Φύγε από την Πάτρα ΤΩΡΑ!

Φύγε από την Πάτρα ΤΩΡΑ! Facebook Twitter
H πόλη είναι μια χαρά, αλλά λίγο η κούραση για να βρω αυτό το σπίτι, ο ήλιος και κάποιοι αγενέστατοι άνθρωποι που ήταν σαν να μου έλεγαν: ''Φύγε από την Πάτρα, ΤΩΡΑ'', με έκαναν να δω την πόλη αυτή κενή και επίπεδη
20

Το αμέσως επόμενο πρωί έπειτα από την ημέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων για αυτές τις πανελλήνιες που πλέον μας πήραν τη ζωή ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά, εγώ παρέα με όλη την οικογένειά μου είπαμε όπως πολλές από τις αγχωμένες οικογένειες των ''επιτυχόντων'' να πάμε στην πόλη που πέρασα, την Πάτρα, έτσι ώστε να δω λίγο την πόλη και να ψάξουμε για το σπίτι στο οποίο θα περάσω τα επόμενα 4, 5... ναι εντάξει χρόνια της ζωής μου. Δεν έχω νιώσει πιο περίεργα στη ζωή μου. Ίσως να έφτασε η ώρα που θα έπρεπε. Μέχρι τώρα όλα ήταν τόσο εύκολα και ας μην το καταλάβαινα όταν μου το έλεγαν όλοι οι δικοί μου. Να!! Και τώρα ακούω τη μάνα μου να μου λέει: ''Να δω πώς θα το κάνεις αυτό στο σπίτι σου, μόνη σου! ''Και ίσως, μάλλον, ναι είχε δίκιο. Όλα αυτά τα μικρά και καθημερινά πράγματα που θεωρούσα δεδομένα πλέον θα είναι για μένα η δική μου καθημερινότητα.

Θα μάθω να φροντίζω εγώ τον εαυτό μου και να μην εξαρτώμαι από κανέναν. Και όλα αυτά στο πρακτικό μέρος...στο να μάθω να συντηρώ ένα σπίτι με ένα άτομο μέσα. Ένα άτομο που νομίζω ότι ξέρω καλά και που ξέρω ότι όσο μακριά και αν τύχει να το πάνε και όχι μόνο δύο ώρες δρόμο θα κουβαλάει μέσα του τα πάντα και δεν θα ξεχάσει τις στιγμές που έζησε με τα αγαπημένα του άτομα. Αυτές ήταν οι σκέψεις μου εκείνο το πρωί όταν κοίταζα έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Όσο έτρεχε το αμάξι τόσο απομακρυνόμουν από τα γέλια, τις κρυφές κουβέντες με πιστούς φίλους, τις τσιρίδες και τους επικούς καβγάδες, τη φασαρία της λατρεμένης μου πόλης Αθήνας και από πρόσωπα που πλέον θα έχω να δικαιολογήσω την απόσταση που είχα τόσο καιρό μαζί τους και ας ήμουν δίπλα τους.

Φτάνοντας λοιπόν στην μέλλουσα ΕΥΧΟΜΑΙ ''μία από τις αγαπημένες μου πόλεις'', ένιωσα το πλήρες κενό. Λες και με ξεπέταξες μακριά από αυτά που αγαπούσα σαν τιμωρία. Όχι η πόλη είναι μια χαρά, αλλά λίγο η κούραση για να βρω πια αυτό το σπίτι, ο ήλιος και κάποιοι αγενέστατοι άνθρωποι που ήταν σαν να μου έλεγαν: ''Φύγε από την Πάτρα, ΤΩΡΑ'', με έκαναν να δω την πόλη αυτή κενή και επίπεδη. Ό,τι όμορφο έβλεπα προσπαθούσα να το συγκρίνω με τα πιο όμορφα μέρη της Αθήνας μου (έτσι μου αρέσει να τη λέω) και η σύγκριση διαλυόταν αμέσως καθώς δεν σκέφτηκα ότι στην Αθήνα έχω δημιουργήσει απίστευτες αναμνήσεις που δεν θα ξεχαστούν ποτέ.

Σε αντίθεση με την Αθήνα στην Πάτρα δεν έχω ζήσει ποτέ και δεν είχα την ευκαιρία να την αγαπήσω. Δεν ξέρω αν θέλω...Πάντως και να γίνει αυτό δεν πρόκειται να αγγίξει το δέσιμό μου με την πόλη μου. Εύχομαι και αυτό το μέρος να το έχω στο μυαλό μου με πανέμορφες και μόνο ευχάριστες αναμνήσεις. Βέβαια, σε αυτό το σημείο να πω και κάτι! Μπορεί φεύγοντας να νιώθω απαίσια που θα με χωρίζουν έστω αυτές οι δύο παλιο-ώρες από τους λατρεμένους μου αλλά από την άλλη χαίρομαι τρελά που θα αφήσω ''πίσω'' μου ανθρώπους που μου φέρθηκαν απαράδεκτα, μου έδειξαν το πιο άσχημο πρόσωπό τους το οποίο δεν θα μου λείψει καθόλου τώρα που θα βλέπω από μακριά τη σαπίλα τους.

Περπάταγα στους δρόμους και δάκρυζα, οι άνθρωποι φυσικά και δεν είχαν ιδέα τι σκεφτόμουν και προφανώς θα με πέρασαν για τρελή. Αλλά δεν με ένοιαζε. Πρώτη φορά δεν με ένοιαζε. Δεν με ένοιαζε τι θα πουν οι άλλοι και τι θα πιστέψουν. Ίσως αυτό να είναι το κάτι που θα αγαπήσω στην Πάτρα.

Επιστρέφοντας την ίδια ημέρα πίσω στην Αθήνα μπορώ να πω πως τέτοια ανακούφιση πρώτη φορά νιώθω στη ζωή μου. Με το που άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου, έφαγα από μαμακίστικο φαγητό, κοιμήθηκα στο δωμάτιό μου, κατάλαβα πως ήμουν λίγο αχάριστη. Τα είχα όλα και τα έβλεπα μικρά και πλέον πιστεύω μου άνοιξαν τα μάτια.

Και επειδή όσοι φτάσατε έως εδώ θα με περάσατε για βλαμμένο και κολλημένο με το σπίτι του και την Αθήνα, πρώτα σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να φτάσετε ως εδώ και επίσης καλή αρχή στα νέας σας ξεκινήματα, όποια και να είναι αυτά. Και να θυμάστε πως οι άνθρωποι και οι αναμνήσεις ζουν μέσα μας...μην παραμελήσεις ποτέ κανένα από τα δύο.

20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
Αγαπητή Μάγδα..Σίγουρα κάθε αλλαγή είναι δύσκολη,αλλά πίστεψε με σπουδάζοντας στην Πάτρα οπώς κ εγώ δε θα θέλεις να ξεκολλήσεις από εδώ μετά.Η φοιτητική ζωή θα είναι μια αξέχαστη εμπειρία,αναντίλεκτα.Είναι απόλυτα λογικό να τα βλέπεις όλα ως ένα βουνό γιατί εκεί που τα είχες όλα έτοιμα στο χέρι απο τους γονείς σου,τώρα όλα εξαρτώνται από σένα..Αλλά τι να κάνεις?Κάποια στιγμή θα γινόταν αυτό!Και πιστεψέ με κατά τη διάρκεια της φοιτητικής σου ζωής θα το απολαμβάνεις αυτό.Δε θα τρέχει μια ζωή η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου να σου παρέχουν τα πάντα..Κάποια στιγμή θα χρειαστείς να ζοριστείς κ μόνη.Δεν είναι κακό.Είναι μια εμπειρία,άλλοτε όμορφη άλλοτε άσχημη.Η φοιτητική ζωή μόνο όμορφη είναι.Και που ζορίστηκες να βρεις σπίτι και αυτο μια εμπειρία είναι.Και μην κρατάς μόνο τα άσχημα από αυτή,γιατί είμαι σίγουρος ότι υπήρχε κ κόσμος που σίγουρα σε υποδέχτηκε όμορφα,γιατί συγκρατείς μόνο το άσχημο κομμάτι?αυτά υπάρχουν παντού.Επίσης από τη στιγμή που ζεις στην Αθήνα αποκλείεται να σου φαίνεται Γολγοθάς η Πάτρα.Ύστερα από ένα χρόνο σου εγγυώμαι θα λες τι ανοησίες σκεφτόμουν! ;)
Αααααχ πίστεψέ με, όταν και εγώ πρωτοαντίκρυσα την Πάτρα για να πάω να βρω σπίτι και να σπουδάσω, όχι απλώς βούρκωνα, έκλαιγα με λυγμούς. Δεν μου άρεσε καθόλου, ήθελα επειγόντως πίσω την Αθήνα και τους ανθρώπους της. Σε καταλαβαίνω. Όμως μπορώ να σου εγγυηθώ κάτι...όταν θα έρθει η ώρα να φύγεις από εκεί, θα είσαι ένας άλλος άνθρωπος, γεμάτος από εμπειρίες και ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ. Θα κλαις ξανά, περισσότερο, για να μη φύγεις. Κορίτσι μου, ετοιμάσου να ζήσεις την ωραιότερη περίοδο της ζωής σου. Και φρόντισε να την ζήσεις τέλεια, μέχρι την τελευταία ρανίδα. Σε ζηλέυω πολύ και σου εύχομαι καλή τύχη!!!!!
Η Πάτρα είναι η ωραιότερη πόλη στην Ελλάδα και απ οτι ξέρω η καλύτερη για να περάσεις τα φοιτητικά σου χρόνια!! Είμαι απο τη Κύπρο οπότε η άποψη μου είναι αντικειμενική! Πως μπόρεσες μέσα σε κάτι στιγμές να μην σου αρέσει η πόλη ή οι άνθρωποι της?είμαι 5 ολόκληρα χρόνια στη Πάτρα και δεν θέλω να φύγω ΠΟΤΕ!! ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ!!! πίστεψε με όταν θα έρθεις εδώ αυτά τα 4-5 χρόνια θα καταλάβεις γιατί την λατρεύουμε αυτή τη πόλη!!:) καλή αρχή λοιπόν και σύντομα θα έρθεις στα λόγια μου!! χχ ;)
Γενικά φύγε από την Πάτρα τώρα σου λέγανε οι άνθρωποι. Η πλειοψηφία των πατρινών έχουν απαράδεκτη αντιμετώπιση απέναντι στους φοιτητές, αγένεια, υπεροψία και κανένας σεβασμός λες και δεν είναι οι φοιτητές αυτοί που ζούνε όλη την πόλη. Λες και δεν είναι φοιτητές αλλά κλέφτες λες και τους βρομίζουν την πενταβρώμικη πόλη τους. Συγγνώμη από τους σωστούς πατρινούς που γνώρισα αλλά η πλειοψηφία στα χρόνια μου ως φοιτήτρια εκεί μου άφησε ακριβώς αυτή την αίσθηση.
Έλα ρε συ!! Και εγώ που νόμιζα ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να ξέρει και τους 300.000 κατοίκους για να βγάζει τέτοια συμπεράσματα.... Πες μου και άλλα για την πόλη μου και για μένα... Συγνώμη που δεν σου απολογήθηκα και για τις βδομάδες που έβρεχε μόνο στην Πάτρα και σε καμία άλλη πόλη της Ελλάδας...
προφανώς καταλαβαίνεις ότι δεν ξέρω και τους 300,000 οπότε το υφάκι σου άτοπο. Προφανώς επίσης λέω κάτι που βίωσα και δεν έχω κάποιο έμφυτο μίσος για τους πατρινούς, αν το θεώρησες προσβολή τράβα ζήτα τα ρέστα από τους συμπολίτες σου
Καλέ μου άνθρωπε μην τα παίρνεις, θα σου πω κάτι ακόμη σε συνέχεια όσων λέει η Κατερίνα και ελπίζω να μην σε ταράξω.....ήξερες ότι οι πατρινοί δεν πάνε στα στέκια των φοιτητών??????? Ακόμη και οι συμφοιτητές μου δεν έβγαιναν μαζί μας....Πέρασα καταπληκτικά στην Πάτρα, πάντα θα τη θυμάμαι με αγάπη, αλλά η πλειοψηφία των Πατρινών που γνώρισα (που ΓΝΩΡΙΣΑ, το τονίζω για να μην παρεξηγηθείς πάλι) είναι ακριβώς όπως τα περιγράφει η Κατερίνα...
Σωστά θα ζητήσω τα ρέστα από τους υπερόπτες συμπολίτες μου όταν δεν θα είναι απασχολημένοι να βρωμίζουν την πενταβρώμικη πόλη μας... Το καλό που σου θέλω να σαι από καμία επαρχία και όχι από Αθήνα ή άλλες πόλεις που έχουν το ίδιο πρόβλημα με απορρίματα και να μην έχεις πετάξει ούτε ένα εισιτήριο του αστικού σε πεζοδρόμιο ή στο χώρο του πανεπιστημίου...
Προς dim79:Μήπως είσαι λίγο υπερβολικός με τα στέκια των φοιτητών και τους Πατρινούς; εγώ από την Πάτρα είμαι και στην Πάτρα σπούδασα, οι φίλοι μου ήταν και Πατρινοί και από άλλες πόλεις (μη σου πω κυρίως το δεύτερο), αλλά όλα τα φοιτητικά στέκια γυρίζαμε και σε ...εντατικούς ρυθμούς! Και δε νομίζω ότι αποτελώ εξαίρεση, ξέρω άπειρα παιδιά από την Πάτρα που έκαναν και κάνουν το ίδιο. Κι ακόμα πηγαίνω στα φοιτητικά στέκια κι ας είμαι 30! Η πόλη μου δεν είναι η ομορφότερη, δεν είναι η καθαρότερη, δεν είναι η πλέον ανεπτυγμένη σε πολιτιστικούς και άλλους τομείς (άλλες μικρότερες υπερέχουν και το αναγνωρίζω!) αλλά δεν είναι και το χάλι που περιγράφετε. Όσο για τον κόσμο, άλλοι είναι ευγενικοί και άλλοι όχι τόσο, όπως παντού. Τι να πω, είτε το δικό μου πρίσμα είναι διαστρεβλωμένο λόγω συναισθηματικού δεσίματος είτε η ρετσινιά του "μινάρα" καλά κρατεί! Πάντως στη ζωή μου έχω συναντήσει άπειρους ¨μινάρες" που δεν έχουν καταγωγή ή σχέση με την Πάτρα.
Φυσικά και δεν εννοώ ότι όλοι είναι σκάρτοι, αυτό που προσπαθούσα να πω είναι ότι πχ για καφέ στην όλγας πατρινό δεν θα έβλεπες εύκολα, θα πήγαινε αγίου νικολάου. Και επειδή είμαι πιο μεγάλος από εσένα, το 97-98 που πέρασα εγώ στην Πάτρα, ήμασταν ψιλοχωρισμένοι.....Όλγας και Γεροκωστοπούλου εμείς, αγίου Νικολάου και ψηλά αλώνια εκείνοι...και μην κολλάς μόνο στους φοιτητές. Μην μπαίνεις σε θέση άμυνας, δεν επιτίθεται κανείς, απλώς υπάρχει και αυτή η πλευρά που ίσως να μην ξέρεις, εμείς όμως σαν φοιτητές από άλλη πόλη την είδαμε
Μάγδα Σ., αν και είμαι μία δεκαετία μεγαλύτερή σου και αποτελεί ανάμνηση για μένα η φοιτητική ζωή, βρίσκομαι σε παρόμοια θέση με σένα, αφού αναγκάζομαι να αφήσω την πόλη μου (Πάτρα!) και να στήσω τη ζωή μου αλλού. Όσα γράφεις με άγγιξαν γιατί τα αισθάνομαι κι εγώ. Το άγνωστο φαντάζει εχθρικό, ενώ το οικείο, που για μένα είναι η Πάτρα, είναι ασφαλές, γεμάτο αναμνήσεις και ρίζες. Να είσαι σίγουρη πάντως ότι η πόλη (όχι επειδή είναι η γενέτειρά μου, αλλά επειδή είναι η δική σου φοιτητούπολη) θα σου αφήσει ανεξίτηλες εκπληκτικές αναμνήσεις! Καλή αρχή!
μαγδα κοριτσι μου μην απελπιζεσαι και μην βλεπεις με αυτον τον τροπο το νεο σου ξεκινημα. και εγω, σαν εσενα, εφυγα απο την Αθηνα για να βρεθω στην Πατρα εντελως απροσδοκητα. Ομως ενα χρονο μετα κατεληξα να το θεωρω το πιο ομορφο μερος στην ελλαδα. το να εισαι φοιτητης μακρυα απο την πολη σου ειναι απο τα μεγαλυτερα προνομια που θα μπορουσες να εχεις αυτην την στιγμη. δεν μπορεις να το καταλαβεις ακομη λογικο, ομως πραγματικα μην εχεις τετοια προκαταληψη απενταντι στην πολη που περασες και στο γεγονος οτι τωρα πια θα μενεις μονης σου γιατι ακομη και ενα μηνα αφοτου μετακομισεις θα καταλαβεις οτι ηταν ενα απο τα καλυτερα πραγματα που σου εχουν συμβει!!Προσπαθησε λοιπον να εισαι ανοιχτη στην νεα αυτη εμπειρια, σκεψου οτι ολα εγιναν για καποιο λογο, οσο και αν σου ξυνιζει στην αρχη και θα δεις οτι αυτο που τωρα σου μοιαζει σαν καταδικη θα καταληξουν να ειναι τα καλυτερα χρονια της ζωης σου,θα αποκτησεις εμπειριεσ που θα σε κανουν να αγαπησεισ την πατρα ξεχωριστα απο την αθηνα και να αγαπες και τισ δυο πολεισ για διαφορετικους λογους.Σου ευχομαι ο,τι καλυτερο και ελπιζω να προσαρμοστεις ευκολα στην καινουρια σου ζωη θα δεις οτι δεν θα εκελιχθει ασχημα σε καμια περιπτωση! καλη σταδιοδρομια και συγχαρητηρια που περασες στην σχολη σου!ΥΓ τα παγωτα ειναι καταπληκτικα!! δοκιμασε και δεν θα χασεις
Γλύκο και μικρό μου κοριτσάκι κατ'αρχάς συγχαρήτηρια και καλή αρχή! Εγώ σπούδασα στην Πάτρα 2001-2005 ,με καταγωγή απ'την Αθήνα και ένα έχω να σου πω: ήταν μια βόλτα στον Παράδεισο, τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου που τα αναπολώ συχνά-πυκνά, με αξέχαστες εμπειρίες, με ευτυχισμένες στιγμές, με δυσκολίες που με ωρίμασαν και με φιλίες που επισφραγίστηκαν με κουμπαριές στην πορεία. Η συμβουλή μου.. μη συγκρίνεις την ζωή σου μέχρι τώρα στην Αθήνα, δώσε μια ευκαιρία.. και θα καταλάβεις εν καιρώ τι εννοώ! Σου εύχομαι κάθε καλό!
Εγώ έχω να σου πω ότι η Πάτρα είναι από τις καλύτερες φοιτητικές πόλεις και να είσαι σίγουρη ότι θα περάσεις τέλεια. Η κάθε αλλαγή είναι δύσκολη πόσο μάλιστα η πρώτη φορά που φεύγεις μακριά από την πόλη που μεγάλωσες και αγαπησες, αλλά είσαι τυχερή που θα ζήσεις την αλλαγή αυτή σε μια φοιτητική πόλη. Απόλαυσε το λοιπόν και δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρεία να το ζήσει.. :)
Πίστεψε με, όταν περάσουν αυτά τα 4-5 χρόνια και θα πρέπει να γυρίσεις στην Αθήνα θα σου είναι πολύ πιο δύσκολο και το δέσιμο με την Πάτρα και το σπίτι σου θα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό με την Αθήνα και το πατρικό σου...Όταν δε σαν ενήλικας τύχει και περάσεις από την Πάτρα η μελαγχολία σου θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη σαν θυμηθείς την παρέα που είχες κάνει, τις στιγμές που είχες ζήσει και γενικά όλα αυτά τα μικρά πράγματα που καθιστούν την φοιτητική ζωή ως τα καλύτερα χρόνια μας...
Κάθε πόλη για να την αγαπήσεις θέλει το χρόνο της. Θέλει να την ανακαλύψεις να την βιώσεις, να της δώσεις μια ευκαιρία. Αλλιώς θα είναι πάντα μια μίζερη φυλακή από την οποία θα προσπαθείς να ξεφύγεις.