Αγαπητή #1,Κάνεις πολύ σωστά που αποφασίζεις να συμβουλευτείς ψυχολόγο, ωστόσο τη μεγαλύτερη δουλειά, να ξέρεις, θα πρέπει να την κάνεις μόνη σου.Το να αποδεχτείς την ύπαρξη του θανάτου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Κυρίως επειδή είσαι νέα.Προσπάθησε να μάθεις από αυτήν την τραγική εμπειρία. Ο θάνατος είναι πολύ καλός δάσκαλος. Με τον να μην έχεις τίποτα για δεδομένο, μπορείς να κάνεις θαύματα για τη ζωή σου. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Είσαι υγιής, μορφωμένη, έχεις φίλους, είσαι νέα, έχεις όλον τον κόσμο μπροστά σου. Να τα χαρείς χωρίς να σκέφτεσαι ότι μπορεί να σου συμβεί και σένα κάτι κακό. Από προσωπική εμπειρία, στο υπογράφω- ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ. Για όλα τα ''αν'' και τα ''ίσως'' του κόσμου, δεν αξίζει να χαραμίζεις λεπτό. Αποκόμισε ό,τι περισσότερο μπορείς. Κάνε τη ζωή σου όπως τη θες, και με τρόπο που δεν θα κάνεις κακό σε κανέναν. Γιατί η ζωή, όπως το βλέπω εγώ, δεν έχει κάποιο σκοπό. Η ανθρωπότητα δεν είναι ένα μέσο να επιτευχτεί κάποιο μεγαλύτερο καλό. Αν πιστεύεις κάπου, μπορείς να βρεις καταφύγιο εκεί. Όπως και να χει, ΖΗΣΕ. Χωρίς ακρότητες, χωρίς φόβο, απλά ζήσε!