Η δημοτική βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης έχει στην κατοχή της διάφορα προσωπικά αντικείμενα του Τσαρλς Ντίκενς. Ανάμεσα τους βρίσκεται το γραφείο του, πάνω στο οποίο είχε το πόδι της νεκρής του γάτας. Ναι, όταν η γάτα του πέθανε, κράτησε το ένα της πόδι, το οποίο μετέτρεψε σε χερούλι ενός μαχαιριού, με το οποίο άνοιγε τα γράμματα του, το οποίο εξακολουθεί να είναι κοφτερό.
Ίσως το πιο πολύτιμο απόκτημα της συλλογής είναι το προσωπικό αντίτυπο του «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία». Είναι το αντίτυπο που χρησιμοποιούσε ο ίδιος όταν ήθελε να διαβάσει το έργο του στο κοινό, μαζί με τις ιδιόγραφες σημειώσεις του, με διορθώσεις του κειμένου, μαζί με οδηγίες για τον τονισμό της φωνής και καταγεγραμμένες αντιδράσεις του κοινού.
Η Kate Field, που είχε παραβρεθεί σε πολλές εμφανίσεις του Ντίκενς κατά την περιοδεία του στην Αμερική, έγραψε ότι «ένα μαγνητικό πεδίο μεταξύ του ερμηνευτή και του ακροατή» δημιουργούνταν όταν στην ιστορία έκανε την εμφάνισή του ο Σκρουτζ.
Ο Τσαρλς Ντίκενς άφησε ιστορία ως εξαιρετικός ερμηνευτής των κειμένων του, και για κάθε δημόσια ανάγνωση είχε ειδικά αντίτυπα, εκδοχές των ιστοριών του, προορισμένες για το κοινό. Τα περισσότερα από αυτά τα ειδικά βιβλία ήταν εκδόσεις που είχαν τυπωθεί σε μικρότερο μέγεθος, δεμένες με το δέρμα που χρησιμοποιούσε για τη δική του βιβλιοθήκη. Όμως, το μοναδικό αντίτυπο της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας που προοριζόταν για δημόσια ανάγνωση έχει διαφορετική μορφή: το βιβλίο (το συγκεκριμένο κυκλοφόρησε το 1849) έχει εκτυπωθεί σε μεγαλύτερο χαρτί, ώστε να έχει περιθώριο για τις σημειώσεις του.
Σε αυτό το αντίτυπο μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την εξέλιξη της ερμηνείας του κειμένου μπροστά σε κοινό, κάτι που έκανε πολύ συχνά στην αρχή της καριέρας του, μέχρι την τελευταία του εμφάνιση στη σκηνή , στο Λονδίνο, στις 15 Μαρτίου 1870. Οι συνεχείς αλλαγές στο κείμενο μείωσαν την ώρα ανάγνωσης από τρεις ώρες σε μιάμιση. Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος, συγγραφέας και ηθοποιός Kate Field, η οποία είχε παραβρεθεί σε πολλές εμφανίσεις του Ντίκενς κατά την περιοδεία του στην Αμερική, έγραψε ότι «ένα μαγνητικό πεδίο μεταξύ του ερμηνευτή και του ακροατή» δημιουργούνταν όταν στην ιστορία έκανε την εμφάνισή του ο Σκρουτζ.
Εδώ μπορείτε να ξαναδιαβάσετε (ή να διαβάσετε για πρώτη φορά!) την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς στα ελληνικά, και παρακάτω μπορείτε να ακούσετε πώς έπρεπε να διαβαστεί το κείμενο, σύμφωνα με τον δημιουργό του.