Ο ντιζάινερ Γίνκα Ιλόρι είναι διάσημος για τις εγκαταστάσεις με χρώμα που κάνει εδώ και πολλά χρόνια σε μουσεία και δημόσιους χώρους και αυτή τη φορά δημιούργησε άλλη μια σαν λαβύρινθο για το μουσείο V&A στο Dundee.
Τίτλος της εγκατάστασης είναι «Ακούγοντας τη χαρά» και επιχειρεί να διερευνήσει τη διαφορά μεταξύ του τρόπου με τον οποίο οι ενήλικες και τα παιδιά προσεγγίζουν τον χώρο.
Πρόκειται για ένα λαβύρινθο που είναι ανοιχτός σε επισκέπτες όλων των ηλικιών, ένας δαιδαλώδης διαδραστικός χώρος παιχνιδιού που αποτελείται από καμπυλωτούς διχτυωτούς τοίχους με μοτίβο φωτεινών γραφικών.
Η εγκατάσταση έγινε στο Locke Hall του V&A και σε αντίθεση με έναν συμβατικό λαβύρινθο, τα δικτυωτά πάνελ καλύπτονται με φερμουάρ που μπορούν να ανοίγουν και να κλείνουν, έτσι οι επισκέπτες να μπορούν να ξαναφτιάξουν τον χώρο τους, αντί να παγιδευτούν σε αδιέξοδο.
Για τα παιδιά τα όρια τείνουν να είναι ρευστά και να μην ακολουθούν τη λογική, ενώ οι ενήλικες ακολουθούν μια πιο ελεγχόμενη και γραμμική προσέγγιση, ακολουθώντας υπονοούμενα όρια.
Ο Ιλόρι τιμά την έννοια του παιχνιδιού στις εγκαταστάσεις του και τη συμπεριφορά απέναντι στο παιχνίδι που είναι ενστικτώδης για τα παιδιά αλλά λιγότερο για τους ενήλικες. Για αυτό το λόγο και οι τοίχοι της εγκατάστασης μπορούν να ανοίξουν με φερμουάρ και να δημιουργήσουν ξεχωριστά χωρικά μοτίβα από αυτά που σχηματίζουν οι ενήλικες ενώ βιώνουν ένα συγκεκριμένο χώρο. Η κίνηση έτσι των παιδιών στο χώρο είναι ανεμπόδιστη και αντίθετη με τα αντιφατικά μοτίβα κίνησης που δημιουργούνται από ενήλικες.
Για τα παιδιά τα όρια τείνουν να είναι ρευστά και να μην ακολουθούν τη λογική, ενώ οι ενήλικες ακολουθούν μια πιο ελεγχόμενη και γραμμική προσέγγιση, ακολουθώντας υπονοούμενα όρια. Όμως το πιο ενδιαφέρον εκτός των άλλων στοιχείο του λαβυρίνθου είναι το μουσικό στοιχείο που περιλαμβάνεται με δυο κυκλικά ξυλόφωνα να προκαλούν τους επισκέπτες να δημιουργήσουν ήχο και δημιουργώντας τη δική τους μουσική που ηχογραφείται και θα αναμιχθεί σε τραγούδια που σκοπεύουν να τεκμηριώσουν τους ήχους του χώρου και μέσω αυτών τη χαρά που ένιωσαν οι επισκέπτες.
«Το παιχνίδι πρέπει να είναι συλλογικό, γι' αυτό δημιούργησα αυτήν την εγκατάσταση για επισκέπτες όλων των ηλικιών για να εξερευνήσουν ήχους, χρώματα και μοτίβα σε έναν κοινόχρηστο χώρο», είπε ο δημιουργός της εγκατάστασης, με την ελπίδα ότι το «Ακούγοντας τη χαρά» θα εξάψει τη φαντασία και θα υπενθυμίσει σε όλους μας τη δύναμη του παιχνιδιού.