Η αλήθεια είναι ότι προτιμούμε την τέχνη της περιπλάνησης στη μητρόπολη. Μας ενδιαφέρει άλλωστε η διαδρομή κι όχι ο προορισμός. Όμως, μέσα στο σκοτάδι της ετερονομίας γύρω στις 05:38 στο τρόλεϊ, η περίπτωση Ε' σκέφτεται: "είμαι η εργατική δύναμη-εμπόρευμα και πάω για να σπαταλήσω τη νιότη και τη δημιουργικότητά μου για το εκάστοτε αφεντικό και για σκοπούς που στην καλύτερη δε με ενδιαφέρουν, στη χειρότερη με βρίσκουν απέναντί τους".Ξεχάσατε, επομένως, στην ανάλυσή σας να αναφέρετε ότι το κόστος μετακίνησης από και προς την εργασία πρέπει να ναι αποκλειστικά των αφεντικών. Κι αν δε βλέπετε τα επιχειρήματα, αρχίστε από το πιο προφανές: κάθε πρωί μας καταργούν τα όνειρα