Όταν ξεκίνησε η εξάπλωση της τηλεόρασης, ο κόσμος που χρειαζόταν μια αίσθηση αυθεντίας στη ζωή του την αποδέχτηκε σαν τον πομπό της αλήθειας. Το "μα το είπαν στην τηλεόραση" όσο αφελές μας ακούγεται σήμερα, είναι σημείο μιας εποχής παλιότερης. Λέγοντας αυτό δεν εννοώ φυσικά ότι όντως η τηλεόραση έλεγε την αλήθεια κάποτε, απλά η φράση αντικατοπτρίζει την αντιμετόπιση που είχε το μέσο. Σήμερα όποιος νομίζει ότι η τηλεόραση "λέει" την αλήθεια αντιμετωπίζεται αυτόματα ως αφελής.Με την εξάπλωση του internet πολλοί είμασταν αυτοί που πιστέψαμε πως, λόγω της διαδραστικής του φύσης, δεν θα μπορεί να επικρατεί το ψέμα, μια και η αντίθετη άποψη θα το ξεμπροστιάζει. Εν μέρη ισχύει, αλλά για να λειτουργήσει απαιτείται αυτό που έτσι κι αλλιώς, χρόνια τώρα λείπεται απ' τη μέγιστη πλειοψηφεία σε αυτό το λαό.Ουσιαστική παιδεία και κριτική σκέψη. Όλοι μας βιαζόμαστε να παρασυρθούμε από εντυπώσεις πολύ πιο εύκολα απ' τη διεξαγωγή συμπερασμάτων ουσιαστικών. Όλοι μας έχουμε την ανάγκη μια συναισθηματικής εκτόνωσης, δυστυχώς κάποιες φορές, περισσότερο απ' την ανακάλυψη της αλήθειας. Για άλλη μια φορά, λοιπόν, δεν φταίει το μέσο, αλλά ο τρόπος που λειτουργούμε εμείς ως προς αυτό. Το αναφέρω απλά επειδή σε τέτοιες κουβέντες, το πιο εύκολο να συμβεί από τη μάζα είναι να τρέξουν να κατηγορήσουν το μέσο αντί για τη δική τους έλλειψη ικανοποιητικής συνεργασίας με αυτό.
