Η Κομισιόν ετοιμάζει οργανισμό αναδιάρθρωσης των τραπεζών της Ευρωζώνης

Η Κομισιόν ετοιμάζει οργανισμό αναδιάρθρωσης των τραπεζών της Ευρωζώνης Facebook Twitter
1

Ο Μισέλ Μπαρνιέ, αρμόδιος Επίτροπος για θέματα χρηματοπιστωτικής εποπτείας αποκάλυψε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υποβάλει το 2013 πρόταση για τη δημιουργία ευρωπαϊκής αρχής για την αναδιάρθρωση ή εκκαθάριση των προβληματικών τραπεζών.


Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ο επίτροπος συμπλήρωσε ότι οι ηγέτες της Ε.Ε. θα ολοκληρώσουν έως το τέλος του 2012 τη συμφωνία για την ενιαία τραπεζική εποπτεία στην Ευρωζώνη, η εφαρμογή της οποία θα ακολουθήσει το 2013 και το 2014. Στη συνέχεια, η Ε.Ε. θα κινηθεί στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός οργανισμού που θα ασχολείται με τις προβληματικές τράπεζες.

«Το δεύτερο στάδιο θα είναι η πρόταση για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού αναδιάρθρωσης ή εκκαθάρισης που θα γίνει το 2013», δήλωσε ο Επίτροπος, προσθέτοντας ότι αυτός θα έχει νομικά ευρύτατες αρμοδιότητες και θα συνεργάζεται στενά με τις εθνικές αρχές.

«Αν έχουμε ενιαία εποπτεία, θα χρειασθούμε στο τέλος μία ευρωπαϊκή αρχή αναδιάρθρωσης που θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες νομικά αρμοδιότητες, επειδή η εκκαθάριση είναι διαφορετικό θέμα από την εποπτεία», δήλωσε ο κ. Μπαρνιέ.

Σημειώνεται ότι η ΕΚΤ πρόκειται να έχει την τελική ευθύνη για την εποπτεία των περισσότερων από 6.000 τραπεζών στην Ευρωζώνη, αν και οι εθνικές εποπτικές αρχές είναι πιθανόν να διατηρήσουν τις περισσότερες αρμοδιότητες για την καθημερινή εποπτεία.

Μερικοί κεντρικοί τραπεζίτες ανησυχούν ότι αν η ΕΚΤ αποκτήσει υπερβολικές αρμοδιότητες για τις εποπτευόμενες τράπεζες, μπορεί να μην είναι σε θέση να ανταπεξέλθει με αποτέλεσμα να υποστεί πλήγμα η εικόνα της. Μία ενδεχόμενη λύση σε αυτό το πρόβλημα θα ήταν να αποσπασθεί η Αρχή για την αναδιάρθρωση των τραπεζών από την Αρχή εποπτείας των τραπεζών.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Οσο οι τράπεζες όπως η Ε.Κ.Τ, η Τράπεζα της Ελλάδος κ.α, είναι σε χέρια ιδιωτών οι λαοί θα υποφέρουν. Οι εν λόγω τράπεζες, έχουν το προνόμιο να ασκούν τη νομισματική πολιτική όλων των χωρών της Δύσης, ένα προνόμιο που κανονικά θα έπρεπε να το είχαν αποκλειστικά οι λαοί και οι εκλεγμένες τους Κυβερνήσεις. Έχοντας το προνόμιο να ασκούν τη νομισματική πολιτική, οι ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες καθίστανται οι ρυθμιστές της παγκόσμιας οικονομίας, μια αρμοδιότητα, βέβαια, την οποία δεν ασκούν για το συμφέρον των λαών, αλλά για τα συμφέροντα των αγνώστων ιδιωτών μετόχων τους. ΤΕΛΟΣ