Πριν από 3 χρόνια αναρτήθηκαν στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» διατάξεις που αφορούν τις επερχόμενες ευρωεκλογές, τις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου του 2019. Ανάμεσα σ' αυτές και μία καινοτομία, καθώς για πρώτη φορά στα ιστορικά του ελληνικού κράτους δίνεται το δικαίωμα του εκλέγειν σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες πολίτες που έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος και έχουν γεννηθεί μέχρι τις 31/12/2002.
Όπως παραδέχτηκε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Κώστας Πουλάκης στον News 24/7, το σύνολο των 17χρονων που θα ψηφίσουν στις εκλογές φτάνει περίπου τους 106.000, ενώ αυτοί που θα το κάνουν για πρώτη φορά τους 500.000.
Μεταξύ αυτών, ο Στράτος, ο Νώντας, η Αναστασία και η Αλεξάνδρα, όλοι τους, εκτός από την τελευταία, μαθητές της Β' Λυκείου του 2ου Πειραματικού Λυκείου Αθηνών. Τους συναντήσαμε ένα απόγευμα κοντά στο σχολείο τους, λίγο πριν ξεκινήσουν το εντατικό διάβασμα για τις Πανελλήνιες που έχουν αρχίσει ήδη να σκέφτονται, αν και έχουν ακόμα έναν χρόνο μπροστά τους.
«Μια χαμένη ψήφος μειώνει τη δημοκρατία. Δεν εκτιμάς το δικαίωμα που σου δίνεται. Μήπως θα ήθελες κάποιον βασιλιά από πάνω σου να σου λέει τι θα κάνεις, αφού βαριέσαι να πας να ψηφίσεις;»
Και οι τέσσερις γνώριζαν εδώ και καιρό πως μπορούν να ψηφίσουν, ωστόσο δεν έλειψαν κι εκείνοι που στην πορεία του ρεπορτάζ έμαθαν από εμάς πως έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν.
Ποια ήταν η πρώτη τους αντίδραση όταν το έμαθαν; Ο Στράτος το γνώριζε καιρό, ωστόσο δεν κρύβει ότι αυτός και οι φίλοι του ενθουσιάστηκαν στο άκουσμα της είδησης. Αυτή η απόφαση, όμως, τον προβλημάτισε κιόλας. «Πώς γίνεται να ψηφίζουμε, αλλά να μην μπορούμε να βγάλουμε δίπλωμα ή να μας ζητούν ταυτότητα για να πιούμε μια μπίρα;».
Το ίδιο και ο Νώντας. «Όταν αποφασίζεις να δώσεις αυτό το δικαίωμα, δώσ' τα όλα. Για να δώσουμε αυτήν τη συνέντευξη, έπρεπε να υπογράψει για μας ο κηδεμόνας μας. Μπορώ να ψηφίσω, δεν μπορώ, όμως, να επιλέξω αν θα συμμετάσχω σε μια συνέντευξη; Υπάρχει μια αντίφαση εδώ» εξηγεί.
«Το πιο περίεργο για μένα είναι πως δεν μας έχουν ενημερώσει. Εγώ πριν από μία βδομάδα δεν ήξερα καν πώς ψηφίζω. Θα μπω εκεί και θα κάνω τι; Είχα πάει μόνο μικρός με τη μητέρα μου. Είναι και πολλές οι εκλογές. Νομίζω πως έπρεπε να γίνει μια ενημέρωση γι' αυτό» λέει ο Στράτος.
Τώρα ψηφίζεις από τα 17! Το βίντεο του ΥΠΕΣ για τους νέους που ψηφίζουν 1η φορά
Τις τελευταίες μέρες, ωστόσο, τρέχει μια καμπάνια του υπουργείου Εσωτερικών προκειμένου να ενημερωθούν οι νέοι ψηφοφόροι για τις διαδικασίες που πρόκειται να ακολουθήσουν στην κάλπη και τους λόγους για τους οποίους πρέπει να ψηφίσει κανείς στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στις ευρωεκλογές.
Η Ελλάδα, με τη συγκεκριμένη νομοθέτηση, η οποία έριξε το εκλογικό δικαίωμα στα 17, έγινε η δεύτερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η τρίτη συνολικά σε όλη την Ευρώπη που καθιερώνει την ψήφο σε νέους κάτω των 18 ετών. Με αυτή την απόφαση έπαψε να ισχύει εκείνη που είχε λάβει η κυβέρνηση Παπανδρέου το μακρινό 1982, η οποία καθιέρωσε το γνωστό για χρόνια 18 και κατέρριψε με τη σειρά της εκείνη της κυβέρνησης Καραμανλή, που τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, το 1977, το είχε οριοθετήσει στα 22 έτη.
Οι περισσότεροι είναι ακόμη αναποφάσιστοι για το τι θα ψηφίσουν στις εκλογές. Οι γονείς τους δεν έχουν εμπλακεί, όπως λένε γελώντας. Άλλωστε κι εκείνοι δεν έχουν καταλήξει. Αυτό που τους τραβά, ωστόσο, μακριά από την πολιτική είναι οι σκηνές που βλέπουν να εκτυλίσσονται στο Κοινοβούλιο το τελευταίο διάστημα. «Στη Βουλή οι κόντρες είναι λίγο αστείες, γιατί μιλούν χειρότερα από μας μέσα στην τάξη. Βλέπω και αναρωτιέμαι πώς γίνεται να έχουν εκλεγεί αυτοί οι άνθρωποι» λέει ο Στράτος.
«Είναι σαν να βλέπεις τελικό ποδοσφαίρου. ΣΥΡΙΖΑ - Νέα Δημοκρατία, όπως Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός. Να πει ο καθένας τα συνθήματά του. Δεν ασχολούνται με τα πραγματικά προβλήματα αλλά με το πού πήγε διακοπές ο πρωθυπουργός» παρεμβαίνει ο Νώντας.
Την ίδια ώρα όλοι τους διαμαρτύρονται πως το ζήτημα της παιδείας δεν έχει μπει καν στον δημόσιο διάλογο, καθώς, όπως καταγγέλλουν, σε μερικούς μήνες ξεκινούν τη Γ' Λυκείου και δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα η ύλη των μαθημάτων, ύστερα από τις τελευταίες αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής των πανελλήνιων εξετάσεων.
Γελούν, όμως, πάρα πολύ όταν βλέπουν κόμματα και πολιτικούς να προσεγγίζουν τους νέους με κάπως άγαρμπο, κατά τους ίδιους, τρόπο. «Βλέπουν, για παράδειγμα, πως η νεολαία ακούει ραπ και σκέφτονται: ''Ας βγάλουμε ένα σποτ με κάποιον να ραπάρει''. Το αποτέλεσμα είναι πολύ cringe όμως» λέει ο Στράτος.
Η κουβέντα γρήγορα έρχεται στη ραπ μουσική, στη νεανική κουλτούρα και στο πώς αυτή πολλές φορές γίνεται αντικείμενο χλευασμού από πολλούς. «Δεν νομίζω πως πρέπει να μας προσδιορίζει η μουσική που ακούμε. Εμένα μπορεί να μου αρέσει κάτι γιατί το βάζω με την παρέα μου και κάνουμε πλάκα» συμπληρώνει ο ίδιος.
Τον λόγο παίρνει ο Νώντας. «Πάνω στη μουσική και στην τεχνολογία βγαίνει το κόμπλεξ των μεγαλυτέρων, που υπάρχει όλα τα χρόνια. Τώρα είναι το "Mama" και το "Fortnite". Παλιότερα ήταν το "PacMan" και το "Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι". Κάθε εποχή έχει τα δικά της. Πέρα από το "Mama", υπάρχουν κι άλλοι ράπερ, η Φαβέλα, ο Λεξ. Πού είναι το κακό να υπάρχει ένα πιασάρικο τραγούδι;
»Ποιος το ακούει και λέει ''αυτό με εκφράζει, αυτό είμαι ως άνθρωπος''; Στο playlist μου, αυτήν τη στιγμή, μπορεί να έχω, για παράδειγμα, ένα παρεμφερές του "Mama" τραγούδι και από κάτω ακριβώς Παπακωνσταντίνου. Ποιος είναι ο άλλος που θα μου πει ''α, ακούς αυτό το τραγούδι, είσαι ρηχός άνθρωπος''; Οk, εσύ έπαιζες μπάλα, αλλά αν δεις απέναντί μας, τα παιδιά στο μπασκετάκι είναι ακόμη. Το ότι μετά θα μιλήσουν στο κινητό τους δεν αλλάζει κάτι».
Αυτό, ωστόσο, που φοβούνται όλοι τους είναι η άνοδος της ακροδεξιάς και συγκεκριμένα της Χρυσής Αυγής, ιδιαίτερα απ' αυτά που ακούν από πολλούς συνομηλίκους τους. Όταν η συζήτηση πηγαίνει εκεί και οι τέσσερίς τους φαίνονται κουμπωμένοι, αγχωμένοι και επιφυλακτικοί να μιλήσουν ανοιχτά εναντίον της. «Απ' ό,τι ακούω σε άλλα σχολεία, το θέμα της Χρυσής Αυγής είναι πολύ έντονο. Και το χειρότερο δεν είναι ότι θα τους ψηφίσουν αλλά το ότι πιστεύουν σ' αυτήν τη ιδεολογία» λένε ο Αναστασία και ο Στράτος.
Γι' αυτό, όπως επισημαίνουν όλοι τους, η συμμετοχή στις εκλογές είναι η μόνη επιλογή, ακόμα και για την Αλεξάνδρα, την οποία μπορεί να μην την εκφράζει κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα, αλλά θα συμμετάσχει κανονικά. «Μια χαμένη ψήφος μειώνει τη δημοκρατία. Δεν εκτιμάς το δικαίωμα που σου δίνεται» καταλήγει ο Νώντας. «Μήπως θα ήθελες κάποιον βασιλιά από πάνω σου να σου λέει τι θα κάνεις, αφού βαριέσαι να πας να ψηφίσεις;».