Parisios, δεν είπε άλλο πράγμα από αυτό που απέρριψε το βούρλο. Η A, μπα συνέκρινε την ενδιάθετη κατάσταση έκφρασης μιας ιδιαίτερης εσωτερικότητας (ψυχή) σε περίπτωση βιώματος ερωτικού συναισθημάτος, άρα συναισθηματικής σχέσης, με την αντίστοιχη ενδιαθεσία σε έναν ψυχίατρο/θεραπευτή! Δεν είναι παρόμοιο το είδος σχέσης που αναπτύσσουμε στην μεν και στη δε. Ο "άγνωστος που αποκαλούμε έρωτα" είναι ένας τρόπος να μην εκτεθεί περαιτέρω με αυτό που λέει ενώ δεν σημαίνει κάτι διαφορετικό : Για να τον αποκαλούμε έρωτα νιώθουμε ερωτικά... (μας γεννάει συναίσθημα!)Άλλωστε, με αυτό που θίγεις μόνος σου παρακάτω, ουσιαστικά παραθέτεις παραδείγματα συναισθηματικής έξαρσης σε κάθε μία περίπτωση. Δεν είναι επόμενο σε τέτοια πεδία να νιώθουμε πιο ανοιχτοί όσον αφορά την ψυχική μας έκφραση; Το συναίσθημα δεν έχει αμεσότερη σχέση με την ψυχή από ό, τι μια επιστημονική συνεδρία, κι ας είναι αυτό το αντικείμενό της; Eδώ δε, που ξεκάθαρα ισχυρίζεται ότι το εν λόγω επιστημονικό αντικείμενο δεν έχει σχέση με αυτό, με την παρακάτω πρότασή της μόνο αντιφάσκει.