Ο ιστορικός Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Καΐρου που ιδρύθηκε το 1930, και αποτέλεσε για δεκαετίες από τις ωραιότερες λέσχες επάνω στον Νείλο, τα τελευταία χρόνια είχε παρακμάσει. Φέτος, η Ελληνική Κοινότητα αποφάσισε να τον ανακαινίσει και να του ξαναδώσει την παλιά του αίγλη. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Χρήστος Καβαλής, πρόεδρος της κοινότητας και ο Γιώργος Χαγιάτ, πρόεδρος του ΕΝΟΚ, μιλούν για όσα οραματίζονται για τον υπέροχο αυτό χώρο και τον ρόλο που μπορεί να παίξει στην νέα εποχή που αναδύεται στην Αίγυπτο.
Ποια χρήση εξυπηρετεί τα τελευταία χρόνια ο ΕΝΟΚ ;
Χρήστος Καβαλής: Είναι το ελληνικό αθλητικό και κοινωνικό σωματείο της ελληνικής παροικίας στο Κάιρο. Γιώργος Χαγιάτ: Είναι μάλιστα η βεράντα της παροικίας πάνω στον Νείλο. Σκοπός μας είναι με την ανακαίνιση που κάνουμε τώρα να καταφέρουμε να προσελκύσουμε περισσότερο κόσμο από την ελληνική παροικία, και νομίζω τα καταφέρνουμε καλά σε αυτό το κομμάτι.
Εξακολουθεί να διατηρεί τον αθλητικό του χαρακτήρα;
Χ.Κ.: Ναι! Γ.Χ.: Η φροντίδα μας είναι να μείνει για πάντα ως ο ελληνικός αθλητικός ναυτικός όμιλος του Καϊρου.
Ποιοι αποτελούν τους αθλητές; Δηλαδή είναι αποκλειστικά ελληνικής καταγωγής ή αυτό δεν έχει σημασία;
Χ.Κ.: Είναι αθλητικό σωματείο με ομάδες που κυρίως αποτελούνται από Αιγυπτίους καθώς ο λιγοστός αριθμός των Ελλήνων δεν παράγει πλέον πολλούς αθλητές. Γ.Χ.: Προσπάθεια μας είναι πάντα να προσελκύσουμε νέα παιδιά, κυρίως Ελληνόπουλα και να τα προωθήσουμε στο άθλημα. Ο ΕΝΟΚ λαμβάνει μέρος κανονικά σε κρατικούς αγώνες. Στόχος της διοίκησης και των προπονητών είναι η συμμετοχή και η απόκτηση τίτλων με τα ελληνικά χρώματα όπως τον παλιό καλό καιρό.
Ως χώρο αναψυχής, τι λέτε ότι θα μπορέσει να προσφέρει στο σημερινό Κάιρο ;
Χ.Κ.: Την εναλλακτική πρόταση για την νεολαία με την ενασχόληση με τον αθλητισμό μέσα σε ένα ελληνικό φιλικό περιβάλλον. Γ.Χ.: Το οποίο εμπεδώνει πάντα τις καλές σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας.
Με δεδομένο το σημαντικό παρελθόν της ελληνικής παρουσίας ετών, τόσο οι εγκαταστάσεις όσο και η τοποθεσία παραπέμπουν σε εποχές μεγάλης ακμής. Με την ανακαίνιση του σκοπός σας είναι να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο νεανικό στέκι ή ένα κλειστό κλαμπ που θα διαθέτει καφέ – ρεστοράν για μέλη;
Χ.Κ.: Ένα σύγχρονο στέκι για όλες τις ηλικίες , πάντα όμως με το ελληνικό χρώμα, με την ελληνική μορφή φιλοξενίας, και την προβολή των ηθών και εθίμων μας.
Η αναβάθμιση που επιχειρείται έχει σαν στόχο την επαναφορά μιας δυναμικής ελληνικής παρουσίας με μοντέρνο προφίλ ή ένα επιχειρηματικό στοίχημα σε ένα από τα ομολογουμένως ωραιότερα σημεία της πόλης;
Χ.Κ.: Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, και τα δύο είναι στόχος.
Ποιοι είναι οι βασικοί συντελεστές αυτής της ανακαίνισης;
Χ.Κ.: Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου Γ.Χ.: Οι διπλωματικοί φορείς που από εξ’ αρχής ήταν πάντα στο πλευρό μας, η ΕΚΚ και ιδιαίτερα ο πρόεδρος της που μας συμπαρασταθήκαν σαν να πόνταραν σε μας, μας βοήθησαν οικονομικά, και μας εμπιστεύτηκαν, που ήταν και το κυριότερο. Ιδιαίτερα μας στήριξε και μας βοήθησε ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Κάιρο κ. Γιάννης Χατζαντωνάκης ο οποίος είναι πάντα στο πλευρό μας, κάτι που μας διευκολύνει όχι μόνο ηθικά, αλλά και οικονομικά με την βοήθεια του με διάφορες δωρεές προς τον ΕΝΟΚ.
Συνέντευξη: Χρήστος Παρίδης
Ευχαριστώ για τη συμβολή της σ' αυτήν τη συνέντευξη, την Δρ. Μαριλένα Γρίβα, Πολιτιστική Σύμβουλο της Ελληνικής Πρεσβείας στο Κάιρο
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΑΪΡΟΥ (ΕΝΟΚ)
Αφορμή για την ίδρυση του ΕΝΟΚ πρώτη νίκη με τετράκωπο στους Ναυτικούς Αγώνες του Φαλήρου το 1929 (ερέτες της νικήτριας λέμβου ήταν οι Κλωνάρης, Αττκιουζέλ, Θεοδωρόπουλος, Σικελιανός και Παπαϊωάννου στο πηδάλιο).
Ιδρύθηκε, λοιπόν, τον Νοέμβριο του 1930 με έδρα τη σημερινή προνομιακή τοποθεσία δίπλα στον Νείλο (δυτική όχθη). Πρόκειται για Κωπηλατικό Όμιλο, για να ακριβολογούμε. Αναγνωρίστηκε ως σωματείο δημόσιας ωφελείας στις 7 Απριλίου 1933 και καταχωρήθηκε στα μητρώα του Ελληνικού Προξενείου Καΐρου στις 17 Απριλίου 1933. Τον Δεκέμβριο 1935 λειτούργησε Τμήμα Ναυτικής Εκπαίδευσης (Σώμα Ελλήνων Ναυτοπαίδων).
Αρχικά οι νεώσοικοι του ΕΝΟΚ ήταν αγκυροβολημένοι δίπλα στο Pont des Anglais, η οποία ενώνει το νησάκι Γκεζίρα με τη δυτική όχθη του Νείλου. Το 1939 μετακινήθηκαν για ένα μικρό διάστημα στην ανατολική όχθη της οδού Μασπέρο, δίπλα στη γέφυρα του Κασρ ελ Νιλ. Το 1943 επέστρεψαν στο Pont des Anglais (Γέφυρα των Άγγλων) που αργότερα μετονομάστηκε Κόμπρι ελ Γκαλά. Εκεί παραμένει μέχρι σήμερα. Το 1931 το σωματείο ήταν εγκατεστημένο σε δύο πλωτά τμήματα. Το μεγαλύτερο περιλάμβανε λεμβαρχείο με εμβαδόν 120 τ.μ. και αποδυτήρια 35 τ.μ. με ιματιοφυλάκια, λουτήρες και φαρμακείο καθώς και κατάστρωμα 60 τ.μ.. Το δεύτερο πλωτό είχε σκεπαστή γέφυρα 110 τ.μ. και στο κάτω επίπεδο υπήρχε γραφείο, αναγνωστήριο και κυλικείο. Τον Δεκέμβριο του 1934 εγκαινιάστηκαν ιδιόκτητοι νεώσοικοι και βαπτίστηκαν τέσσερις καινούργιες λέμβοι. Στα εγκαίνια παρέστη και ο Πρέσβης Δενδραμής. Ο Μουδίρης της Γκίζας βάπτισε "δια θραύσεως καμπανίτου οίνου" την τετράκωπο με το όνομα Ίσις. Τον αγιασμό έκανε ο Πτολεμαΐδος Άνθιμος. Ο ΕΝΟΚ στην αρχή χρησιμοποιούσε μεταχειρισμένες λέμβους που σιγά-σιγά αντικατέστησε με καινούργιες.
Η κωπηλατική κίνηση στο Κάϊρο ήταν υπό την επίβλεψη της ομοσπονδίας κωπηλατικών ομίλων Αιγύπτου (Federation des Societes d'Aviron d'Egypte -συγγνώμη για την έλλειψη τόνων) και περιελάμβανε περιφερειακούς αγώνες σε τρεις γύρους συνήθως και το πρωτάθλημα Καΐρου που διεξάγονταν από την αρχή του χρόνου μέχρι την αρχή του καλοκαιριού. Ενδεικτικό για την ανάπτυξη του αγωνίσματος ήταν ότι στους Παναιγυπτίους Aγώνες του 1938 στο Κάιρο συμμετείχαν εκτός του ΕΝΟΚ 17 ακόμα όμιλοι: Club Internazionale Canottieri, Club Nautique Francais, Reale Societa Connotieri "Italia", Club Nautique Suisse, Port Said Rowing Club, Cercle de l'Aviron, British Boat Club, Cercle Nautique, Cairo River Club, Deutscher Sportverein, Sezionne Nautica G.I.L.E., Royal Rowing Club, αθλητικός όμιλος της Ακτοφυλακής, Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Αλεξανδρείας, Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Πορτ Σάιντ.
Πρώτος Πρόεδρος του ΕΝΟΚ ο Μικές Μαύρος (1931-1947) και δεύτερος ο Πάρις Μπελλένης (1947-1950). Το 1931 που ήταν πρώτος χρόνος λειτουργίας υπήρχαν 28 μέλη και το 1936 είχαν ξεπεράσει τα 100, ενώ το 1948 περίπου στα 300. Ο L. Marelli ήταν ο πρώτος προπονητής του ομίλου στη δεκαετία του ‘30. Το 1930 καθήκοντα αφέτη είχε ο Γιώργος Μανιατόπουλος ενώ ο Πάνος Νικολακάκης ήταν κριτής τέρματος και το 1938 ο Δημήτρης Αδαμαντίδης είχε χρέη ελεγκτή βαρών. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είχε ανακηρυχθεί επίτιμος πρόεδρος ο Πρίγκιπας Παύλος.
Πηγή:
Μαρίας Αδαμαντίδου, Ο Ελληνικός Αθλητισμός στο Κάιρο του 20ου αίωνα