεύει ονειρεμένα την ντόπια κουζίνα. Ντόπια κρέατα και λαχανικά, ζυμωτό ψωμί, ανεβατό τυρί στο καλωσόρισμα που φτιάχνει σπιτικό η Βάσω, ενώ ο Μάκης αναλαμβάνει τα ψητά και τον ξυλόφουρνο και οι κόρες το σέρβις.
Κολοκυθανθοί με ρύζι στο πήλινο, προβατίνα στη λαδόκολλα, κόκορας με χυλοπίτες, παϊδάκι προβατίνας, χοιρινό στη λαδόκολλα, μαγικές πίτες. Και, πάνω απ' όλα, το πιο ζεστό χαμόγελο στη φιλοξενία, να νιώσεις σαν στο σπίτι σου, κάτι που πραγματικά σπανίζει στο Πήλιο.
24260 31266
Στις Πινακάτες
Πάνω στη γραμμή με τα γνωστότερα χωριά, οι Πινακάτες είναι οι αγαπημένες μου. Παράξενες, με την πιο πρωτότυπη πλατεία στο Πήλιο, μαγικά εγκαταλελειμμένα αρχοντικά, νερά και ησυχία, ένα μελαγχολικό, ποιητικό χωριό που σας συνιστώ ανεπιφύλαχτα.
Πάνω στον δρόμο, η Δροσιά είναι το ιδανικό μαγερειό για να αλλάξεις τη γνώμη που είχες για τα αιγοπρόβεια κρέατα. Το νοστιμότερο γαλοτύρι που έχω βρει στο Πήλιο συνδυάζεται ιδανικά με τα άγρια χόρτα και την ολόφρεσκη χωριάτικη, πριν περάσεις στις σοβαρές υποθέσεις: κοιλίτσες γιαχνί, ζυγούρι στη λαδόκολλα, γίδα πρασοσέλινο, ζυγουράκι στον φούρνο με γλυκύτατες μελωμένες πατάτες, κολασμένο πρόβειο παϊδάκι, μοσχαράκι με κυδώνια, μπουμπάρι.
Μόνο με ντόπια υλικά, ολόφρεσκο ντόπιο κρέας, μαλακό σαν λουκούμι, που δεν μυρίζει καθόλου, καθότι έχει σφαχτεί όπως πρέπει, τη σωστή στιγμή.
24230 86772
Στην Τσαγκαράδα
Στην πλατεία των Ταξιαρχών, κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια και το κελαρυστό νερό της βρύσης, στο πιο χαρακτηριστικά παραμυθένιο σκηνικό της περιοχής, το Καλύβι μαγειρεύει απλά και σπιτικά την αυθεντική, τοπική κουζίνα. Χοιρινό ριγανάτο, κόκορας κρασάτος, ντολμαδάκια, πίτες με σπιτικό φύλλο και γκραν σουξέ το γιαουρτλού.
24260 49578
Πάνω στον δρόμο και με μια πετρόχτιστη αυλή, σωστή πλατεία του χωριού, κάτω από τα πανύψηλα πλατάνια, ο Παράδεισος μαγειρεύει κι αυτός σχεδόν παραδεισένια και σπιτικά όλο το πηλιορείτικο μενού: κολοκυθανθοί γεμιστοί αυγολέμονο, κατσικάκι στον φούρνο με σκορδάκι και λίγη ντομάτα όπως το κάνουν στο Πήλιο, σουτζουκάκια με αληθινές πατάτες, αυγά με τα χόρτα, ονειρεμένη χορτόπιτα, τηγανόψωμο, γίδα με τραχανά, όλα από χέρι μαμάς μαγείρισσας.
Αγ. Παρασκευή, 24260 49209
Στη Ζαγορά
Το Μεϊντάνι δεν θα σε εντυπωσιάσει με το ντεκόρ του, είναι μια κλασική ταβέρνα, με το παλιό ψυγείο, τα καρό τραπεζομάντιλα. Η κυρία Νίκη είναι μία από τις καλύτερες μαγείρισσες του Πηλίου. Η νοστιμιά της, βαθιά συγκινητική, μαγειρεύεται μόνο με ντόπια υλικά και λαχανικά από το μποστάνι της, σε λιγοστά πιάτα, άλλα κάθε μέρα, ένα έπος της ντόπιας μαγειρικής: κλέφτικο στη γάστρα, σπετζοφάι, φτεροκεφτέδες, κεφτεδάκια «όνειρο», χυλοπίτες στον φούρνο, ντολμαδάκια αμπελόφυλλο, χόρτα με αυγά, τράγος κοκκινιστός, ολόφρεσκο ψάρι από το γειτονικό Χορευτό και πηλιορείτικος μπακλαβάς με καρύδι.
24260 22626
Μνήμη των παλιών καφενέδων που δεν υπάρχουν πια, αντίκες που σώθηκαν από παλιά αρχοντικά, το Τεμπελχανείο είναι ένας αυθεντικός καφενές χωρίς μενού. Μαγικά πιάτα μαγειρεύονται στη στιγμή και στην γκαζιέρα του Γιάννη Ντόβα, ονειρεμένα ντολμαδάκια της μαμάς του, γιαούρτι που φτιάχνει μόνος του μισό πρόβειο μισό από γάλα γαϊδούρας, λαχανικά από το μποστάνι, καγιανάς, γαύρος μαρινάτος, τσίπουρο και τα γλυκά της γιαγιάς Ευγενίας.
24260 23535
Κι ένας αγαπημένος καφενές για ψαγμένους
Στο Πουρί, εκεί στο υπερβόρειο Πήλιο, σε ένα μαγικό χωριό που αγναντεύει το Πήλιο από δυσθεώρητα ύψη, η Ομόνοια, καφενές και δανειστική βιβλιοθήκη μαζί, είναι το βασίλειο του Θεοχάρη, ένα αυθεντικό σκηνικό μακριά από τον κόσμο τούτο. Μπορεί να πας για καφέ, αλλά να κολλήσεις στα τσίπουρα, στις κουβέντες, στο κρασί. Να μπει ο Θεοχάρης στην κουζίνα πίσω από τον πάγκο, να σου μαγειρέψει τα ανήκουστα. Να ξεχάσεις να επιστρέψεις.
Μια-δυο συμβουλές
*Στο Google θα συναντήσεις πολλές επιλογές. Όλες μια αναπαραγωγή, ο ένας αντιγράφει τον άλλον, καλοί-κακοί στο ίδιο τσουβάλι. Να προσέχεις.
*Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Πήλιο, να επιλέξεις την ντόπια κουζίνα, το ταβερνάκι, τον καφενέ, το παραδοσιακό εστιατόριο, την ψησταριά. Στο γκουρμέ δεν τα καταφέρνει, όπως και τα περισσότερα μέρη της επαρχίας.