#5Εγώ πάλι δεν θα συμφωνήσω καθόλου με τις απόψεις που ακούστηκαν στο θέμα σου. Ότι διαβάζω είναι μια σειρά δικαιολογιών για να δικαιολογήσεις στο μυαλό σου το προφανές. Ότι αυτόν τον άνθρωπο δεν τον αγαπάς. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς σε μια σχέση ανθρώπων που αγαπιούνται ο πρώτος χαρακτηρισμός που θα κρίνει την έκβαση της σχέσης σου με τον άνθρωπό σου είναι ότι είναι "τεμπέλης". Και για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου εδώ το γεγονός ότι εσύ δουλεύεις 15 ώρες τη μέρα επειδή αυτή είναι η φιλοσοφία ζωής σου και γυρνάς το βράδυ και πέφτεις ξερή δεν μπορεί με τη σειρά του να έχει κάποιο αντίκτυπο στη σχέση και να κάνει τον άλλο να μουλαρώνει στη δική του φιλοσοφία ζωής? το ότι ζείτε με τα δικά σου λεφτά είναι κάτι που έχεις επιτρέψει εσύ δυστυχώς. Από το να χωρισεις με κάποιον που όπως λες αγαπάς θα μπορούσες να διορθώσεις αυτό πρώτα και να δεις την αντίδραση του άλλου σε αυτό. Τέλος, δεν κατάλαβα την επιροή και το ρόλο των γονιών σου στη σχέση που παραλίγο να γίνει σχέση ζωής σου όπως επίσης και το άγχος για το "αν θα σας κάνουν παρέα" οι τρίτοι. 'Οτι διάβασα είναι παράπονα που στοχεύουν εκτός της σχέσης τι θα πουν οι γονείς και ο κόσμος. Για τα σχόλια που διάβασα εν έτη 2015 "παράτα τον τεμπελχανά" τύπου απλά κάνω το σταυρό μου. Είναι σαν να έστελνε άντρας στη στήλη ότι αγαπάει μεν τη γυναίκα του αλλά δεν ξέρει να φτιάχνει παστίτσιο και ούτε είναι διατεθειμένη να μάθει, οπότε τι να το κουράσουν για οικογένεια, και να διαβάζω στα σχόλια "σούταρέ την την ακαμάτα". Σοβαρευτείτε λίγο κοριτσια και δείτε λίγο τις σχέσεις ουσιαστικά σαν σχέσεις αλληλεπίδρασης. Διαφορετικά "κελεπούρια" υπάρχουν πολλά για όλα τα γούστα κυνηγήστε τα.