Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Θα άντεχες να δεις τα ψέματα των πολιτικών τυπωμένα στο χαρτί;

Σκέψεις πάνω στο βιβλίο του Eliot Weinberger «Τι άκουσα για το Ιράκ»

Θα άντεχες να δεις τα ψέματα των πολιτικών τυπωμένα στο χαρτί;

Το βιβλίο του Eliot Weinberger «Τι άκουσα για το Ιράκ» (εκδόσεις: ΑΓΡΑ) συγκεντρώνει δηλώσεις , μαρτυρίες και γεγονότα σχετικά με την εισβολή και την κατάληψη του Ιράκ από τις ΗΠΑ. Η αποκάλυψη της υποκρισίας των πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων της Αμερικής γίνεται μέσα από τα ίδια τους τα λόγια. Η πληροφορία που συγκεντρώνεται στο βιβλίο από έναν από τους καλύτερους δοκιμιογράφους της Αμερικής, αποτυπώνεται καθαρή χωρίς να γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί πίσω από υπαινιγμούς όπως θα γινόταν σε ένα μυθιστόρημα.

Ένα δείγμα που αναφέρεται στα πυρηνικά όπλα που υποτίθεται ότι είχε το Ιράκ:

«Άκουσα τον Κόλιν Πάουελ να λέει : Είμαι απολύτως βέβαιος ότι υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής και θα το αποδείξουμε. Τώρα συλλέγουμε τις αποδείξεις».

Άκουσα τον Πρόεδρο να λέει: «Θα τα βρούμε . Είναι θέμα χρόνου».

Άκουσα τον Ντόναλντ Ράμσφελντ να λέει: «Ξέρουμε που βρίσκονται είναι στην περιοχή του Τικρίτ και της Βαγδάτης, και ανατολικά και δυτικά και νότια και βόρεια.»

Και μερικές σελίδες παρακάτω για την φωτογραφία που δύσκολα όσοι την έχουμε δει μπορούμε να την ξεχάσουμε: «Άκουσα την στρατιωτίνα Λύντι Ένγκλαντ, που φωτογραφήθηκε στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ να κρατάει έναν φυλακισμένο με ένα λουρί στο λαιμό, να λέει : «Είχα εντολές από τους ανωτέρους μου να το κάνω αυτό, να κρατάω το λουρί και να κοιτάω την κάμερα. Έπαιρναν φωτογραφίες για το ψυχολογικό τμήμα. Εγώ δεν ήθελα να είμαι στις φωτογραφίες, το όλο θέμα μου φαινόταν περίεργο»

 

Μερικές σκέψεις για το βιβλίο:

Οι αλήθειες και τα ψέματα όταν αποτυπώνονται στο χαρτί αποκτούν υπόσταση. Τα λόγια ξεχνιούνται, τα γραπτά μένουν για να μας θυμίζουν σε τι φρικτό κόσμο ζούμε.

Εκτός από «τον ιστορικό του μέλλοντος» οι δημοσιογράφοι του σήμερα που καταγράφουν καθαρή πληροφορία χωρίς συναισθηματισμούς είναι απαραίτητοι.

Οι αναγνώστες δεν ξυπνούμε από κείμενα φορτωμένα με συναισθήματα. Οι αναγνώστες ξυπνούμε (αν ξυπνήσουμε ποτέ) από τις αλήθειες που είναι αποτέλεσμα δημοσιογραφικής έρευνας.

Πιθανολογώ ότι είναι πιο εύκολο να γράψεις ένα κείμενο με την άποψη σου για το οποιοδήποτε θέμα γεμάτο με συναισθηματικές ακροβασίες και να το μοσχοπουλήσεις, από το να κάνεις έρευνα χρόνων που ίσως να μην μπορέσεις να την πουλήσεις εύκολα.

Ποιο μυθιστόρημα; Οι πράξεις των πρωταγωνιστών της πραγματικής ζωής ξεπερνούν την φαντασία

Νομίζω ότι το πραγματικό χτύπημα κατά της διεφθαρμένης πολιτικής εξουσίας την κάνουν μόνο όσοι την ξεσκεπάζουν καταθέτοντας στοιχεία και μαρτυρίες όπως ο Ουάινμπεργκερ. Τα υπόλοιπα είναι υστερικές ενέργειες που πατάνε πάνω στην ψυχολογία της μάζας

Άφθονο υλικό για τέτοιου είδους βιβλία μπορείς να βρεις και μέσα στην ειρηνική περίοδο που διανύει μια χώρα. Κάθε χώρα. Υπάρχει στοκ από ψεύτικα λόγια πολιτικών.