8.5.2014 | 16:22
Μου λείπεις
Την ιστορία αυτής της γνωριμίας / επαφής / επικοινωνίας /..συνάντησης ακόμα αν θες, μπορούν να τη διηγηθούν ακόμα και οι φίλοι σου. Τόσο δημόσια. Τόσο κοινή. Πάντα ήθελες να έχεις κοινό. Όλο το τίποτα, κλεισμένο σε μια κούτα αναμνήσεων για το δρόμοΌμως υπάρχει μια στιγμή δική μας. Αληθινή. Δε ξερω..ίσως να σου πω ευχαριστώ πρέπει. Να σου πω.Ακούω κάποιον να τραγουδάει από το διπλανό παράθυρο στ’ακουστικάΧαμογελάω και μετά από λίγο βουρκώνω και μετά η φωνή σταματά. Τα γνωστά.
