Με θέα το Σέντραλ Παρκ και τους επιβλητικούς ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, η εγκατάσταση κάθε καλλιτέχνη στην ταράτσα του ΜΕΤ, στο περίφημο Iris και B. Gerald Cantor Roof Garden, είναι πρόκληση και στοίχημα με τους μέχρι τώρα επισκέπτες, Νεοϋορκέζους και μη, να θαυμάζουν και να συγκρίνουν τα έργα αναφοράς των καλλιτεχνών που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και συνδέουν τις δημιουργίες τους με την πόλη, την αμερικανική καταγωγή και κουλτούρα ακόμα και με τα εκθέματα του μουσείου.
Από τις 16 Απριλίου έως τις 31 Οκτωβρίου 2021, σειρά έχει ο γεννημένος το 1980 Άλεξ Ντα Κόρτ με την εγκατάστασή του «As Long as the Sun Lasts».
Παιδί που έρχεται από την καρδιά της ποπ αμερικανικής κουλτούρας, πασπαλισμένης με δόσεις ευρωπαϊκού σουρεαλισμού, ο Ντα Κόρτ, που η τελευταία μεγάλη έκθεση στην οποία συμμετείχε ήταν η Μπιενάλε της Βενετίας το 2019 («May You Live in Interesting Times» με επιμελητή τον Ραλφ Ρούγκοφ), όπου παρουσίασε ένα μεγάλο πάνινο ποπ σαλόνι, αναλαμβάνει την πρώτη μεγάλη ανάθεση στην πόλη από την έναρξη της πανδημίας που την τσάκισε κυριολεκτικά, με χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας και χιλιάδες νεκρούς, και τη μετέτρεψε σε μια πόλη που παλεύει με μια αβέβαιη καθημερινότητα.
Ο καλλιτέχνης βρίσκεται μπροστά στην πρόκληση να συνδέσει την αισιοδοξία του τίτλου του έργου του «Όσο ο Ήλιος διαρκεί» με την αβεβαιότητα, τον φόβο, τη θλίψη, τη νοσταλγία αλλά και την ελπίδα στους ταραγμένους καιρούς μας.
Ο καλλιτέχνης, που στους ΝΥΤ είπε, «τι τρελή στιγμή να σκεφτόμαστε τα έργα τέχνης», βρίσκεται μπροστά στην πρόκληση να συνδέσει τα μαλακά, πολύχρωμα έργα του με τα σκληρά υλικά της ταράτσας του ΜΕΤ, σκυρόδεμα και σίδηρο. Και να συνδέσει την αισιοδοξία του τίτλου του έργου του «Όσο ο Ήλιος διαρκεί» με την αβεβαιότητα, τον φόβο, τη θλίψη, τη νοσταλγία αλλά και την ελπίδα στους ταραγμένους καιρούς μας.
Ο διευθυντής του ΜΕΤ σημείωσε ότι ο Ντα Κόρτ «δημιούργησε ένα έργο τέχνης που ανταποκρίνεται στην παρούσα στιγμή και τις προκλήσεις του μέλλοντος με την υπόσχεση της αισιοδοξίας».
Ο Ντα Κόρτ, που γεννήθηκε το 1980 στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϊ, ζει και εργάζεται στη Φιλαδέλφεια. Εργάζεται σε μια σειρά μέσων, κάνει ταινίες, παραστάσεις, ζωγραφικά έργα, εγκαταστάσεις και γλυπτά ενώ αναδημιουργεί εικόνες της ποπ κουλτούρας, αμφισβητήσιμες και αγαπημένες, διαβάζοντας ξανά τις έννοιές τους.
Είναι ο ένατος καλλιτέχνης που παρουσιάζει έργο του στην ταράτσα του ΜΕΤ από το 2013, όταν ξεκίνησε να λειτουργεί το πρόγραμμα Roof Garden Commission από το Τμήμα Σύγχρονης και Σύγχρονης Τέχνης του ΜΕΤ.
Οι εικαστικοί καλλιτέχνες Imran Qureshi (2013), Dan Graham (2014), Pierre Huyghe (2015), Cornelia Parker (2016), Adrián Villar Rojas (2017), Huma Bhabha (2018), Alicja Kwade (2019) και, πιο πρόσφατα, ο Héctor Zamora (2020), έχουν παρουσιάσει έργα τους με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία, δημιουργώντας, ωστόσο κάθε φορά μια νέα συζήτηση για την τέχνη στο δημόσιο χώρο.