Ενόχληση της εταιρίας Αιματολογίας- Ογκολογίας με τις εκκλήσεις οικογενειών για θεραπεία των παιδιών τους στο εξωτερικό

Ενόχληση της εταιρίας Αιματολογίας- Ογκολογίας με τις εκκλήσεις οικογενειών για θεραπεία των παιδιών τους στο εξωτερικό Facebook Twitter
Φωτογραφία αρχείου
4

Την αντίδραση της Ελληνικής Εταιρείας Αιματολογίας-Ογκολογίας προκάλεσαν οι καταχωρήσεις στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο που αφορούν εκκλήσεις οικογενειών για επείγουσα συλλογή χρημάτων, προκειμένου παιδιά και έφηβοι, με μη ανταποκρινόμενες στη θεραπεία μορφές καρκίνου, να μεταβούν στο εξωτερικό για πρόσθετη αγωγή.


Οι παρεμβάσεις αυτές, που πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό, σύμφωνα με τους επικεφαλείς της εταιρείας, λαμβάνουν χώρα χωρίς προηγούμενη επικοινωνία με τους θεράποντες ιατρούς δημιουργώντας ταυτόχρονα την αίσθηση στην κοινή γνώμη πως «η μόνη θεραπεία που θα μπορούσε να δώσει σοβαρές ελπίδες για να συνεχίσει να ζει ένα παιδί με καρκίνο είναι η μετάβαση στο εξωτερικό» , όπως χαραχτηριστικά αναφέρει συγκεκριμένη καταχωρημένη ανακοίνωση.

Το ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας σε ανακοίνωση της τονίζει,ότι, "παιδιά και έφηβοι με καρκίνο πρέπει να αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένη ομάδα σε παιδιατρικά νοσοκομεία και κλινικές με προσανατολισμό ολιστικής, συντονισμένης προσέγγισης απολαμβάνοντας όλες τις απαιτούμενες υπηρεσίες της κλασικής υψηλού επιπέδου φροντίδας".

Όπως εξηγούν οι επιστήμονες , στην Ελλάδα λειτουργούν οργανωμένα Τμήματα Παιδιατρικής Αιματολογίας - Ογκολογίας όπου οι ασθενείς θεραπεύονται δωρεάν.

"Τα Τμήματα αυτά στελεχώνονται από έγκριτους και έμπειρους συναδέλφους Αιματολόγους - Ογκολόγους με εξειδικευμένη εκπαίδευση, υποστηρίζονται από αντίστοιχες παιδιατρικές υπο-ειδικότητες και μονάδες, προσφέροντας ολοκληρωμένη φροντίδα στο παιδί και έφηβο με καρκίνο. Στα πλαίσια αυτά, το παιδί με καρκίνο στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται με βάση τις αντίστοιχες διεθνείς και σύγχρονες προδιαγραφές.

Συμβαίνει σπάνια, να είναι απαραίτητη μία εξειδικευμένη, επιβεβαιωμένα αποτελεσματική, αγωγή ή παρέμβαση που δεν είναι διαθέσιμη στην Ελλάδα. Τότε οι θεράποντες ιατροί συντονίζουν την μετάβαση των παιδιών σε γνωστής εμπειρίας εξειδικευμένα κέντρα σε Ευρώπη ή Αμερική, του Δημόσιου ή Ακαδημαϊκού Τομέα Υγείας (και όχι κατευθυνόμενα στον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού όπως δυστυχώς παρατηρείται τελευταία). Η μετάβαση των μικρών ασθενών μας σε Δημόσια Νοσοκομεία του εξωτερικού, γίνεται σε αυτή την περίπτωση, με πλήρη κάλυψη των δαπανών από το κράτος και μετά από απόφαση του Ανώτατου Υγειονομικού Συμβουλίου, μετά από συνεννοήσεις και εισήγηση των γιατρών τους."

Η Ελληνική Εταιρεία Αιματολογίας-Ογκολογίας, τονίζει επίσης ότι οι θεράποντες ιατροί ενδιαφέρονται περισσότερο από κάθε άλλον εμπλεκόμενο για την, κατά το δυνατό και με καλύτερο τρόπο, επιτυχή έκβαση των μικρών ασθενών τους.

"Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας σαφές ότι, αν οπουδήποτε στον κόσμο υπήρχε αποδεδειγμένα αποτελεσματική ΜΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ θεραπεία και η οποία δεν είναι διαθέσιμη στη χώρα μας, ο ασθενής θα έπαιρνε έγκριση μετάβασης σε αντίστοιχο κέντρο του Δημοσίου, οπουδήποτε στον κόσμο, προκειμένου να τύχει της απαραίτητης φροντίδας για την ίασή του. Δυστυχώς, για την ώρα, δεν υπάρχει κέντρο σε ολόκληρο τον κόσμο που να μπορεί να θεραπεύσει όλους (100%) τους ασθενείς με καρκίνο," επισημαίνεται στην ανακοίνωση.

Το παιδί με καρκίνο έχει ένα χρόνιο νόσημα, που χρειάζεται διαχρονική και συνεχή αντιμετώπιση και όχι απλά περιστασιακή εκτίμηση, εξηγούν οι επιστήμονες και προσθέτουν οτι κάθε προσφορά ιατρικής γνώμης είναι ευπρόσδεκτη αλλά για να είναι χρήσιμη και ουσιαστικά αποτελεσματική, οφείλει να ακολουθεί τους κανόνες δεοντολογίας της Ιατρικής επιστήμης που προϋποθέτουν κατ' αρχάς, ενημέρωση και επικοινωνία με τους θεράποντες.

"Σε αντίθετη περίπτωση, αναπόφευκτα μπορεί να οδηγήσει σε αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στη θεραπεία και προστριβές από απρόσφορες ενέργειες, που προκαλούν πρόσθετη ανασφάλεια και άγχος στους γονείς", καταλήγουν.

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
Δεν αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό της ανακοίνωσης. Αν μια θεραπεία στην Ελλαδα δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, γιατί οι ίδιοι οι γιατροί να μην παραπέμπουν τον ασθενή έξω, εφόσον εκεί μπορεί να υπάρχει κάποια σωτήρια εναλλακτική; Ας εστιάσουν στο να εκτελούν άψογα τη δουλειά τους και ας αφήσουν τις κομπλεξικές ανακοινώσεις.
Έχοντας χάσει τον άνθρωπο μου απο καρκίνο, θέλω να πω ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.Όποιος έχει επισκεφθεί τα δημόσια νοσοκομεία θα τον πιάσει απελπισία (ακόμα και άρρωστος να μην είσαι, το κλίμα θα σε καταρρακώσει). Ενώ πολλά απο τα ιδιωτικά κέντρα δεν έχουν άδεια για ογκολογικές πτέρυγες (τις οποίες όμως λειτουργούν κανονικά).Ο καρκίνος είναι μια πολύ ακριβή ασθένεια και όποιος έχει τους πόρους να βγει στο εξωτερικό προτείνω να το κάνει. Γιατί ελπίζω ότι θα παρέχουν περισσότερα οφέλη και αξιοπρεπέστερη περίθαλψη. Δεν θα ξεχάσω πρώτη στιγμή που η χημειοθεραπεία επηρέασε τα μαλλιά. Παντού στο μαξιλάρι και γύρω απο το κρεββάτι είχε τρίχες και ενώ ζήτησα να καλέσουν κάποιον να ξυρίσει τα υπόλοιπα, αναγκάστηκα το απόγευμα να πάω να αγοράσω ξυριστική μηχανή για να τα ξυρίσω εγώ μπας και προλάβω να διασώσω λίγη απο την κατεστραμμένη ψυχολογία μας. Δεν μπορώ να ξεχάσω το πόσο δύσκολο ήταν να βρω τους γιατρούς για να μιλήσω. Τα χρήματα που έπρεπε να δώσουμε στις αποκλειστικές γιατί το προσωπικό ήταν ελάχιστο για τις ανάγκες των ασθενών. Τις μετακινήσεις μας για τις απαραίτητες φυσιοθεραπείες. Δεν ξέρω τι θα κάναμε αν είχαμε την πολυτέλεια του χρόνου (ζήσαμε αυτό το γολγοθα για μόνο 8 μήνες) αλλά νομίζω ότι θα προσπαθούσαμε να πάμε κάπου έξω, με την ελπίδα της καλύτερης μεταχείρισης. Ναι, δεν υπάρχει κλινική που να θεραπεύει 100% τους ασθενείς με καρκίνο αλλά αυτό το ξέρουν όλοι. Δεν βγαίνουν στο εξωτερικό για να θεραπευτούν σίγουρα. Βγαίνουν στο εξωτερικό γιατί εκεί έχουν περισσότερες πιθανότητες ίασης και ακόμα για περιπτώσεις σαν αυτή που έζησα εγώ, υπάρχει ελπίδα για καλύτερη ζωή (όση ζωή τους μένει).
Όσοι έχουμε χάσει ανθρώπους από καρκίνο μέσα στα ελληνικά νοσοκομεία, και για γρίπη που λέει ο λόγος τώρα πια, θελουμε να νοσηλευτουμε στο εξωτερικό. Ως άνθρωπος που έχω ζήσει τα νοσοκομεία και εντός Ελλαδας κ εκτός, έχω να πω ότι οι διαφορές είναι τεράστιες σε όλα τα επίπεδα. Πολύ ωραία τα λέει το δελτίο τύπου στη θεωρία. Η πραγματικότητα όμως στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Και μην ξανακουσω " και έξω να πας, τα ίδια θα σου κάνουν". Όχι δεν σου κάνουν τα ίδια. Νομίζετε ότι θέλει κανείς να ξενιτευται, να ταλαιπωρείται κ να ξεπαραδιαζεται έτσι από καπρίτσιο ή μία αόριστη αίσθηση ότι εκεί έξω κάτι υπάρχει ίσως;