Μετά από 12 σεζόν, 279 επεισόδια, 6.138 λεπτά –θα σταματήσει εδώ αυτό γιατί σε αντίθεση με τους παραγωγούς της σειράς, εμείς ξέρουμε πού κουράζεστε– το Big Bang Theory ολοκληρώθηκε και κέρδισε τον τίτλο του μακροβιότερου sitcom.
Η σειρά ξεπέρασε κατά 4 επεισόδια την προκάτοχο του τίτλου, το Cheers, με την οποία εκτός από την ανικανότητα να αναγνωρίσει ότι πάνω από 10 σεζόν θεωρείται υπερβολή μοιράζεται και το ίδιο αρχέτυπο του «σπασίκλα» ως πρωταγωνιστή, με τον οποίο θα ασχοληθούμε.
Για να διαχειριστούμε τον χωρισμό μας με την σειρά θα ακολουθήσουμε τα σωστά βήματα ενός χωρισμού. Θα καταγράψουμε ό,τι δεν θα μας λείψει στην σειρά, θα αναπολήσουμε τις καλές στιγμές της και τελικά θα αποδεχτούμε το τέλος της, μέχρι να την ξαναδούμε από την αρχή.
Για πολλούς η κωμωδία δεν πρέπει να έχει όρια ή να είναι πολιτικά σωστή, από την στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι γελάς με την καρικατούρα που πρεσβεύει ο σεξιστής χαρακτήρας και όχι γιατί ταυτίζεσαι μαζί του.
Κακή αντιπροσώπευση της nerd υποκουλτούρας
Tο κακό με την φιλοσοφία του Big Bang Theory είναι ότι βασίζεται κυρίως στη γελοιοποίηση των ίδιων του των χαρακτήρων για των στοιχείων που κανονικά θα έπρεπε να εξυμνεί. Ένα show για την ασυνήθιστη ζωή των χαρισματικών «σπασίκλων» που εκπροσωπούν μια διαφορετική εκδοχή ανδρισμού δεν πρέπει να τους κοροϊδεύει επειδή ακριβώς δεν ανήκουν στο πρότυπο «καθεστωτικής αρρενωπότητας». Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Michael Kimmel, σε αυτό ανήκει ο άντρας που προσπαθεί συνεχώς να είναι πρώτος στην κοινωνική κυριαρχία είτε αποκρύπτοντας τα συναισθήματα και την παιδική αθωότητά του, είτε όντας σωματικά ανώτερος, είτε κάνοντας αστεία εις βάρος των άλλων.
Ειδικότερα στην αρχή, οι σεναριογράφοι της σειράς τείνουν να χρησιμοποιούν συνέχεια το τελευταίο χαρακτηριστικό για χάρη της δικής μας ικανοποίησης, χλευάζοντας το σώμα των χαρακτήρων, τα ενδιαφέροντά τους και την απήχησή τους στις γυναίκες. Ακόμα και αν αυτά προσφέρουν γέλιο, αφού μας αρέσει να γελάμε εις βάρος των άλλων, το show καταστρέφει την geeky πλευρά των πρωταγωνιστών του και την κοινότητα που εκπροσωπούν.
Εφόσον ασχολείται με comics και d&d (Dungeons & Dragons) θα μπορούσε να μην κοροϊδεύει απλά την ιδέα των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτά, αλλά να χτίσει περισσότερες ιστορίες πάνω στον κόσμο τους και όχι εις βάρος τους.
Τεμπέλικο σενάριο
Η παραπάνω τακτική, «κοροϊδεύω την ιδέα», χρησιμοποιείται και στο χιούμορ της σειράς. Παρά τα πολλά επιστημονικά αστεία που έχει προσφέρει, στο σύνολό της η σειρά βασίζει τα αστεία της στην ιδέα ότι κάποιος μιλάει για επιστήμη και όχι στην επιστήμη καθ' αυτή. Κάνει αναφορές σε ορισμούς και σπανίως αστεία βασισμένα σε ορισμό.
Τις περισσότερες φορές το κοινό γελάει επειδή ένας από τους χαρακτήρες της σειράς εξηγεί καθημερινά φαινόμενα με επιστημονικό τρόπο και πέρα από ελάχιστες περιπτώσεις, δεν σπαταλάται καθόλου ενέργεια για να ειπωθούν αστεία για χάρη του κοινού που αγαπά τα κεντρικά θέματα της σειράς, όπως τη φυσική και τα μαθηματικά.
Για παράδειγμα στη δημοφιλή σειρά Rick and Morty, οι αναφορές στις ταινίες της pop culture γίνονται σωστά και απολαυστικά επειδή βασίζουν ολόκληρα επεισόδια και δημιουργούν ιστορίες εμπνευσμένες από αυτές και όχι κάνοντας μια απλή αναφορά στην ταινία.
Σεξιστικές συμπεριφορές που αντιμετωπίζονται ως άκακες
Αντιλαμβανόμαστε ότι το χιούμορ της σειράς είναι πολιτικά λάθος και υπερβολικό όσον αφορά θέματα σεξισμού, ρατσισμού και σεξουαλικότητας για χάρη του αστείου, αλλά στην διάρκεια 12 σεζόν καταντάει κουραστική και ξεπερασμένη η ανακύκλωση των ίδιων θεμάτων με τον ίδιο τρόπο.
Το κανάλι Pop Culture Detective στο YouTube έχει κάνει μία ενδελεχή ανάλυση στον μισογυνισμό της σειράς, η οποία τον προβάλλει ως άκακο γιατί προέρχεται από ανθρώπους που δεν θεωρούνται απειλή, επειδή όπως είπαμε εκπροσωπούν μια διαφορετική κατηγορία αντρών. Αυτό δεν σημαίνει ότι στην πραγματικότητα αυτοί οι άντρες συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά ότι οι σεναριογράφοι της σειράς συνεχίζουν και χρησιμοποιούν το ίδιο αρχέτυπο του «σπασίκλα», που είναι κοινωνικά προβληματικός και σεξιστής γιατί δεν έχει μάθει να περιβάλλεται από το αντίθετο φύλο.
Οι geeky άνθρωποι δεν αντικατροπτίζονται σωστά σε αυτήν τη σειρά γιατί παρουσιάζονται όλοι με μια προσωπικότητα που έχει χτίσει ο κόσμος των μέσων και δεν αντιπροσωπεύει τα πραγματικά δεδομένα. Στην πραγματικότητα πλέον υπάρχει έντονη παρουσία γυναικών στη nerd και geek υποκουλτούρα, που αποδεικνύει ότι όταν υπάρχουν σεξιστικές συμπεριφορές δεν υπάρχουν λόγω άγνοιας.
Το φαινόμενο «Adorkable Misogyny», όπως το ονόμασε και το κανάλι του Pop Culture Detective, υπάρχει σε όλες τις ταινίες που χρησιμοποιούν geeky χαρακτήρες. Μάλιστα επειδή ευαίσθητα θέματα όπως ο σεξισμός και ο ρατσισμός συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται για χάρη εύκολων αστείων ο κινηματογράφος έχει δημιουργήσει μια έννοια για να συνεχίζει να το κάνει ανενόχλητος. Λέγεται «lampshading». Οι συντελεστές της σειράς αντί να γράψουν καλύτερα punchlines κάνουν οι ίδιοι κριτική στο κακό αστείο τους.
Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου η συμπεριφορά του «horny μηχανικού», όπως ονομάζει τον εαυτό του ο Howard, είναι σεξουαλική παρενόχληση. Αλλά επειδή δεν είχε ποτέ κοπέλα το κοινό πρέπει να λυπάται και να δικαιολογεί αυτές τις συμπεριφορές ως άγνοια και απόγνωση. Μάλιστα όταν μετά από μήνες σεξουαλικών ενοχλητικών σχολίων του η Penny των αποδοκίμασε για τη συμπεριφορά του, την ανάγκασαν να του ζητήσει συγγνώμη.
Δεν είναι όλα τόσο χάλια
Αυτός είναι όμως ένας τρόπος να αντιλαμβάνεσαι αυτά τα αστεία. Για πολλούς η κωμωδία δεν πρέπει να έχει όρια ή να είναι πολιτικά ορθή, από τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι γελάς με την καρικατούρα που πρεσβεύει ο σεξιστής χαρακτήρας και όχι γιατί ταυτίζεσαι μαζί του.
Παρά τα αρκετά κακά αστεία της σειράς, μέσα σε 12 χρόνια είχε πολλές καλές στιγμές και οι ηθοποιοί κάνουν τόσο καλά τη δουλειά τους, που είναι απολαυστικό μόνο και μόνο να τους βλέπεις και χωρίς σενάριο. Εδώ είναι κάποιες από τις φορές που το Big Bang Theory απέδειξε ότι δεν είναι ένα βαρετό show για ενδιαφέροντα άτομα.