@Καραβαν',ανέφερα την λογοτεχνία του τρόμου,γιατί την έχω ξεκοκαλίσει(σε αντίθεση με τον Οβίδιο,έχω διαβάσει τα άπαντα του Graham Masterton!)και όχι φυσικά σαν μοναδικό παράδειγμα.. :)Πάμε να μπλέξουμε σε μια ιστορία,ούτως ή άλλως πολύ μπλεγμένη..."στρατευμένη τέχνη","η τέχνη ως αυτοσκοπός","η τέχνη ως αισθητική","η τέχνη ως κάθαρση"...τι απ'όλα αυτά και όχι μόνο από αυτά-σίγουρα υπάρχουν δεκάδες προσπάθειες ορισμού και επεξήγησης...Θα ήθελα πολύ να υπήρχε ο Μπωντλαίρ στην διδακτέα ύλη του λυκείου,αλλά και μόνη μου τον ανακάλυψα...νομίζω ότι τελικά κάπως έτσι πάει το πράγμα...αυτό που αναζητείς,σε βρίσκει...δεν είναι όλα για όλους... :)