Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Η πρώτη μελαχρινή νιότη του Καρλ Λάγκερφελντ

Φωτογραφίες και βίντεο από την εποχή που ο "Κάιζερ" της μόδας ακόμη αναζητούσε το προσωπικό του στιλ

Η πρώτη μελαχρινή νιότη του Καρλ Λάγκερφελντ

Δεν ήταν πάντα ο «Κάιζερ» της μόδας, με τη χαρακτηριστική λευκή αλογοουρά του, τα ατσαλάκωτα λευκά πουκάμισα με τα σκληρά κολάρα και τα στενά μαύρα παντελόνια να τονίζουν την αποστεωμένη σιλουέτα του.

Ίσως κι ο ίδιος να μη θέλει να το θυμάται, αλλά ο Καρλ Λαγκερφελντ, ο αγέρωχος δημιουργικός επικεφαλής του οίκου Chanel κάποτε υπήρξε νέος, μελαχρινός, χυμώδης και εκκεντρικός στα όρια του κιτς. Όχι ότι ο πατριάρχης της μονοχρωματικής γκαρνταρόμπας δεν ήταν και στην πρώτη μελαχρινή νιότη του κάτι διαφορετικό για τα στερεότυπα της μόδας, εκείνη την εποχή.

Όμως, παλιές φωτογραφίες μαρτυρούν την έκτοτε τόλμη του με τα χρώματα, τα υφάσματα και τα μοτίβα, που προφανώς εκπαίδευσαν την αισθητική του και έχτισαν την περσόνα ενός αδιαφιλονίκητου ηγέτη του στιλ.

Πίσω στον χρόνο, ο Λάγκερφελντ ήταν ένα μελαχρινό, όμορφο αγόρι, γυμνασμένο και σίγουρα πιο τετράγωνο, από την αέρινη, πλην επιβλητική φιγούρα, που ο ίδιος καθιέρωσε και επέβαλε, μία κινούμενη υπογραφή, όχι μόνο της καλλιτεχνικής παραγωγής του, αλλά ένα trademark του εαυτού που έπρεπε να επαναλανσάρει.

Ίσως ξεχνά τις εποχές που τολμούσε να φορέσει τακούνια και να τα συνδυάσει με ένα κατά τα άλλα macho στιλ, τις μέρες που αγαπούσε την CocaCola και το junkfood, όμως, φωτογραφίες και βίντεο από τις μέρες της πρώτης του επαφής με τον κόσμο της μόδας, φλυαρούν για τις εκκεντρικές αναζητήσεις, μέχρι τελικώς να οδηγηθεί στο στιλ, με το οποίο έγινε γνωστός.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο νεαρός Λάγκερφελντ το μόνο που ήξερε καλά ήταν ότι ήθελε να βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής. Είναι η εποχή που διαβάζει μετά μανίας βιβλία μόδας, φλερτάρει αξεσουάρ, όπως το μονόκλ και η βεντάλια και κάνει ένα μικρό πέρασμα από το προκλητικό φιλμ LAmour του Άντι Γουόρχολ. 

Είναι η ίδια εποχή που γνωρίζεται με τον Jacques De Bascher, με τη σχέση τους να παραμένει αινιγματική μέχρι σήμερα. Ο De Bascher θα πεθάνει από AIDS το 1989, στο μεταξύ, όμως, θα έχει σφραγίσει για πάντα τον μελαχρινό εκκεντρικό φίλο του, ενώ οι δυο τους μαζί θα έχουν επανακαθορίσει τις αξίες του στιλ: μονόχρωμα κοστούμια σε αυστηρή, στενή γραμμή, στολισμένα πέτα, φουλάρια και φλοτάν γραβάτες ξανά στο προσκήνιο…

Ποζάροντας για τον Antonio Lopez
Ποζάροντας για τον Antonio Lopez
Ποζάροντας για τον Antonio Lopez
...και για τον Helmut Newton

Με στοιχεία από το Dazed