14.6.2014 | 02:10
Πονάω...
...που δεν είμαι αυτό που θες, που δε μπορώ να σε έχω αγκαλιά και να σου λέω ιστορίες. Και πονάω που μου έδωσες ελπίδες και μετά τις πήρες πίσω με ένα "παρεξήγησες, δε νιώθω άνετα με την οικοιότητα". Κι ακόμα λέω το όνομά σου όταν ξυπνάω απότομα τα βράδια.
