ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Ο Γιάννης επέστρεψε στον τόπο που μεγάλωσε, μεταξύ βουνού και θάλασσας

Ο τόπος μου, το Εξωχώρι Δυτικής Μάνης Facebook Twitter
Αν έπρεπε να πάω κάποιον σε ένα σημείο ώστε να καταλάβει μεμιάς τον τόπο μας, θα τον πήγαινα στην κορυφή του Ταΰγετου.
0

Ο τόπος είναι η δυτική Μάνη. Το χωριό είναι το Εξωχώρι στα 550 μ. υψόμετρο. Στην πλάτη μας η αγκαλιά του Ταΰγετου (2.407μ.), στα πόδια μας ο μεσσηνιακός κόλπος με τα πασίγνωστα χωριά της Καρδαμύλης, της Στούπας και της Σελήνιτσας. Αν θα έπρεπε να επιλέξω ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής, είναι ο εξαιρετικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας με άρρηκτο συνδετικό κρίκο τα αρχαία μονοπάτια.

Όλη η Μάνη, και κυρίως η ημιορεινή ζώνη, είναι μια πεζοπορική διαδρομή στον χρόνο και την Ιστορία. Ο περίπατος, όμως, που μου αρέσει ιδιαίτερα, ξεκινά από το χωριό μου, το Εξωχώρι, συνεχίζει προς το φαράγγι του Βυρού, περνάει από την παλιά πόλη και την Καρδαμύλη και επιστρέφει από το Πετροβούνι στο Εξωχώρι. Είναι μια κυκλική διαδρομή μήκους 10χλμ. με 500 περίπου μέτρα υψομετρική διαφορά χωρίς τεχνικές δυσκολίες, με το τερέν και τη θέα να αλλάζουν συνεχώς, περνώντας διαδοχικά μέσα από ελαιώνες, καλντερίμια, μονοπάτια και μικρούς οικισμούς.

Μένω μόνιμα στην περιοχή από το 2004. Γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ, έπειτα έζησα αρκετά χρόνια στην Αθήνα. Δεν με έφερε πίσω η μοίρα, επέστρεψα στον τόπο αυτό από επιλογή.

Θα άλλαζα την κυρίαρχη αντίληψη ότι η ορθή σκέψη μάς ανήκει αποκλειστικά. Θα ήθελα να υπάρχει καλύτερη αντιμετώπιση και ανοχή στη διαφορετικότητα, με καλύτερη κοινωνική συνοχή και αντίληψη όσον αφορά την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου.

Ξεκινώντας από τα ημιορεινά, θα πρέπει να μιλήσω σίγουρα για την ταβέρνα του Δημήτρη στο Καρυοβούνι, μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία μέσα στα βουνά. Έπειτα στο Εξωχώρι η ταβέρνα Με θέα για όσους θέλουν να νιώσουν τι σημαίνει αυθεντικό μανιάτικο σπιτικό φαγητό. 

ΜΑΝΗ
Γιάννης Αβραμέας

Θα πρέπει να δοκιμάσετε σίγουρα ελαιόλαδο, σύγκλινο (παστό λουκάνικο), ντόπιο τυρί σφέλα με μέλι, λαλάγγια, σαλάτα με κρεμμύδι και πορτοκάλι, πράσινες τσακιστές ελιές λεμονάτες, τσουχτή μακαρονάδα, τραχανά με χοιρινό, τσάι Ταϋγέτου με το αντίστοιχο μέλι φυσικά.

Από τα παραθαλάσσια καταστήματα είναι πολλά αυτά που μου έρχονται κατά νου. Το εστιατόριο Ελιές, για παράδειγμα, είναι ένα χώρος όπου σίγουρα θα φας εάν θες να έχεις ολοκληρωμένη γαστρονομική εμπειρία από την περιοχή. Όμως, θα σταθώ σε δύο πιο μικρά και ιδιαίτερα καταστήματα τα οποία είναι ανοιχτά και τον χειμώνα. Το ένα είναι ο Κρίταμος επάνω στον κεντρικό δρόμο, απέναντι από το δημαρχείο. Μικρός και ποιοτικός κατάλογος με πολύ καλό σέρβις και σταθερή ποιότητα. Θα ακουστεί λίγο παράξενο, αλλά προτείνω μεταξύ άλλων το ζουμερό μπέργκερ του. Κοντά στην παλιά πόλη είναι το κατάστημα Η αυλή της Γιωργίτσας. Εδώ θα δοκιμάσετε την περιβόητη μανιάτικη τσούχτη μακαρονάδα με αυγό και καψαλισμένη μυζήθρα όπως την έφτιαχναν παλιά οι γιαγιάδες μας. Είναι γεγονός ότι το γαστρονομικό κομμάτι στην περιοχή μας βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο.

Αν έπρεπε να πάω κάποιον σε ένα σημείο ώστε να καταλάβει μεμιάς τον τόπο μας, θα τον πήγαινα στην κορυφή του Ταΰγετου. Με μία μόνο ματιά γίνονται προφανείς και απόλυτα κατανοητοί οι λόγοι που με οδήγησαν στο να επιστρέψω και να μείνω στη Μάνη.

Ο τόπος μου, το Εξωχώρι της Δυτικής Μάνης Facebook Twitter
Αγαπημένη συνήθεια το καλοκαίρι είναι οι πεζοπορίες στις σκιές των μεγάλων φαραγγιών της περιοχής, στην κορυφή και στα βουνά του Ταΰγετου.

Είναι δύσκολο να ταξινομήσει κανείς τα ενδιαφέροντα κτίρια του τόπου. Θα έλεγα και πάλι ότι, όπου και να πας, σε όποιο χωριό και να βρεθείς, εάν έχεις ανοιχτό το μυαλό σου, θα βρεις πάντα κάτι να συνδεθείς. Ο τόπος είναι ένα απέραντο λαογραφικό μουσείο.

Μυστικό όχι, δεν θα μπορούσα να αποκαλύψω, όχι από μυστικοπάθεια, αλλά γιατί εδώ στη Μάνη ναι μεν είμαστε φιλόξενοι, αλλά δεν ανοιγόμαστε με τη μία, πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον άλλο, να δούμε τις ποιότητές του και μετά να τον αφήσουμε να δει τα κρυμμένα που κάνουν αυτό τον τόπο τόσο ιδιαίτερο. Ανάλογα με το ποιος είσαι, ανάλογη θα είναι και η εμπειρία σου.

Με ρώτησες για έναν ιδιαίτερο άνθρωπο και στο μυαλό μου αβίαστα ήρθε ο Κώστας Ξυδέας. Είναι ο επικεφαλής της ΓΑΙΑ, μιας ομάδας πολιτικής προστασίας που έχει τη βάση της εδώ στην περιοχή. Ο Κώστας και η ομάδα του, εκτός του τεράστιου κοινωνικού έργου που ακούραστα προσφέρουν, κρατούν ζωντανή την ιδέα της αλληλεγγύης, του αλτρουισμού και της βοήθειας προς τον συνάνθρωπο, δίχως όρους και ανταλλάγματα. 

Θα άλλαζα την κυρίαρχη αντίληψη ότι η ορθή σκέψη μάς ανήκει αποκλειστικά. Θα ήθελα να υπάρχει καλύτερη αντιμετώπιση και ανοχή στη διαφορετικότητα, με καλύτερη κοινωνική συνοχή και αντίληψη όσον αφορά την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου.

Ο τόπος μου, το Εξωχώρι της Δυτικής Μάνης Facebook Twitter
H ΓΑΙΑ είναι μια ομάδα πολιτικής προστασίας που έχει τη βάση της στην περιοχή και κρατάει ζωντανή την ιδέα της αλληλεγγύης, του αλτρουισμού και της βοήθειας προς τον συνάνθρωπο, δίχως όρους και ανταλλάγματα. 

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε εδώ είναι η μεγάλη αντίθεση που υπάρχει μεταξύ της ζωής το καλοκαίρι και της ζωής τον χειμώνα. Το καλοκαίρι υπερπληθυσμός και τον χειμώνα ερημιά. Δεν έχεις την αίσθηση της ροής της ζωής. Μεγάλη αντίθεση. Βέβαια, εάν είσαι ευρηματικός και δημιουργικός, παραμένεις στους στόχους σου και έχεις ποιότητα ζωής όλο τον χρόνο.

Αγαπημένη συνήθεια το καλοκαίρι είναι οι πεζοπορίες στις σκιές των μεγάλων φαραγγιών της περιοχής, στην κορυφή και στα βουνά του Ταΰγετου. Με κολύμπι για αποθεραπεία.

Τώρα, για τον χειμώνα, πρέπει να αναλογιστείτε ότι βρισκόμαστε στο νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης. Ο Ταΰγετος δημιουργεί ένα μικροκλίμα με ήπιο χειμώνα,  χωρίς ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες. Ως εκ τούτου το ορεινό τρέξιμο και η ποδηλασία έχουν την τιμητική τους. Επίσης η ενασχόληση με την ανεξάρτητη καλλιτεχνική ομάδα αυτομόρφωσης West Mani Frames που έχουμε δημιουργήσει εδώ και πέντε χρόνια δίνει στον χειμώνα μας μια ποιοτική και ουσιαστική νότα. Ασχολούμαστε ως ομάδα με τη φωτογραφία δρόμου αλλά και με την εικόνα γενικότερα. Έχουμε διοργανώσει στην περιοχή μας δύο φωτογραφικά φεστιβάλ και πρόσφατα ολοκληρώσαμε τα γυρίσματα της δεύτερης ταινίας μας μικρού μήκους.

Ο τόπος μου, το Εξωχώρι της Δυτικής Μάνης Facebook Twitter
Βασική προϋπόθεση για να σε κρατήσει ο τόπος είναι να έχεις μια  ισορροπημένη σχέση με τον εαυτό σου και τις αναζητήσεις σου.

Η Μάνη είναι ένας τόπος με ιδιαιτερότητες. Αν θέλει κάποιος να ζήσει μόνιμα εδώ, δεν θα μιλήσουμε τα πρακτικά ζητήματα πρώτα. Για να δώσω το στίγμα θέλω να πω ότι βασική προϋπόθεση για να σε κρατήσει ο τόπος είναι να έχεις μια ισορροπημένη σχέση με τον εαυτό σου και τις αναζητήσεις σου. Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα να δίνω συμβουλές. Παρ' όλα αυτά θα πρότεινα μία επίσκεψη το καλοκαίρι και μία τον χειμώνα πριν πάρει κανείς μια απόφαση ζωής. Εάν έρθεις και αφήσεις το ένστικτο να λειτουργήσει, είμαι σίγουρος ότι θα πάρεις τη σωστή απόφαση. Ο τόπος είναι ιδιαίτερος, είναι το μεγαλείο των μικρών πραγμάτων και του ανεπαίσθητου. Εάν τον νιώσεις, θα σε κερδίσει για πάντα. Εάν προσπαθήσεις να τον προσεγγίσεις μόνο υπολογιστικά και στερεοτυπικά, θα σε διώξει τελικά.

Ο Γιάννης Αβραμέας είναι οδηγός βουνού, ιδιοκτήτης της εταιρείας 2407 Outdoor Experience και διοργανωτής του Taygetos Challenge.

Ταξίδια
0

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Ο τόπος μου, οι Σέρρες

Γειτονιές της Ελλάδας / Τρία πράγματα οφείλεις να δοκιμάσεις στις Σέρρες: Μπουγάτσα, σουβλάκι και ακανέ

Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης μένει στις Σέρρες από τότε που γεννήθηκε, με ένα μικρό διάλειμμα για σπουδές, και περιγράφει τα θετικά και τα αρνητικά της περιοχής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ