Η συγκεκριμένη έκδοση μοιάζει να αποκαθιστά τη μνήμη του Νικόλα Άσιμου ύστερα από το πλιάτσικο των Modern Times του Γιαννίκου - κι εδώ δεν αναφέρομαι στο υλικό που κυκλοφόρησε από το αρχείο του Πάνου Ηλιόπουλου, διότι καλώς κυκλοφόρησε, μια και υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι για τα τραγούδια του Κοζανίτη τραγουδοποιού. Αναφέρομαι περισσότερο στο κρέμασμα εκείνων των CD του Άσιμου στα περίπτερα μαζί με τηλεοπτικά περιοδικά κλπ., συνθήκη που αν μη τι άλλο θα έβγαζε τον μακαρίτη απ' τα ρούχα του. Πάλι, όμως, σχετικά είναι όλα, οπότε...
Σε ένα εξαιρετικά καλόγουστα σχεδιασμένο βινύλιο, λοιπόν, υπό τον τίτλο ''Αρνήθηκα πολλά'', έχουμε 15 ανέκδοτες ηχογραφήσεις τραγουδιών του Άσιμου: 9 γνωστά, είτε από την επίσημη δισκογραφία του, είτε από μεταθανάτιους δίσκους του, και άλλα 6 που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά! Οι τίτλοι τους: ''Δεν έχω μάθει να σωπαίνω'', ''Κάθε λάθος'', ''Ονειροκρίτης'', ''Αρνήθηκα πολλά'', ''Ήτανε σούρουπο'' και ''Χαμαιλέων''.
Σε ότι αφορά το επίπεδο των ηχογραφήσεων είναι ερασιτεχνικές, σα να βγάζει ο Άσιμος prima vista τραγούδια στην κιθάρα του, αλλά αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία τους!
Σύμφωνα με το κείμενο της έκδοσης, τα κομμάτια αποσπάστηκαν από τρεις κασέτες που βρέθηκαν στην Καλλιδρομίου 55 και που ''καθαρίστηκαν'' - ψηφιοποιήθηκαν από τον Δημήτρη Ψυχογιό και τον Dano P. Για το εξαιρετικό εικαστικό δούλεψε ο σκηνοθέτης, στιχουργός, συγγραφέας και συνοδοιπόρος του Άσιμου, Γιώργος Κορδέλλας, ενώ την αφίσα που βλέπουμε στον φάκελλο παραχώρησε η Λίλιαν Άσιμου, η μοναχοκόρη του τραγουδοποιού.
Συγκλονιστικό, όμως, ξεχωριστής σημασίας σίγουρα, είναι το κείμενο του ποιητή - ψυχιάτρου Σωτήρη Παστάκα που του έλαχε να κουράρει κάποτε τον ψυχικά ασθενή Άσιμο σε ''κάποια κλινική στα Βόρεια Προάστια''. Παραθέτω ένα απόσπασμα από το συγκεκριμένο κείμενο, που αναφέρεται στον αγώνα του πατέρα του Άσιμου, ενόσω ο γιος του μπαινόβγαινε στα ψυχιατρικά ιδρύματα:
Ο κ. Ασιμόπουλος κατάφερε τελικώς να αποσπάσει το γιο του απ' το περίπτερο 14. Άσχετα αν ο γιος του, ο Νικόλας, εκεί ήταν βασιλιάς: στον ένα μήνα νοσηλείας του είχε κατακτήσει τους υπόλοιπους 59. Άλλος του έφερνε τις παντόφλες, άλλος τον καφέ, άλλος την κιθάρα του. Τον έβαλε σε ένα μονόκλινο στην καλύτερη Ψυχιατρική Κλινική (όπως του είχαν πει), εκεί στα βόρεια. Ένα κελί χωρίς παράθυρο. Χωρίς τρελούς φίλους. Χωρίς κιθάρα. Τον έβγαλε ύστερα από κει με ιατρογενή κατάθλιψη και καθηλωμένο από τα νευροληπτικά, να μην μπορεί να παίξει ούτε ένα ακόρντο: δεν λύγιζαν τα δάχτυλα του, έτρεμαν. Με τρεμάμενα δάχτυλα ο Νικόλας κατάφερε να φτιάξει μόνο τη θηλιά του...
Σε ότι αφορά το επίπεδο των ηχογραφήσεων είναι ερασιτεχνικές, σα να βγάζει ο Άσιμος prima vista τραγούδια στην κιθάρα του, αλλά αυτή ακριβώς είναι και η γοητεία τους! Ακόμη και κάποια λεκτικά - εκφραστικά λαθάκια, όπως στον ''Μπαγάσα'' ή στο ''Ωιμέ'', δίνουν στην έκδοση το χαρακτήρα του ντοκουμέντου, εκεί που σε μερικά άλλα τραγούδια (''Γιουσουρούμ'', ''Ο Ρωμηός'') υπάρχει συνοδεία βιολιού.
Νομίζω πως οι φαν του Νικόλα Άσιμου θα το ευχαριστηθούν πολύ το συγκεκριμένο βινύλιο και θα σπεύσουν να αποκτήσουν ένα από τα συνολικά 500 αριθμημένα αντίτυπα του!
Κυκλοφορεί από την B-OTHER SIDE (LOST ARCHIVES) και μπορείτε να το αποκτήσετε μπαίνοντας στον ιστότοπο www.b-otherside.gr ή στέλνοντας email στη διεύθυνση bothersiderecords@gmail.com