ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά! Εγώ θα σου πω το εξής: η πραγματική ευτυχία και χαρά δεν βρίσκεται στα ξενυχτάδικα και στα κάθε λογής night club. Η πραγματική χαρά και ευτυχία βρίσκεται μέσα μας. Στην ψυχή μας. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε έρθει σε τέτοια φάση. Όμως από την στιγμή που δεν σε πήραν τηλέφωνο σημαίνει ότι δεν σε θυμήθηκαν. Κοινώς σε ξέχασαν. Αν δεν σε θέλουν εκείνοι 1 εσύ δεν τους θέλεις 10. Ψάξε μέσα σου και θα βρεις ανθρώπους που αξίζουν να είναι στην ζωή σου. Ακόμα κι αν έχεις καιρό να τους μιλήσεις κάνε την προσπάθεια σου. Θέλω να σου πω μια προσωπική μου ιστορία: και εγώ κάποτε πέρασα μια παρόμοια υπαρξιακή φάση και μπορώ να πω πως ψάχτηκα πολύ μέσα μου για να βρω ποιος αξίζει τελικά να βρίσκεται στην ζωή μου. Εκείνη την περίοδο έβγαινα με κάτι παιδιά συμμαθητές μου από το λύκειο. Ένα βράδυ ο ένας από τα παιδιά μου είχε πει ότι θα έβγαιναν έξω και μου είπε αν ήθελα να έρθω. Δέχτηκα και θα βρισκόμασταν μπροστά στο μαγαζί. Όταν ξεκίνησα για το μαγαζί με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει άκυρο για σήμερα γιατί ο τάδε είναι άρρωστος και θα μιλούσαμε την επόμενη μέρα. Δεν κάθισα όμως στο σπίτι. Ένας φίλος μου τότε δούλευε μπαρμαν σε ενα μαγαζί και πήγα από κει. Και βλέπω και αυτούς τους 3 και τον τύπο που τάχα μου ήταν άρρωστος να βγαίνουν έξω από ένα άλλο μαγαζί κοντά στο μαγαζί που δούλευε ο φίλος μου. Επειδή είμαι τύπος που του αρέσουν οι καθαρές και ξηγημένες κουβέντες πήγα και τους μίλησα. Ο ένας με είδε με την άκρη του ματιού του και σκούντηξε τον έναν για να φύγουν. Τους πρόλαβα όμως και τους μίλησα. Λέω "τι κάνετε μάγκες;" απευθύνθηκα σε όλους. "Εσύ δεν είσαι άρρωστος;" και δείχνω με το χέρι μου τον τύπο που τάχα ήταν άρρωστος. "Είμαι λίγο συναχωμένος αλλά καλά είμαι" μου είπε. Οι άλλοι δυο δεν μιλούσανε. "Έγινε τους λέω μάγκες θα μιλήσουμε. Άντε γεια" τους είπα και κατευθύνθηκα προς το μαγαζί. Ένα πράγμα που μπορεί να με κάνει έξαλλο είναι το ψέμα. Δεν με πήραν ξανά ούτε εγώ εκείνους. Έτσι λοιπόν ξέκοψα μαζί τους. Έμεινα για αρκετό καιρό μόνος μέχρι που άρχισα να μιλάω με έναν άλλο συμμαθητή μου που είχε όλα εκείνα που δεν είχαν οι άλλοι. Πλέον οι φίλοι μου είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού αλλά αξίζουν για πολλούς. Ακόμα και 1, να το ξέρεις, μπορεί να κάνει την διάφορα στην ζωή σου. Γι αυτό μη χαλιέσαι και να ελπίζεις για το καλύτερο.
Σχολιάζει ο/η