Αυτή η συνέντευξη της Simone Angel με τον Aphex Twin στο MTV του 1996 είναι ένα κλασικό δείγμα των παλιών-καλών ημερών του καναλιού και ταυτόχρονα ένα υπόδειγμα τηλεοπτικής συνέντευξης. Υπενθυμίζει κάτι ξεχασμένο στα βάθη των τηλεοπτικών αιώνων: Δεν αρκούσε να είσαι νέος και ωραίος για να δουλέψεις στο MTV . Δεν αρκούσε να «γράφεις» μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα. Έπρεπε εκτός από αυτά να είσαι ενημερωμένος και να ξέρεις τα πάντα για αυτόν που έχεις απέναντι σου. Την ίδια στιγμή ήταν απαραίτητο να μπορούσες να δίνεις την αίσθηση ότι όλα κινούνται με τον συνομιλητή σου σε ένα ανάλαφρο, χαλαρό, κλίμα, σε μια φούσκα που θα έπρεπε να είσαι έτοιμος να την σπάσεις αλλάζοντας τα πάντα όταν εσύ το έκρινες απαραίτητο.
Παρατηρήστε την σκηνή μετά το όγδοο λεπτό όταν τον ρωτάει για το εξώφυλλο που απεικονίζει τον τάφο του αδερφού του Richard James (πέθανε τρία χρόνια πριν την γέννηση του και η μητέρα του έδωσε το ίδιο όνομα). Εκείνη σοβαρεύει, για λίγα λεπτά η φωνή του Aphex Twin «σπάει» και με μια αστραπιαία κίνηση που διαρκεί λιγότερο από δυο δευτερόλεπτα, η κάμερα καρφώνεται στα μάτια του μουσικού προσπαθώντας να «κλέψει» μια στιγμή. Η ταχύτητα του καναλιού στην υπηρεσία του συναισθήματος. Το πρόσωπο της Simone Angel σε όλη την διάρκεια της συνέντευξης είναι ένα καμβάς συναισθημάτων. Οι λέξεις δεν αρκούν, τα πάντα αποτυπώνονται σε αυτό.
Την ίδια στιγμή έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα ανάμεσα τους που σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει τους ρόλους τους. Δεν είναι φίλοι αλλά δεν είναι και ξένοι. Είναι κοντά(κυριολεκτικά και μεταφορικά) αλλά ο καθένας κάνει την δουλειά του. Και ο στόχος από την πλευρά της Simone Angel παραμένει ένας μέχρι το τέλος: Η πληροφορία. Είναι μια συνέντευξη που απευθύνεται σε ένα νεανικό κοινό που θέλει όμως πάνω από όλα να ενημερωθεί για την μουσική.
Ο αντίλογος στα παραπάνω λέει το εξής: Αυτό το μοντέλο μουσικής τηλεόρασης τελείωσε. Την πληροφορία το κοινό την παίρνει μόνο του μέσω ίντερνετ. Μαθαίνει ότι έχει να μάθει. Τέτοιες συνεντεύξεις είναι περιττές. Είναι όμως;
Η (τηλεοπτική) ιστορία έχει δείξει τα εξής: Οι καλύτεροι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης σε όλες τις εποχές ήταν αυτοί που κατάφερναν να αποκωδικοποιήσουν την πληροφορία βάζοντας μέσα σε αυτή το προσωπικό τους στίγμα. Είτε πρόκειται για το ανάλαφρο MTV είτε για το σοβαρό CNN. Αυτό το είδος τηλεόρασης είναι σήμερα πιο απαραίτητο από ποτέ, σε ένα κόσμο που συντηρεί την φτήνια των ριάλιτι ως κομμάτι της νεανικής κουλτούρας.