Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Για τη ζωή και τον θάνατο του Γερμανού εκατομμυριούχου που ζούσε σαν φτωχός

Ζούσε με 300 ευρώ το μήνα: "Τα λεφτά δημιουργούν ανισότητες'' έλεγε

Για τη ζωή και τον θάνατο του Γερμανού εκατομμυριούχου που ζούσε σαν φτωχός

O ανταποκριτής του BBC, που είχε γνωρίσει τον Klaus Zapf είπε ότι όχι μόνο δε σου γέμιζε το μάτι για επιχειρηματίας (που όμως ήταν, και είχε μία απ' τις μεγαλύτερες μεταφορικές εταιρίες της Ευρώπης) αλλά σκεφτόσουν ότι στην τεράστια και μακριά γενειάδα του o Zapf θα μπορούσε να κρύψει και κανα ποντίκι. 

Ο Τσαπφ -που είχε γεννηθεί το 1952, και πέθανε χτες στα 62 του- ήταν οπαδός του Λένιν και πίστευε πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Στα νεανικά του χρόνια ήταν σε διάφορες σοσιαλιστικές φοιτητικές ομάδες και το 1975 παράτησε τις σπουδές του (σπούδαζε Νομικά) για να φτιάξει τη μεταφορική του εταιρία στο Δυτικό Βερολίνο - και να γλιτώσει και τον στρατό. 

Για άνθρωπο που δεν νοιαζόταν για τα λεφτά, τα κατάφερε εξαιρετικά καλά. Δημιούργησε μια αυτοκρατορία και υποστήριζε πως ήταν χαρούμενος που έδινε ψωμί σε εκατοντάδες ανθρώπους. Λειτουργούσε την εταιρία του 'σοσιαλιστικά', και δεν ένιωθε την ανάγκη να παίρνει ο ίδιος τα αστρονομικά κέρδη που καταγράφονταν κάθε χρόνο. 

Ένας αστικός μύθος λέει ότι "ο 62χρονος Τσαπφ έβγαινε στους δρόμους τα βράδια και συνέλεγε άδεια ανακυκλώσιμα μπουκάλια με σκοπό να πάρει το αντίτιμο για την επιστροφή τους. Ψώνιζε από φθηνά σουπερμάρκετ και όποιος τον αντίκριζε δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο με ατομική περιουσία 12 εκατομμυρίων ευρώ. 

Από την Αριστερά στον πλουτισμό, επομένως, φάνηκε πως δεν έχασε την αρχική του ταυτότητα, καθώς έγινε γνωστός για την ικανότητά του να ζει με περίπου 300 ευρώ το μήνα σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα, καλύπτοντας μονάχα τις βασικές ανάγκες του. «Τα πολλά λεφτά φέρνουν την κοινωνική ανισότητα», έλεγε.

Ένα άγαλμα του «εμβληματικού» Ρώσου κομμουνιστή επαναστάτη Βλαντίμιρ Λένιν έξω από μία από τις επιχειρήσεις του συμβολίζει την διττή πορεία του, κράμα σοσιαλιστικής ιδεολογίας και καπιταλιστικής επιχειρηματικής δράσης.

«Μετακομίσεις Τσαπφ - Ιδιοκτησία των Υπαλλήλων» καυχιόταν ο ίδιος. Καθώς δεν έβγαλε ποτέ δίπλωμα οδήγησης, βασιζόταν σε άλλους για την οδήγηση των φορτηγών που έκαναν τις μεταφορές, ενώ συχνά ο ίδιος συνέπρατε στο κουβάλημα των επίπλων. Αργότερα ωστόσο, εγκατέλειψε την ενεργό δράση και ασχολούνταν μόνο με τη διοίκηση της επιχείρησής του.

Χρέωνε περισσότερα τους πελάτες στις πλούσιες συνοικίες του Βερολίνου και λιγότερο στις φτωχές, ενώ μοίραζε στους υπαλλήλους τα περισσότερα από τα κέρδη. Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ο Τσαπφ επέκτεινε την επιχείρησή του και στην υπόλοιπη Γερμανία. Η εταιρία του υπολογίζεται πως απασχολεί περίπου 600 εργαζομένους, ενώ ο αριθμός των πελατών της ανά χρόνο ξεπερνά τους 60.000 σε 14 διαφορετικά μέρη.

Έπειτα από δύο αποτυχημένους γάμους, δεν παρέλειψε να τολμήσει και έναν τρίτο, μόλις τον περασμένο Ιούνιο. Μάλιστα ο θάνατός του επήλθε ενώ βρισκόταν στο μήνα του μέλιτος. Έτσι, ο άνθρωπος με τον εναλλακτικό τρόπο ζωής, το ευρηματικό μυαλό και την παραπλανητική εμφάνιση, θα κηδευτεί - έπειτα από επιθυμία του - στην γενέτειρα του, την πόλη Έπινγκεν, παρουσία λίγων συγγενών και φίλων: της 13χρονης κόρης του, της χήρας του και των προηγούμενων συζύγων του, ορισμένων στενών του φίλων και πολιτικών της Αριστεράς."

--

Απεβίωσε σχετικά νέος μεν, αλλά μοιάζει να ήταν χορτάτος. Και θα ήταν, ακόμα κι ως πάμφτωχος.

Με τη ζωή του, ο Klaus Zapf απέδειξε ότι μερικές φορές η ευτυχία είναι στον άνθρωπο και όχι στα λεφτά.