Είναι πασίγνωστη η φωτογραφία: μια πανέμορφα αγέρωχη κοπέλα, στους ώμους ενός άντρα, ανεμίζει μια σημαία, το Μάη του 1968 στο εξεγερμένο Παρίσι. Δημοσιεύτηκε σε εκατοντάδες έντυπα. Έγινε αφίσα. Και εδώ, στην Ελλάδα, έγινε σύμβολο της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και ιδίως έμβλημα της θρυλικής, για πολλούς λόγους, Β´ Πανελλαδικής. Πολλά και διάφορα ακούστηκαν γι᾽ αυτό το κορίτσι, όπως και για το κορίτσι που παίζει, γυμνό, σκάκι με τον κοστουμαρισμένο Marcel Duchamp. Η ιστορία είναι λίαν ενδιαφέρουσα και έχει να κάνει με την αβανγκάρντ τέχνη, με την τζαζ, με τον undergound κινηματογράφο, με την εγγλέζικη αριστοκρατία, και με την pop κουλτούρα.
Η κοπέλα της φωτογραφίας, λοιπόν, την οποία φωτογραφία οφείλουμε στον Jean-Pierre Rey (1936 - 1995), ήταν εγγονή του Maurice Arnold de Forest (1879 – 1968), κόρη του γιου του, του John Gerard. Ο de Forest ήταν διπλωμάτης, λίαν εύπορος, φίλος του Ουίνστον Τσώρτσιλ, και χρίστηκε μάλιστα Κόμης στο Λίχτενσταϊν. Η κοπέλα άκουγε, και ακόμη και σήμερα, στα εβδομήντα έξι της χρόνια, ακούει στο όνομα Caroline de Bendern. Εργάστηκε ως μοντέλο στη Νέα Υόρκη. Συνδέθηκε φιλικά με εμπρηστικές μορφές των sixties, όπως ο Andy Warhol και ο Lou Reed. Η Caroline βρέθηκε στο παλλόμενο Παρίσι της δεκαετίας του '60, όπως πολλά κορίτσια της αριστοκρατίας που αναζητούσαν την περιπέτεια. Και εδώ, θα εργαστεί ως μοντέλο και θα καλλιεργήσει ένα αείζωο πάθος για την τζαζ. Θα συμμετάσχει στο σκληρό underground φιλμ Détruisez-vous / The Silent Gun του Serge Bard (1946), ένα φιλμ που προβλήθηκε τον Απρίλιο του 1968, ένα άγριο ποιητικό μανιφέστο, ένα προοίμιο στα γεγονότα του Μάη. Εδώ η Caroline είναι ένα κοκτέιλ από Anna Carina, μούσα του Jean-Luc Godard, και Edie Sedgwick, μούσα του Warhol, ενώ θυμίζει πολύ και τη θρυλική Nico. Δείτε το φιλμ εδώ.
Ο αριστοκράτης και δισεκατομμυριούχος παππούς της Caroline, λίγο έλειψε να πνιγεί όταν είδε τη φωτογραφία, καθώς απολάμβανε το πρόγευμά του, και έσπευσε να αποκληρώσει την εγγονή του.
Στις 13 Μαΐου του 1968, η είκοσι οχτώ χρονών Caroline θα κατεβεί στη μεγάλη διαδήλωση που προχωρεί προς το Odéon για να προβεί στην κατάληψή του, ύστερα από παρότρυνση του δαιμόνιου μεταντανταϊστή καλλιτέχνη και οργανωτή happening, του Jean-Jacques Lebel (1936). Κουβαλάει και σείει μια σημαία των Βιετγκόνγκ. Είχε αρνηθεί να κρατήσει την κόκκινη του κομμουνισμού ή τη μαύρη της αναρχίας. Ύστερα από ώρες στους δρόμους, τα πόδια της πονάνε, είναι πρησμένα. Ο γιγάντιος Lebel τής λέει να ανεβεί στους ώμους του. Η Caroline ανεβαίνει, συνεχίζει να σείει τη σημαία του Βιετνάμ. Ο φωτογράφος Jean-Pierre Rey του πρακτορείου Gamma, καλύπτει τη διαδήλωση και απαθανατίζει την στιγμή. Δύο φωτογραφίες είναι γνωστές, αλλά η μία είναι πασίγνωστη: αυτή στην οποία δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου ο Lebel.
Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο Paris Match, εν συνεχεία, στις 24 Μαΐου του 1968, στο Life, και έγινε σύμβολο. Δεκάδες χιλιάδες αφίσεις τυπώθηκαν. Εκατοντάδες έντυπα την αναπαρήγαγαν. Ο αριστοκράτης και δισεκατομμυριούχος παππούς της Caroline, λίγο έλειψε να πνιγεί όταν είδε τη φωτογραφία, καθώς απολάμβανε το πρόγευμά του, και έσπευσε να αποκληρώσει την εγγονή του, κάτι που κόστισε στην Caroline το λίαν σεβαστό ποσόν των επτάμισι εκατομμυρίων λιρών!
Μετά την εξέγερση του Μάη, η Caroline ασχολήθηκε με την τζαζ και με τον κινηματογράφο. Παντρεύτηκε τον σημαντικό σαξοφωνίστα και συνθέτη Barney Wilen (1937 – 1996), και έκανε φωνητικά σε δίσκους του. Επίσης, σκηνοθέτησε το φιλμ A l'intention de Mlle Issoufou a Bilma, το 1971, με σάουντρακ του Wilen.
A l'intention de Mlle Issoufou a Bilma
Το 2006, συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ «Barney Wilen, the rest of your life» του Stéphane Sinde, ένα πολύ ενδιαφέρον πορτρέτο του θρυλικού τζαζίστα. Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχει επίσης ο επιστήθιος φίλος του Wilen, ο Jacques Thollot (1946-2014), ντράμερ και συνθέτης της τζαζ, παιδί-θαύμα των κρουστών, ο οποίος μάλιστα παντρεύτηκε την Caroline και έζησε μαζί της, στη Νορμανδία, έως τον θάνατό του.
«Barney Wilen, the rest of your life» του Stéphane Sinde
Watch Devil Go (1975) - Ένα πρωτοποριακό τζαζ έργο του Jacques Thollot
Τρεις φορές έκανε μήνυση η Caroline στον Jean-Pierre Rey για τα δικαιώματα της περιλάλητης φωτογραφίας. Αλλά και τις τρεις δικαιώθηκε ο Rey!
Στον Σταύρο Σταμπόγλη