#6 Πόσο σε καταλαβαίνω. Έχω περάσει κι εγώ παρόμοια κατάσταση. Έχει τελειώσει τώρα γιατί τα πράγματα μπήκαν κάπως στη θέση τους. Αλλά αυτό που κατάλαβα από την όλη φάση είναι ότι εσύ δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται: οι γονείς σου θα κοιμηθούν όπως έστρωσαν. Εμένα αυτό μου το επαναλάμβαναν συχνά τότε και όταν το άκουγα χαλιόμουν, αλλά δυστυχώς είναι κανόνας της ζωής. Είσαι νέα και η ζωή είναι μπροστά σου. Μην την χαραμίσεις επειδή οι γονείς σου έκαναν λάθη και κακές επιλογές. Εκείνοι είναι υπεύθυνοι γι'αυτό. Όχι εσύ. Και όπως τα λες καταλαβαίνω ότι η μητέρα σου μάλλον έχει την ίδια άποψη με μένα και δεν θα ήθελε να είναι βαρίδι στα πόδια σου. Βοήθα τους όσο μπορείς, αλλά τόσο όσο δεν σε επηρεάζει και δεν σε τραβάει πίσω.