Ένα από τα πιο ενδιαφέρονται κομμάτια που ακούσαμε πρόσφατα είναι το «Lonely» της 22χρονης Daphne Lawrence, με το οποίο συστήνεται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό.
Το τραγούδι, παρά τον τίτλο του, μόνο τη μοναξιά δεν υμνεί. Αντίθετα, είναι έντονα χορευτικό, με ένα ρεφρέν όπου εναλλάσσονται ο αγγλικός με τον ισπανικό στίχο και μιλάει για το πώς φλερτάρουν οι millennials μέσα σε ένα κλαμπ, με νάζι και όλα τα χαρτιά ανοιχτά. Ο ήχος δανείζεται στοιχεία από το urbana, το r&b ιδίωμα της Νότιας Αμερικής. Αν είχαμε μια υγιή μουσική βιομηχανία, το τραγούδι θα ήταν ήδη hit. Αυτό που το διαφοροποιεί από διάφορες άλλες παρόμοιες κυκλοφορίες είναι η ερμηνεία της Δάφνης, που είναι ένα νέο, φρέσκο πρόσωπο στην εγχώρια ποπ.
Αν και στα 17 της, πριν ακόμη τελειώσει το λύκειο, είχε εμφανιστεί στον δεύτερο κύκλο του «The Voice of Greece», η σημερινή της εικόνα είναι εντελώς αλλαγμένη σε σχέση με εκείνη την εποχή. Δύσκολα την αναγνωρίζεις στα βιντεάκια που υπάρχουν στο YouTube. Τότε τραγούδαγε γνωστά έντεχνα κομμάτια και είχε καταφέρει να εντυπωσιάσει την κριτική επιτροπή. Τίποτα, όμως, δεν προμήνυε ότι πέντε χρόνια μετά θα άλλαζε εντελώς στυλ.
Αν σε κάποιον δημιουργήσει συναισθήματα αυτό που έγραψα, τότε του έχει μιλήσει ήδη η μουσική μου, ακόμη και εάν αυτός ο κάποιος δεν κατάλαβε τους στίχους μου.
Όταν τη ρωτάω αν ισχύει όντως η συγκεκριμένη πληροφορία, μιλάει ακομπλεξάριστα για την εμπειρία της στo γνωστό talent show, που μάλλον της άφησε θετικές εντυπώσεις. «Όπως συνηθίζω να λέω, οι εμπειρίες είναι σημαντικές, από αυτές μαθαίνουμε. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους που μου έδωσαν συμβουλές και έμαθα πολλά πράγματα. Μέσα από τα ριάλιτι θα σε μάθει κόσμος, αλλά την καριέρα, αν τη χτίσεις, θα τη χτίσεις μόνος σου».
Daphne Lawrence - Lonely
Με τη μουσική ξεκίνησε να ασχολείται στα 5 της, κάνοντας μαθήματα πιάνου. «Ωστόσο, δεν είμαι σίγουρη πότε ακριβώς συνειδητοποίησα ότι με αυτό θέλω να ασχοληθώ στη ζωή μου» αναφέρει. «Απλώς, όσο πέρναγε ο καιρός, τόσο σιγουρευόμουν και τόσο ερωτευόμουν διαφορετικές πτυχές της».
Τα ακούσματά της είναι αρκετά μακριά από τα τραγούδια που ερμήνευε στο «Voice». «Μεγαλώνοντας, θυμάμαι να προσπαθώ να καταλάβω τους στίχους και τη μουσική πολλών κομματιών των Panic! At The Disco και να βελτιώνω το λεξιλόγιο των δικών μου κομματιών. Από θέμα ερμηνείας, για πολύ καιρό προσπαθούσα να μιμηθώ πολλούς καλλιτέχνες, όπως η Christina Aguilera, προκειμένου να καταλάβω πώς χρησιμοποιούν όλο τους το σώμα για να ακούγεται η φωνή τους όπως ακούγεται. Αυτό με επηρέασε σίγουρα πολύ, ακόμα και σε θέμα προφοράς».
Όσον αφορά τη μουσική, προσπαθεί να μην περιορίζεται σε ένα είδος, προτιμάει την ποπ «με πολλές επιρροές από ποικίλα είδη», κάτι που φαίνεται και από το πρώτο δείγμα δουλειάς της. Και δείχνει απόλυτα συνειδητοποιημένη ως προς το τι σημαίνει επιτυχία σήμερα, όπως και με τη σύγχρονη αισθητική – αξιοσημείωτα είναι τα virtual visuals του «Lonely», που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από ανάλογες δουλειές στο εξωτερικό.
— Πόσο βοηθούν τα social media έναν μουσικό σήμερα;
Πάρα πολύ. Θεωρώ ότι επιταχύνεται η επικοινωνία του καλλιτέχνη με τον κόσμο και αυτό αποδείχτηκε και τώρα, με την καραντίνα. Μέσα από τα social media θα τον μάθει ο κόσμος, θα δει τι εκπροσωπεί και τι είναι. Από την άλλη, και ο ίδιος γνωρίζει ανθρώπους που ακούνε τη μουσική του, ανθρώπους διαφορετικούς, που, όσο άγνωστοι και να είναι, μέσω της μουσικής γνωρίζονται. Είναι μαγικό να γνωρίζεις ανθρώπους που εκτιμούν αυτό που κάνεις.
— Ποιο είναι το πιο δύσκολο που αντιμετωπίζεις ως γυναίκα μουσικός σήμερα;
Θα έλεγα ότι το πιο δύσκολο μέρος όλου αυτού είναι το άγχος μου, λόγω της σεξουαλικοποίησης του σώματος. Πολλές φορές αυτό που εγώ θεωρώ απλώς σώμα, έναν τρόπο έκφρασης, κάποιος άλλος ‒πάντα κακοπροαίρετος‒ δεν θα το δει έτσι. Γενικότερα,όμως, έχω τόσο καλούς συνεργάτες, που ξέρω ότι θα με στηρίξουν, οπότε, όποια δυσκολία και να έρχεται, αντιμετωπίζεται.
— Γράφεις και σε ελληνικό στίχο;
Γράφω ελληνικά κομμάτια. Άλλωστε, είναι η γλώσσα που μιλάω όλη μου τη ζωή, οπότε σε αυτήν ξεκίνησα να γράφω. Όταν γράφω, γράφω σε όποια γλώσσα νιώσω πιο άνετα εκείνη τη στιγμή. Αν σε κάποιον δημιουργήσει συναισθήματα αυτό που έγραψα, τότε του έχει μιλήσει ήδη η μουσική μου, ακόμη και εάν αυτός ο κάποιος δεν κατάλαβε τους στίχους μου.
— Τι πιστεύεις ότι λείπει από την ελληνική μουσική σκηνή;
Δεν είναι ότι λείπει κάτι, είναι ότι πολλές φορές δεν αναδεικνύονται αυτά που ήδη υπάρχουν. Αυτό που θέλω να πω είναι πως ενώ υπάρχει φαντασία και διαφορετικότητα, αρκετές φορές η αποφυγή του ρίσκου καταλήγει να περιορίζει τη δημιουργικότητα, έτσι έχουμε αυτό που λέμε «τα ίδια και τα ίδια».
— Πώς βίωσες την καραντίνα αυτές τις ημέρες;
Η αλήθεια είναι ότι έκανα πολλά και διαφορετικά πράγματα. Ασχολήθηκα περισσότερο με το σπίτι, αλλά και μ' εμένα. Έγραψα πολλή μουσική και είδα πολλές σειρές και ταινίες. Σίγουρα, κάποιες φορές, δεδομένης της κατάστασης, επηρεαζόμουν και δεν ήμουν καλά, ωστόσο προσπάθησα να περνάω εποικοδομητικά τις μέρες μου.
— Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Νομίζω, η μοναξιά. Θέλω να επικοινωνώ με τους ανθρώπους και όχι να απομονώνομαι. Σίγουρα μου αρέσει να κάθομαι σπίτι και να ηρεμώ, αλλά η μοναξιά δεν έχει σχέση με την ηρεμία. Δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις, τουλάχιστον όχι εμένα.
— Τι σχεδιάζεις για το μέλλον;
Πολλή μουσική. Ετοιμάζω ήδη νέα κομμάτια και πολύ σύντομα θα έρθει και ένα από αυτά. Be aware, γιατί είμαστε μόνο στη αρχή.