Η είδηση που διάβασα πριν λίγο:
Οργισμένος ο Καραμανλής με τον δις πρώην υπουργό του
Ακούστηκαν και «γαλλικά»
Την οργή του Καραμανλή προκάλεσε η είδηση για τη σύλληψη του εξαδέλφου του Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος συνελήφθη να κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες.
«Καλά με πλαστές πινακίδες....» έλεγε ο πρώην Πρωθυπουργός, σύμφωνα με το real.gr, κουνώντας το κεφάλι του ενώ δεν έλειψαν και τα «γαλλικά».
Μάλιστα, σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα, πριν η Ν.Δ. προχωρήσει στη διαγραφή του Μιχάλη Λιάπη, επικοινώνησε με τον Καραμανλή για να πάρει την άποψη του.
Οι σχέσεις Καραμανλή-Λιάπη είχαν διαρραγεί από το 2009, όταν ο τότε Πρωθυπουργός τον είχε αφήσει εκτός κυβέρνησης λόγω των δημοσιευμάτων εκείνης της εποχής για το σκάνδαλο Ζίμενς. Προηγουμένως του είχε αναθέσει τα υπουργεία Πολιτισμού και Μεταφορών.
=====
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξε ο πιο απρόθυμος πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών.
Κι ο ίδιος στο τέλος είχε παραδεχτεί ότι είναι *κουρασμένος* παρ' ό,τι δεν έκανε και πολλά πράγματα. Από την αρχή της θητείας του όμως, σύμφωνα με μαρτυρία επώνυμου αξιωματούχου που περιγράφεται και στο βιβλίο της Αγγελοπούλου, απλώς περίμενε να τελειώσει η θητεία του και να πάει σπίτι του.
Δεν έχω ιδέα αν έπαιζε ηλεκτρονικά παιχνίδια ή αν αυτά ήταν απλώς χιουμοριστικές φήμες που συμβόλιζαν την απροθυμία του για δουλειά. Είναι γεγονός πάντως ότι το καθημερινό πρόγραμμά του ως Πρωθυπουργού -όπως καταγραφόταν και στο ημερολόγιο δραστηριοτήτων του- ήταν εξαιρετικά φτωχό. Είχε κανα δυο συναντήσεις-συνεργασίες με Υπουργούς, και ως τις 2 το μεσημέρι είχε τελειώσει κι είχε γυρίσει σπίτι του.
Είναι, κατά τη γνώμη μου, ο μόνος Πρωθυπουργός που δεν προσπάθησε καθόλου. Ξεκίνησε δήθεν να κάνει μεταρρυθμίσεις και να επανιδρύσει το κράτος και να νικήσει τους νταβατζήδες, και στο τέλος μας χρεοκόπησε, έφυγε και άφησε τους υπόλοιπους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.
Όλοι οι Πρωθυπουργοί της σύγχρονης ιστορίας, ακόμα κι αν δεν τα κατάφεραν, προσπάθησαν. Ο Καραμανλής, γαλήνιος σαν τον Βούδα, παρατηρούσε ατάραχος τα σκάνδαλα της Κυβέρνησής του, το ξεγύμνωμα συνεργατών του (δεν έδιωχνε κανέναν, δεν έπαιρνε καμία απόφαση: Λιάπης, Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης, Μαγγίνας και πόσοι άλλοι ήταν για μήνες στα πρωτοσέλιδα πριν τελικά παραιτηθούν ή αποπεμφθούν).
Το χειρότερο όμως είναι ότι παρατηρούσε ατάραχος την χρεοκοπία μας, βλέποντας ότι τα δανεικά τελείωναν, ανασηκώνοντας τους ώμους του και αφήνοντας τα δύσκολα για τους επόμενους.
Και στις δύο θητείες του δεν πήρε ούτε μία πραγματικά δύσκολη ή δυσάρεστη απόφαση. Αν είχε σφίξει λίγο το ζωνάρι, αν είχε όντως κάνει κάποιες μεταρρυθμίσεις, δεν θα είχε χρειαστεί σήμερα να πρέπει να κάνουμε τις εκατονταπλάσιες θυσίες.
Το χειρότερο; Οι δικαιολογίες - με τη βοήθεια του Τράγκα φυσικά - εκ των υστέρων: Δεν έκανε τίποτα, επειδή τον απειλούσαν να τον σκοτώσουν! Επειδή αυτός ο τεράστιος ηγέτης θα έκανε έναν αγωγό με τους Ρώσους, όλη η παγκόσμια κοινότητα προσπαθούσε να τον σταματήσει - να τον δολοφονήσει ή να τον απαγάγει.
Αν αυτό ίσχυε, γιατί δεν έφευγε; Θεωρούσε καλύτερο να παραμένει στη θέση του και να μην κάνει τίποτα, και να καταστρέφει και τη χώρα; Γιατί έβαλε υποψηφιότητα και για δεύτερη θητεία;! Μιλάμε για παράνοια. (Και ακόμα μεγαλύτερη παράνοια αν ισχυριστεί ότι υπήρχαν κάποιοι που θα τον σκότωναν αν τυχόν έκανε πχ. αλλαγές στο ασφαλιστικό, ή αν έβαζε πιο δίκαιους φόρους, ή αν έκανε τέλος πάντων οποιαδήποτε κίνηση.)
Από τότε που ήταν πρωθυπουργός, όλο ακούγαμε ότι "κύκλοι του Καραμανλή" λένε ότι είναι "οργισμένος / ενοχλημένος / συνοφρυωμένος" με όσα συνέβαιναν, κι ας μην το έδειχνε ποτέ δημοσίως.
Έτσι και τώρα, από τότε που μας κατέστρεψε κι εξαφανίστηκε απ' την πολιτική (ενώ παραμένει βουλευτής, τρομάρα του!), όλο κάποιοι κύκλοι του αφήνουν τα συναισθήματά του να διαρρεύσουν.
Τώρα είναι δήθεν "οργισμένος" με τον Λιάπη, "κουνώντας το κεφάλι του ενώ δεν έλειψαν και τα «γαλλικά»".
Ας σταματήσει να κουνάει το κεφάλι του, θα πρότεινα, κι αν θέλει οπωσδήποτε να οργιστεί με κάτι, ας οργιστεί με το ίδιο του το θράσος.