ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ: Alegria, Αθήνα 2012

ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ: Alegria, Αθήνα 2012 Facebook Twitter
2

ALEGRIA

Αν ήταν πιτσιρικόφιλοι, ο ένας θα ήταν ο αγαθούλης, εκείνος που σκοντάφτει και στην ευθεία κι ο άλλος το πειραχτήρι, ο προσωπικός του ψυχοβγάλτης.

Αν ήταν ζευγάρι, εκείνη θα έτρεχε από πίσω του κι εκείνος θα ‘κανε τον δύσκολο, τον μουτρωμένο, τον με «ζητάνε κι απ’ αλλού», αλλά, κατά βάθος τα μάτια του τέσσερα. (Ή το αντίστροφο, no problem).

Αλλά ήταν ένα ντουέτο κλόουν του “Cirque Du Soleil”, που για πρώτη φορά φέτος έφτασε και στην Ελλάδα, αλλά όλοι ήταν πολύ απασχολημένοι (και δικαίως) με τα ακροβατικά και το γενικότερο υπερθέαμα, που ελάχιστα γράφτηκαν για την υπέροχη ζωντανή μουσική και τα σκετς των κλόουν.

Που, όπου «κλόουν», συνήθως μιλάμε για χοντράδες, λαστιχαρισμένα αστεία, «κοιλιά» στην παράσταση και μάλλον «τσόντα» στο όποιο θέαμα. Μόνο που εδώ, τα σκετς ήταν μετρημένα με τον χάρακα, (όμως τα γέλια δεν σταματούσαν με τίποτα), οι «χαρακτήρες» είχαν χαρακτήρα – μπορεί και τον δικό σου ή τον δικό μου – που προσπαθεί, απογοητεύεται, κακιώνει, συνέρχεται, ξαναστέκεται στα πόδια του.

Σα να έχω μια χάρτινη σαΐτα και έρχομαι να παίξω κοντά σου, προσπαθώ να σ’ εντυπωσιάσω, να σου «μπω στο μάτι», κάνω κόλπα και ξαφνικά μου την παίρνεις, με αφήνεις πίσω «κάγκελο», μου βγάζεις γλώσσα, τώρα είναι δικιά σου, την κάνεις ό,τι θέλεις, την πετάς κάτω, πατάς επάνω της, κλαίω και φεύγω, αλλά επιστρέφω με μια σαΐτα ΝΑ -με το συμπάθειο- σε μέγεθος «παρά πέντε πλαγιάς» για να ‘χεις να πορεύεσαι!

Και σε κάθε βήμα, σε κάθε ακροβατικό, σε κάθε ανάσα, μουσική. Ζωντανή μουσική. Αφύσικα ωραία για «τσίρκο», αλλά όχι γι’ αυτό το τσίρκο, απίστευτα συντονισμένη με τους ακροβάτες, σχεδόν παραμυθένια, τόσο που κάποιοι από εμάς – οι πιο «χαλβάδες» της υπόθεσης - μαζεύαμε στα κρυφά τα δάκρυα μας και «καθαρίζαμε» δήθεν τον λαιμό μας από τον τσιγαρόβηχα.

Φυσικά, υπήρξαν και «χολές» στην έξοδο, για το... «πολυδιαφημισμένο» του πράγματος ή σχόλια του τύπου «σιγά μωρέ και τί είδαμε» (!!!), αλλά πώς να γίνει τώρα, “Alegria” μπήκαμε, “Alegria” βγήκαμε και οι όμορφες αναμνήσεις δεν (σου) ζητάνε την άδεια για το που θα πάνε να "κάτσουν".

ALEGRIA 2

ΥΓ.: Η φωτό είναι από το τέλος της παράστασης. Καθ’ όλη τη διάρκεια της  απαγορεύονταν τα φλας για λόγους ασφαλείας. Η... θολούρα είναι αντιστρόφως ανάλογη της ανάμνησης που λέγαμε πιο πάνω...

Αρχείο
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Ωραία μουσική, ωραία κοστούμια, ωραίοι οι κλόουν. Όσον αφορά στα υπόλοιπα, μικρή παρακολουθούσα τις παραστάσεις τσίρκο που πρόβαλε η ΕΡΤ2 (νομίζω) και είχα δει πολύ πιο τρομερά πράγματα. Δεν είναι θέμα χολής -όπως λέει ο/η αρθρογράφος- όταν ένα θέαμα απλά δε σε συνεπαίρνει. Καλώς ή κακώς είμαστε δέκτες πολλών αξιόλογων ερεθισμάτων πια και χρειαζόμαστε ολοένα ισχυρότερη δόση για να ενθουσιαστούμε. Είναι σαν να μου λέει κάποιος ότι θα δει τώρα το "Παρασκευή και 13" και θα ευχαριστηθεί τρομάρα. Ε, δε θα ευχαριστηθεί. Έχουμε δει πολύ τρομακτικότερα έκτοτε.
Ήμουν κι εγώ εκεί. Δεν θα διαφωνήσω για την πραγματικά υπέροχη ζωντανή μουσική, τα πανέμορφα σκηνικά και κοστούμια (αν και δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό της συντάκτριας για τους κλόουν). Από την άλλη το εισιτήριο τελικά ήταν όντως υπερβολικά τσουχτερό για κάτι δεν ήταν παρά ένα σόου (άρτια εκτελεσμένων είναι η αλήθεια) ακροβατικών.