Η απαντήσεις σε αυτόν τον προβληματισμό, έδειξαν το πόσο οπισθοδρομικοί είμαστε ως λαός σε κάποια θέματα.Μην κατηγορείτε πράγματα που δεν καταλαβαίνετε. Η τέχνη δεν έχει όρια. Η τέχνη απλά περιγράφει την ζωή με τον δικό της τρόπο. Αν και η ζωή ξεπερνά πολλές φορές και την ποιο ζωηρή, την πιο αρρωστημένη φαντασία . Με αυτή την λογική ούτε η Λολίτα θα έπρεπε να έχει εκδοθεί (και αυτό παιδεραστία...)Ούτε και ο Φρανγκεστάην (περιγράφει βεβηλώσεις πωμάτων, πειράματα σε ανθρώπους και άλλα απεχθή γεγονότα.) Ταινίες όπως το Χάνιμπαλ, η Λολίτα, το The Cement Garden του Άντριου Μπίρκιν κ.α. δεν θα έπρεπε να είχαν ποτέ κυκλοφορήσει. Με το φόβο ότι περιγράφουν κάτι το απεχθές και ότι θα βρουν μιμητές. Μα εάν δεν περιγράψουμε το κακό, πώς θα το αντιμετωπίσουμε. Εάν δεν το δούμε από την σκοπιά του δράστη πώς θα το καταλάβουμε; Νομίζω ότι όλα τα απεχθή, η παιδεραστία, ο φόνος, ο κανιβαλισμός κ.λ.π. είναι ελκυστική για κάποιους άρρωστους ανθρώπους. Εάν όμως ο δημιουργός καταφέρει να αναπαραστήσει αυτήν την «ελκιστικότητα» και στα μάτια του κοινού, του μέσου «λογικού» ανθρώπου μιλάμε για τέχνη. Εάν όχι έχει αποτύχει.Ένα απλό παράδειγμα:Μία κουράδα μπροστά από το κτήριο της βουλής είναι κάτι το απεχθές και σιχαμερό και είναι απλά κουράδα κάτω από το κτήριο της βουλής. Εκτός και εάν είναι πίνακας του Πικάσο…(τότε θα είναι γροθιά ενάντια στο κατεστημένο, στον αμοραλισμό και στην φαυλότητα του πολιτικού συστήματος κ.α. και είναι τέχνη..)Έτσι σύμφωνα με τα παραπάνω κατ εμέ ο δημιουργός του συγκεκριμένου αποσπάσματος του Λιαντινη, έπαιξε και έχασε – προσπάθησε αλλά δεν μπόρεσε. Δεν κατάφερε να φτιάξει κάτι το ελκυστικό. Τι να κάνουμε δύσκολο το θέμα και δεν γράφονται κάθε μέρα «Λολίτες» ακόμα και εάν είσαι ο Εμπειρίκος... ΥΓ. Παγκοσμίως σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο υπάρχει η καθολική αποδοχή -η τέχνη δεν έχει όρια. Δεν πρέπει και δεν μπορεί. Σε εμάς στο Νζιχάντ της Ελλάδας του 2017 λέμε ότι πρέπει να έχει! Άντε παιδιά τώρα να πάρουμε βαριοπούλες να σπάμε και εμείς τα αγάλματα στην ακρόπολη, έτσι γυμνά πού είναι προκαλούν… (για να μην πω για Όμηρο για Ελληνική μυθολογία για μανάδες που τρώγαν τα παιδιά τους και πατεράδες που πανδρευόντουσαν τις κόρες τους – στην πυρά!Σκοταδισμός…